گفت‌وگوی اختصاصی «هفته» با سعید معروف، کاپیتان تیم ملی ایران
سامان دزیانیان
امروز دوشنبه ۱۴ جولای، صبح به وقت تهران، تیم ملی والیبال ایران راهی ایتالیا و چهارشنبه ۱۶ جولای اولین بازی در مرحله نهایی گروه ب را انجام خواهد داد. ما سراغ اهل والیبال رفتیم و با سعید معروف هم کلام شدیم. این گفت‌وگویی است که قبل از سفر او به فلورانس ایتالیا ترتیب داده شد.
سعید معروف متولد ۲۸ مهر ۱۳۶۴ هست ،با قد ۱۸۹ سانتی متر و در پست پاسور و سمت او کاپیتان تیم ملی والیبال ایران است. درسال ۱۳۸۰ وارد تیم ملی نوجوانان و سال ۱۳۸۴ هم رسما عضو تیم ملی بزرگسالان شد.سعید معروف والیبالیست ایرانی و کاپیتان فعلی تیم ملی والیبال مردان ایران است. داستان انتخاب سعید به عنوان کاپیتان تیم ملی هم بر می‌گرده به زمان حضور خولیو ولاسکو که پس از عدم دعوت علیرضا نادی توسط خولیو ولاسکو سعید معروف کاپیتان تیم ملی والیبال ایران شد. در قاره آسیا به او لقب بهترین پاسور آسیا را دادند و او در جندین تورنومت بین المللی و آسیایی حضور داشته است. او عنوان بهترین پاسور رقابتهای والیبال انتخابی جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ ایتالیا را به خود اختصاص داد، کمیته Vis مسابقات انتخابی المپیک در توکیو ژاپن در پایان رقابت‌ها به عنوان بهترین پاسور انتخاب شد و در مسابقات قهرمانی والیبال مردان آسیا ۲۰۱۳ به عنوان بهترین پاسور آسیا و باارزش‌ترین بازیکن اتنخاب شد. معروف در سال ۱۳۹۲ در نظرسنجی به انتخاب مردم دومین ورزشکار محبوب سال ایران شد. معروف در سال ۲۰۱۳ از سوی سازمان ملل متحد دفتر برنامه جهانی غذا که در راه مبارزه با فقر و گرسنگی است به عنوان یاور و سفیر سازمان ملل متحد در ایران انتخاب شد.
او والیبال را از تیم مقاومت ارومیه شروع کرد و سابقه بازی در تیم‌های پگاه، صنام، استقلال گنبد، سایپا، کاله و شهرداری ارومیه را دارد.
سعید معروف در کارنامه خودش با تیم ملی این افتخارات را به ثبت رسانده:
مدال طلا قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۱۳
مدال نقره قهرمانی والیبال آسیا ۲۰۰۹
مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰
مدال طلا جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۱۰
مدال طلا جام کنفدراسیون والیبال آسیاا ۲۰۰۸
مدال نقره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا ۲۰۰۳
مدال برنز قهرمانی جوانان جهان ۲۰۰۳
و در رده باشگاهی هم صاحب این افتخارات شده:
قهرمانی قهرمانی باشگاه‌های آسیا ۲۰۱۴ با متین
قهرمانی قهرمانی باشگاه‌های آسیا ۲۰۰۸
قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۲ با متین
قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۹۰ با کاله
قهرمانی لیگ برتر والیبال ایران ۱۳۸۳ با صنام
و اکنون گفتگو با سعید معروف:
چطور شد ورزشکار شدی؛ آن هم از نوع والیبالیستش؟
من از بچگی ورزش می‌کردم. شهرمان هم در والیبال پیشرفت زیادی دارد. از طرفی هم دایی‌هایم، جهانگیر، نوبخت، خوشبخت و وحید سید عباسی همه والیبالیست بوده و هستند. حالا هم که مربی‌اند.
پس والیبال ورزش خانوادگی شماست؟
همین طور است؛ والیبال و البته پاسور بودن.
چرا؟
نمی دانم چه صیغه‌ای است.
تو چطور پاسور شدی. نگاه کردی به دایی هایت و گفتی می‌خواهم پاسور شوم؟
نه، اوایل که والیبال بازی می‌کردم، قدم کوتاه بود. به اجبار در پست پاسور می‌ایستادم تا اینکه کم کم پاسور شدم.
از همان اول والیبال را انتخاب کردی؟
من به خیلی از رشته‌های ورزشی سرک کشیدم. حتی عنوان هم دارم.نفر سوم دوی صحرانوردی استاد آذربایجان غربی هستم، قهرمانی بسکتبال، سوم مدارس در هندبال؛ اما آخرش اصالت خانوادگی ام را حفظ کردم (با خنده). البته با تشویق دایی هایم والیبالیست شدم.
انگار بیشتر از هر چیزی تشویق دایی هایتان موثر بوده؟
آنها همیشه در والیبال مرا حمایت کردند اما در مجموع زندگی شخصی ام رامدیون آنها هستم.
