بهشت با طعم شلاق و تهدید و زندان

بهشت: گویا جای خوبی است؛ آنجا همه چیز هست از طبیعت زیبا تا خورد و خوراک، امنیت، و همه  امکانات کامجویی. مسیر رسیدن به آن اما چندان هموار به نظر نمی رسد. گرچه معتقدان به برخی ادیان همچین کیش زرتشت صورت بسیار خلاصه شده اما قابل فهمی از راه رسیدن به آن را از راه گفتار، کردار، و پندار نیک معرفی می کنند؛ اما مبلغان دین خاتم پیروان خود را با دستگاه های معادله بزرگ و دهشتناکی رو به رو می سازند که چندان قابل درک و دلچسب به نظر نمی رسد.

ابوبکر شیکائو [۱]، ابومصعب الزرقاوی [۲]، عبدالرحمان البغدادی [۳]، ایمن الظواهری [۴]، محمد تقی مصباح یزدی [۵]، محمد بدیع [۶]، . . . خود را دربانان مسئول بهشتی می دانند که قرار است توده های مردم به آن وارد شوند، اما راه رسیدن به این بهشت از میان خون و آتش و شلاق و شمشیر می گذرد. در این میان هر چه عده ای تلاش می کنند که جلوه های رحمانی و لطیفی از دین نشان دهند، مدعیان بهشت روش های خشن تری را بر می گزینند. تجربه نشان داده است که نزدیکی به قدرت و ابزارهای ابراز قذرت نیز بر میزان خشونت کلامی و رفتاری آنها می افزاید. اگر دیر زمانی آیت الله خمینی از آزادی مردم در اجرای احکام اسلامی سخن می گفت، همو به فاصله اندکی و پس از در اختیار گرفتن قدرت مطلقه شروع به درشت گویی و تهدید به داغ و درفش کرد.

اینک نیز اخبار رسانه ها در کشورهای محل حضور این دربانان بهشت مملو از تهدید و ارعاب مردم با هدف پیروی از راه و روش سعادت بخش دنیا و آخرت است اما پرسش های بزرگی در این راه نمایان شده است. نخست آنکه چگونه و با کدام معیاری مشخص شده که آنچه اینان ادعا می کنند به بهشت منتهی می شود؟ اگر در گستره ای چون ایران (که بخش کوچکی از جهان معتقدان به اسلام را تشکیل می دهد) بر سر موضوع چگونگی بهشتی شدن اختلاف وجود دارد، توده های عامی علاقمند به بهشت چگونه باید راه خود را پیدا کنند؟ آیا این انتخاب مسیر به میزان قدرت بهشتیان در ارعاب و تهدید و خشونت بستگی دارد؟

همچنین باید پرسید شما برای این دنیای مردم چه نوع بهشتی را فراهم می کنید؟ خیل عظیم عوام در این دنیا چه محصولی از اعتقادات الهی و بهشتی شما درو می کنند که به وعده های اخروی تان دل ببندند؟ وقتی در خبرها می آید که زن سودانی زاده از مادری مسیحی که به ازدواج مرد مسیحی درآمده پس از چند سال زندگی و زاییدن دو فرزند، به زنا محکوم و زندانی می شود تا اعدام گردد، آیا نباید پرسید تاکید بر ارتداد این زن به دلیل مسلمان بودن پدرش که پس از کاشتن نطفه فرزند از صحنه زندگی وی غایب شده، چه سودی به حال اسلام و مسلمانی دارد؟ این مسیر به کدام بهشت و برای چه کسانی ختم می شود؟

احمد خاتمی، امام جمعه منصوب رهبری در تهران می گوید ” هموار کردن جاده برای به بهشت رفتن مردم، اساسا ماموریت حکومت دینی است” [۷] و علم الهدی امام جمعه هتاک و درشت گوی مشهد نیز می گوید “شلاق که سهل است ما با همه قدرت در مقابل کسانی که قصد دارند جلوی بهشت رفتن مردم را بگیرند خواهیم ایستاد” [۸] اما هیچکدام روشن نمی سازند که منصب کلید داری بهشت را از چه کسی ریافت کرده اند؟ و اساسا قبل از بهشت اخروی برای دنیای فعلی مردم چه چیزی به ارمغان آورده اند؟ و آیا آنها که تمایلی به بهشتی شدن ندارند و اتفاقا انتخابی جز زاده شدن و زندگی در جغرافیای مشترک با این بهشتیان نداشته اند چه باید بکنند؟

جوهره اصلی مکاتب و ادیان مختلف معطوف به معرفی راه هایی برای رسیدن به بهشت چه در دنیا و چه در آخرت است اما مرور کارنامه آنها در عمل چیزهای دیگری را نشان می دهد. در این میان پیش از ورود به چالشهای بین دین باوران و آنهایی که اعتقادات دینی ندارند، نگاه های متفاوت دینداران نیز رخ می نماید. آنجا که عده ای خود را پیرو واقعی دین می نامند و سایرین را قشری نام می گذارند نیز شاهد منازعه ای هستیم که توجه به مغز و معنای دین در مقابل علاقه به پیروی از احکام دینی قرار می گیرد. بدینسان منازعات کلامی و عملی بین گروه های مختلف مدعی اسلامگرایی در جهان امروز نیز روشن می شود.

متشرعین و پیروان طریقت شرع اسلام در هزاره سوم را می توان از سودان و نیجریه تا ایران و عربستان و پاکستان به راحتی دنبال کرد؛ همانهایی که صرفنظر از تعلق به اهل سنت یا تشیع همگی تنها بر طبل اجرای بی چون و چرای احکام می کوبند. مهم نیست که این احکام توسط چه کسانی، با چه پیش زمینه ای، و با چه دورنمایی از اثربخشی استخراج و دستور به اجرای آنها داده شده؛ حکم اسلامی علیرغم همه تفاوت ها و مغایرت ها باید اجرا شود. روزی عملیات انتحاری، زمانی جهاد نکاح، دیگر روز دستگیری و شکنجه و زندان مخالف، و چند صباحی آدم ربایی و گردن زدن در مقابل دوربین ها، و . . . حکم اسلام است و کم نیستند افرادی که به سودای بهشت با ایمان کامل این احکام را اجرا می کنند. حتی باکی نیست که مجریان معتقد احکام به سان شعبه های مختلف گروه های جهادی رو در روی هم قرار گرفته و دست به کشتن یکدیگر نیز بزنند.

اگر دیرزمانی این نوع تفکرات در بستر الزامات قومی و منطقه ای زمینه رشد می یافت، و در تنگنای محدودیت های ارتباطی مستتر می ماند، امروز هر حرکت و گفتار درشت گویان و هتاکان مدعی بهشت به سرعت منتشر می شود و دیگرانی را که چنین نمی اندیشند به واکنش وا می دارد. روشن است که عصر ارتباطات و دنیای چند صدایی به وعده بهشت اخروی با طعم شلاق و تهدید و زندان روی خوش نشان نمی دهد.

——————————————————————

[۱] رهبر گروه بوکو حرام نیجریه

[۲]رهبر القاعده عراق

[۳]رهبر گروه داعش

[۴]رهبر القاعده پس از اسامه بن لادن

[۵]رهبر گروه پایداری در ایران

[۶]رهبر اخوان المسلمین مصر

[۷]رادیو فردا  http://www.radiofarda.com/archive/news/20140531/143/143.html?id=25405062

[۸]رایو فردا http://www.radiofarda.com/archive/news/20140531/143/143.html?id=25405062

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)