تسلیم یا مرگ، دو راهی ناگزیر
روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «گذر از تسلیمشدگی» دو راهی تسلیم و مرگ حاکمیت ملایان و دولت پزشکیان را تشریح کرده است.
پزشکیان در جمع صادرکنندگان نمونه به شدت از تعهدات نامعقولی که مجلس بر دوش دولتها گذاشته، انتقاد کرد.
شرق مینویسد که او این تعهدات را غیرواقعی دانست و فریاد زد که «پول کجاست؟ دولتی بدهکار درست کردهاند و حالا میگویند مشکل را حل کنید».
به نظر میرسد این اعتراضات پزشکیان مقدمهای بر موج گسترده انتقادها نسبت به کسری بودجه و تسلیم دولت وی است.
بودجهای که به گزارش وزیر اقتصاد، امسال حدود ۸۵۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد.
شرق اضافه میکند که در صورت ادامه این روند، رقم کسری بودجه در سال آینده حتما بیشتر خواهد شد.
حکومت ایران برای جبران این کسری یا باید از بانک مرکزی استقراض کند که شرق هشدار میدهد این کار باعث افزایش تورم میشود، یا اوراق قرضه منتشر کند که به تأخیر انداختن بدهی به آینده است.
راه دیگر، تسلیمشدن به برداشت از صندوق توسعه ملی است، اما شرق میافزاید که از ۱۶۰ میلیارد دلار موجود در صندوق توسعه، فقط ۱۵ میلیارد دلار باقی مانده است.
اصلاح قیمت سوخت یکی دیگر از راهکارهاست، اما هزینه اجتماعی سنگینی دارد.
شرق اضافه میکند که راهحل دیگر، تسلیمشدن به کاهش هزینههای دولت به جای حمایت از منافع ذینفعان خاص است.
شرق میافزاید شرایط کنونی از بعد امنیتی نیز بحرانی است که وزیر خارجه ملایان از چالشهای خطرناک منطقهای سخن میگوید و وضعیت منطقه را بسیار هشداردهنده توصیف کرده است.
در داخل نیز، دو ماه از کسب رأی اعتماد دولت گذشته، اما گرههای اقتصادی و سیاسی همچنان باقی است.
جنگی که جز تسلیم و نابودی فرجام دیگری ندارد
پزشکیان از ناترازیها و کمبود منابع صحبت کرده و این وضعیت را به نوعی شبیه به شرایط جنگی دانسته است. شرایطی که در حال احاطه و به تسلیم درآوردن دولت وی در آینده است.
شرق میافزاید پزشکیان همچنین از مصوبات مجلس که فشار مضاعفی بر دولت وارد میکند، ابراز نارضایتی کرده است. و مردم منتظر راهحل هستند، نه صرفا بیان مشکلات.
به گفته شرق مسعود نیلی، اقتصاددان برجسته، نیز به تازگی در یک نشست به بحران ناترازیها پرداخته است. وی به ناترازیهای انرژی، بانکی، تجارت خارجی، ارز، صندوق بازنشستگی، منابع آب و محیطزیست اشاره کرده است.
نیلی تأکید میکند که سیاستمداران تمایل دارند که ابتدا بازار انرژی را اصلاح کنند، چرا که درآمد حاصل از آن سریع به دست میآید. با این حال، او اضافه میکند که این سیاست به دلایل مختلف شکست خورده و بازیگران این عرصه به زودی تسلیم شکست میشوند.
شرق اضافه میکند که نیلی نتیجهگیری میکند که اگر بدون در نظر گرفتن مسائل اجتماعی و روابط خارجی به سراغ اصلاحات اقتصادی برویم، ناترازیها بیشتر خواهد شد.
او پیشنهاد میدهد که باید به اصلاحات جامع روی آورد که شامل روابط خارجی، مسائل اجتماعی و اصلاحات اقتصادی باشد.
اما مشکل اصلی، به گفته نیلی، نبود یک تحلیل جامع از مسائل کشور در نظام حکمرانی است.
شرق مینویسد که اختلاف نظرهای گسترده میان مقامات، مانع از تدوین یک سیاست واحد و موثر شده است. و هیچ یک به پذیرش و قبول و تسلیم در مقابل راه حل طرفین دعوا نیستند.
نیلی همچنین تأکید میکند که باید یک گزارش رسمی از وضعیت کشور تهیه شود که در مراجع تصمیمگیری به بحث گذاشته شود.
مردم دیگر کاملا از ملایان قطع امید کردهاند
او میافزاید که اگر شرایط کنونی را بحرانی میدانیم، باید سیاستهای متناسب با وضعیت اضطراری داشته باشیم.
نیلی هشدار میدهد که مسیر فعلی کشور را به یک منزلگاه خطرناک خواهد و تسلیم رسانده و جای تعجب است که چرا هنوز دولتی که تشکیل شده، چنین گزارشی تهیه نکرده است؟
شرق مینویسد که این عدم توجه به هشدارها و عدم تحقق اهداف، باعث نوعی خستگی و تسلیم در جامعه حکومت ایران شده است.
مردم دیگر به هشدارها و استفاده از اصطلاحاتی مانند «ناترازیها» و «فلاکت اجتماعی» حساسیتی نشان نمیدهند.
سیاههای که روزنامه شرق بر روی دایره ریخت تنها اندکی از بسیار و نوک کوه یخی است که ته آن تا قعر اقیانوسها میرود.
کسری بودجه ۱۰۰۰ تریلیون تومانی تنها در ۶ ماهه نخست ۱۴۰۳، نقدینگیای که دیگر نمیشود صفتی برای بزرگی آن آورد، وضعیت فلاکتبار صنعت و تولید، ابربحرانهای و ناترازیهای انرژی، آب، برق، گاز و… این سیاهه همچنان ادامه دارد.
آنچه در این سیاهه دیده نمیشود سفیدی است حتی به اندازه یک لکه یا یک نقطه کوچک سفید که دولت پزشکیان و ملایان بتوانند به آن دلخوش کنند.
از این رو آنان بین دو راهی مرگ و تسلیم نه مخیر که محصور شدهاند و پایان هر دو راه یک چیز است؛ نیستی و نابودی.
آن چه شرق رقم زد تنها آن چیزهایی است که میشود رسانهای کرد، هستند بسیار چیزهایی که زمینه رسانهایشدن ندارند و پوشانده میشوند و بر ابعاد فاجعه میافزایند.
ماههای و هفتههای سیاه و سنگینی از این حیث پیش روی دولت پزشکیان و حاکمیت ملایان است.
[پزشکیان، آخرین رئیسجمهور یا آخرین شانس بقا؟]
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.