برگزاری جشن سده در کرمان

عصر امروز، دهم بهمن ماه هزارو سیصد و نود ودو، به لطف یکی از دوستان زرتشتی توانستم به مراسم دیدنی و باشکوه جشن سده راه یابم. با اینکه هنوز نیم ساعت به اغاز مراسم مانده بود، جمعیت زیادی دور تا دور محل برگزاری جشن گردهم امده بودند. محل اجرا ساختمان انجمن زرتشتیان کرمان بود که سالن ان گنجایش حدود دویست و پنجاه صندلی را داشت و به تعداد صندلی هاهم مهمان دعوت شده بود، ولی مردم علاقه مند به ایین های ملی بدون دعوت در محله جمع شده بودند، طوریکه کوچه های اطراف و پشت بام ها پر شده بود. به سختی از میان مردم عبور کرده و وارد سالن شدم. جشن با اوستا خوانی موبدان اغاز شد، سپس نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی و دو ، سه، نفر دیگر سخنرانی کردند و در ادامه خوانندگان و نوازندگان دختر و پسرترانه های حماسی و ملی و سرود ای ایران را با هنرمندی اجرا کردند که سخت مورد تشویق تماشاگران قرار گرفتند. بعد از ان شاهنامه خوانی ( نقالی) توسط بانویی هنرمند انجام شد که به نظر من جالبترین بخش برنامه بود. زیرا که من تا کنون هنرمندی، بانوان را در شاهنامه خوانی ندیده بودم.

ناگفته نماند در مقابل سالن محل برگزاری جشن، زمین خالی بزرگی در حد یک زمین فوتبال وجود دارد که از پیش توده بزرگی از هیزم و شاخ و برگ درختان در میانه ان برای افروختن اتش کپه شده بود. در پایان برنامه تعدادی دختر و پسر با لباسهای محلی قدیمی و زدن طبل، عکس حضرت زرتشت را به حرکت در اوردند و بدنبال انها موبدان اتشدان بدست، اتش مقدس را از سالن بیرون بردند تا در زمینی که ذکر ان رفت اتش افروزی کنند. مردم به اندازه ای هجوم اورده بودند که خارج شدن از سالن را مشکل کرده بود. پس از انکه دختران و پسرانی که عکس، حضرت زرتشت را حمل می کردند، چندبار همرا با طبل به دور کپه هیزم چرخیدند، موبدان با حرکاتی که بعلت ازدهام جمعیت دیدن، انها به خوبی برای من مقدور نبود، اتش مقدس را به هیزم ها انداختند و شعله های اتش به سوی اسمان زبانه کشید و جشن به اوج هیبجان رسید.مردم هلهله و شادی سردادند.

همه چیز خوب بود نیروی انتظامی مواظب امنیت بود، هیچ اتفاق نیفتاد و هیچ کس مزاحم مردم نشد. موضوع ناراحت کننده این بود که مردم علاقه مند به اداب و رسوم ملی و میهنی، به علت کوچکی محل برگزاری جشن نمیتوانستند در ان شرکت کنند، در حالیکه ما حدود پنج ساعت نشسته بودیم خیل عظیم جمعیت تمام این مدت را سرپا ایستاده و در کوچه ها، پشت نرده ها و پشت بام خانه ها به انتظار ایستاده بودند.ای کاش دست  اندرکاران و مسولین جای وسیعی برای برگزاری ایین های ملی در نظر می گرفتند تا همه دوست داران این جشن ها بتوانند در انها شرکت کنند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)