تنها بچه ورزشکار خانواده هستی؟
یک خواهر بزرگ تر از خودم دارم که ازدواج کرده. البته او خیلی ورزش نکرد. تنها یک دوره نفر سوم پینگ پنگ شد. بعد هم ورزش را کنار گذاشت.
مادر و پدرت با ورزش والیبال مشکلی نداشتند؟
مادرم همیشه حامی من بوده و اجازه می‌داد همان طور که دلم می‌خواهد تصمیم بگیرم اما پدرم خیلی دلش می‌خواست من درس بخوانم، مخالف ورزش بود اما خب من از آنجا که بچه حرف گوش کنی نیستم والیبالیست شدم.
یعنی پدرت می‌گفت ورزش نکنی و درس بخوانی؟
بله، من دیپلم ریاضی بودم و همیشه جزو شاگرد اول‌های مدرسه. پدرم دوست داشت من دکترای رشته فیزیک هسته‌ای بگیرم اما نشد.
علاقه ات به والیبال آنقدر زیاد بود که از کلاس و مدرسه بزنی بروی تمرین؟
از مدرسه نمی زدم اما وقتی پیش دانشگاهی بودم والیبال را جدی تر پیگیری می‌کردم. به همین خاطر معمولا کلاس‌ها را تعطیل می‌کردم و می‌رفتم تمرین. همین مساله باعث شد درسم افت کند.
وقتی والیبال را شروع کردی فکر می‌کردی یک روز سعید معروف شوی؟
آینده را نمی شود پیش بینی کرد اما همیشه دوست دارم کارهایم را به بهترین نحو انجام دهم. پس یا کاری را شروع نمی کنم یا وقتی شروع کردم به بهترین شکل تمامش می‌کنم.البته الان در درس یه کم شل شده ام؛ به خاطر اینکه واحد‌های کمتری پاس می‌کنم. شاید اگر بیست واحد پاس می‌کردم موفق تر می‌شدم اما والیبال را که شروع کردم، هدفم بزرگ بود. دوست داشتم در بالاترین سطح والیبال بازی کنم. فکر می‌کنم عضو تیم ملی شدن هم بهترین سطح والیبال باشد.
چه رشته‌ای را خواندی؟
تربیت بدنی. رشته خوبی است اما در ایران به آن بها نمی دهند. فکر می‌کنند هر کس درس می‌خواند باید مهندسی دانشگاه صنعتی شریف بخواند.
در جام ملت‌ها آسیا فکر می‌کردی کاپ ارزشمندترین بازیکن به تو برسد؟
خوشبختانه حسنی که تیم ما داشت این بود که کسی به کاپ فکر نمی کرد. کار گروهی برایمان ارزش داشت. به خاطر همین کسی به فکر این کاپ یا آن کاپ نبود. چرا که هرچقدر به آن فکر کنی اثر منفی می‌گذارد، در تیمی که نتیجه می‌گیرد به طور حتم همه زحمت کشیده اند. این دوره من کاپ گرفتم، دوره قبل کس دیگری بود و در آینده هم کاپ به فرد دیگری می‌رسد.
وقتی تیم والیبال ایران بدون باخت به فینال جام ملت‌ها رسید چه بازخوردی بین مسئولان برگزاری مسابقه‌ها و تیم‌های دیگر داشت؟
وقتی ایران بدون باخت به فینال رسید همه می‌گفتند ایران مدعی قهرمانی است. البته به زبان آورده بودند اما ته دلشان راضی نبودند؛ به ویژه چینی‌ها که یک ماه پیش ما را سه بر یک برده بودند. آنها خودشان را فینالیست جام ملت‌ها می‌دیدند. بعد از بازی با چین که برنده شدیم، همه نگاه‌ها با والیبال ایران مثبت شد. آنهایی هم که نگاه مثبت داشتند مثبت‌تر شدند.
یعنی قبل از این آسیایی‌ها به والیبال ایران مثبت نگاه نمی کردند؟
نگاه‌ها در اولین دوره جام ملت‌های آسیا که با گاییچ حاضر شدیم عوض شد. با اینکه تیم ایران پنجم شد اما همان جا مربیان کره و چین اعلام کردند ایران زنگ خطر را برای شرق آسیا به صدا در آورده که این قضیه در فیلیپین ثابت شد. این مساله خیلی زود به آنها ثابت شد؛ وقتی ایران در AVC کاپ قهرمان شد. اما والیبال حالا حالاها جای پیشرفت دارد.
در نایب قهرمانی ایران در آسیا گاییچ هم نقش داشت؟
فکر می‌کنم او پایه گذار این موفقیت بود. همه آنهایی که در این مدت بازی کردند مدیون او هستند.البته آقای معدنی راه گاییچ را نزدیک تر کرد. او برای شروع کار گفته بود چهار سال دیگر ایران جزء تیم‌های برتر آسیا قرار می‌گیرم اما معدنی چهار سال را به دو سال رساند. تیم ما سه بار با کره بازی کرد و برد و دو بار آن، آقای معدنی سرمربی تیم بود. البته خودش هم اعتراف می‌کند که گاییچ نقش بزرگی در موفقیت تیم داشته؛ حتی در شکل گیری شخصیت بچه ها.
آقای معدنی – سرمربی تیم – با بازیکنانش اختلاف سنی زیادی ندارد. آیا این مساله مشکل ساز نمی شود؟
خوشبختانه در این چند سال ارتباط دوستانه‌ای با بازیکنان برقرار کرده؛ ارتباط دوستانه با حفظ حد و حدود. بیرون از زمین همه با هم رفیقند اما در زمین، معدنی سرمربی است و بچه‌ها بازیکن. شخصیت آرام معدنی به تیم کمک می‌کند.
دایی کوچک شما بازیکن فولاد ارومیه است، وقتی رودر روی هم قرار می‌گیرید برای هم کری می‌خوانید؟
در لیگ سال قبل وقتی سایپا با فولاد ارومیه بازی داشت مادرم هم به ارومیه آمده بود. او و مادربزرگم کنار هم بازی را تماشا می‌کردند، مادرم طرفدار سایپا بود و مادربزرگم طرفدار دایی ام در تیم فولاد؛ شرایط بامزه‌ای بود هرچند برد و باخت مهم نیست اما برای من بازی کردن مقابل دایی هایم سخت است.
در این مواقع طرفداری هرکس از تیم خود کدورت به وجود نمی آورد؟
نه، وقتی ما می‌بریم یا آنها کسی ناراحت نمی شود. هر دو تیم برای برد بازی می‌کنند، این مساله برای ما که در زمین هستیم خود به خود حل می‌شود. برد و باخت آنقدر ارزش ندارد که خانواده ات را ناراحت کنی.
مادرت بعد از بازی‌ها درباره بد یا خوب بازی کردن با تو صحبت می‌کند؟
نه خیلی، معمولا وقتی در بازی سرویس خراب می‌کنم کمی سرزنشم می‌کند.
کلا قبل یا بعد از بازی با مادرت صحبت می‌کنی؟
همیشه با مادرم تلفنی صحبت می‌کنم. صدای او به من انرژی خاصی می‌دهد، برای همین هرطور شده چند ثانیه‌ای با او حرف می‌زنم تا از لحاظ روحی شارژ شوم.
از اینکه والیبالیست شده‌ای پشیمان نیستی؟
نه، فکر می‌کنم والیبال مناسب ترین ورزشی است که انتخاب کرده ام.
امسال فقط اردو، تمرین و مسابقه داشته‌ای. خسته نشدی؟!
باور کنید اصلا خستگی در تنم نیست. همین که خوب تمام شد و آخرش به نایب قهرمانی در آسیا ختم شدو الانم تا به این سطح از مسابقات لیگ جهانی رسیدیم همه خستگی را از تنمان بیرون کرد.
سعید معروف والیبالیست شناخته شده‌ای است؟
در ارومیه بله، ولی در تهران مرا خیلی نمی‌شناسند. البته بعضی جاها تا حدودی مرا می‌شناسند اما شهرت ما مثل فوتبالیست‌ها نیست. من دنبال این نیستم که ورزشکار معروفی بشوم، برای من موفقیت در کار و کسب و افتخار برای کشورم مهم است؛ البته من خودم سعید معروف هستم، بس است دیگر.
سعید معروف در مورد وضعیت تیم ملی در رقابتهای پیش رو چه حرفی برای گفتن داره؟
هنوز خستگی ناشی از سفر طولانی در بچه‌ها هست. همه به دلیل طی کردن مسافت طولانی خواب خوبی نداشته اند اما مربیان سعی کردن این خستگی‌ها رو در تمرین‌های ریکاوری از بین ببرند.لیگ جهانی از رقابتهای جذابه و یکی از دلایل اون همین رفت و برگشت بودن آن هست هرچند سال گذشته مسابقات به صورت رفت برگزار شد.امسال ما در گروهی بازی کردیم که حریفان سختی در آن حضور داشتند و همگی جزو ۸ تیم برتر جهان بودند. نوع حضورمون اونقدر خوب بود که اگر حتی به مرحله نهائی هم نمی رفتیم باز هم افتخاری بزرگ را به دست آورده بودیم.با صعود به مرحله نهائی هم توانستیم به خوبی از موقعیت به وجود آمده استفاده کنیم و شایستگی خودمون را به نمایش بگزاریم و به همه ثابت کنیم که والیبال ایران رشد خوبی داشته است. در آخر هم امیدوارم همه ما به توانیم پاسخ حمایت‌های مردم خوبمون رو بدیم و سر بلند از این مسابقات برگردیم.
سعید معروف عزیز از شما سپاس‌گزاریم
گفت‌وگو با سعید معروف در جولای ۲۰۱۴ توسط سامان دزیانیان برای انتشار در هفته صورت گرفته است.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.