مخمصه استراتژیک خامنهای در بحران خودساخته
حمله به اسرائیل، نمایشی که بیشتر شکست مفتضحانه‌ی و مخمصه خامنهای را نمایش داد، اعتراف و اذعان کارشناسان حکومت ملایان را در پی داشته است.
وقتی کنسول‌گری خامنهای در دمشق مورد حمله اسرائیل قرار گرفت، انتظار می‌رفت که حکومت ایران پاسخ درخوری به اسرائیل نشان دهد.
در عرف بین‌الملل حمله به سفارت و کنسول‌گری کشور به منزله حمله به خاک آن کشور محسوب می‌شود. اما دست خامنهای به عنوان سر مار بسته‌تر از آن بود که بتواند تلفاتی از اسرائیل بگیرد.
به عبارت دیگر خامنهای در مخمصه‌ای گیر افتاده است که نه می‌‌تواند گام به پیش بردارد و نه به پس. هر گونه جواب نظامی با تلفات نظامی یا غیرنظامی منجر به حمله مستقیم اسرائیل به حاکمیت ملایان می‌شد.
از سوی دیگر جواب ندادن به «رژیم صهیونیستی» مورد اشاره ملایان که خواهان برداشتنش از روی نقشه هستند، باعث ریزش در بدنه نظام و ریختن کرک و پر خامنهای می‌شد.
در این بین چاره‌ای نمی‌ماند که حمله‌ای تدارک دیده شود که در این هیچ تلفات انسانی نباشد. مانند حمله به عین‌الاسد در عراق، موضوع از قبل اطلاع‌رسانی شده باشد. پس از حمله نیز اعلام شود که کفایت حملات!!!
به عبارت دیگر خامنهای با هزینه گزاف تنها دست به یک حمله نظامی نه با هدف نظامی بلکه با هدف تبلیغاتی برای نیازهای داخلی خودش زد. تبلیغات گسترده پساحمله نیز موید امر و بی‌نیاز از توضیح است.
از سوی دیگر خواه نا خواه حمله اسرائیل به ملایان ایران با شرکت آمریکا همراه می‌شود هر چند برای پرهیزدادن از درگیری گسترده، مقامات آمریکایی در تبلیغات رسانه‌ای اعلام می‌دارند که در حمله احتمالی اسرائیل به ایران در کنار این کشور نخواهند بود. این تبلیغات از بابت سال انتخاباتی آمریکا می‌باشد.
مخمصه خامنهای از زبان کارشناسان نظام
مخمصه خامنهای آنقدر آشکار و مبرهن است که کسی حتی در درون نظام از اذعان و اعتراف به آن تعللی به خود راه نمی‌دهد.
رسانه‌های حکومتی در روزهای پساحمله به اسرائیل مطالب فراوانی را از زبان کارگزاران و کارشناسان حاکمیتی منتشر کرده و می‌کنند.
روزنامه «ستاره صبح» در این زمینه با علی بیگدلی، یک تحلیل‌گر سیاسی حکومت به گفتگو نشسته است.
بیگدلی با اشاره به این که ژئوپولتیک منطقه به نفع خامنهای نیست، به تشریح و تبیین مخمصه‌ای که خامنهای در آن گیر افتاده، می‌پردازد.
بیگدلی تصریح می‌کند که خامنهای وارد بازی‌ای شده است که قواعد آن را به درستی نمی‌داند. وی اعلام می‌دارد که تا پیش از حمله خامنهای به اسرائیل، نتانیاهو در جامعه بین‌المللی به دلیل حملات گسترده به غزه و مردم غیرنظامی منزوی بود.
دلیل را نیز کشتار بسیار بی‌گناهان و مردم غزه برمی‌شمارد که موجی از اعتراضات را در سراسر جهان علیه نتانیاهو و اسرائیل برانگیخت. اما با حمله نظام به اسرائیل، نتانیاهو از این انزوا درآمد و حالا خود را محق می‌بیند که پاسخ دهد.
بیگدلی مورد اشاره قرار می‌دهد که حامیان اروپایی اسرائیل هر چند خواهان کاهش تنش هستند اما در پی وضع تحریم‌های جدیدی علیه خامنهای هستند. از سوی دیگر وی کشورهای عربی را متهم به همکاری محرمانه با اسرائیل می‌کند. وی برمی‌شمارد که روس‌ها سود خود را از این وقایع می‌برند و خوشحال از افزایش بهای نفت در بازارهای جهانی هستند.
وی اطلاع‌رسانی به کشورهای منطقه و آمریکا در مورد حمله نظام به اسرائیل را نقطه ضعف برمی‌شمارد و می‌افزاید که مگر این یک تمرین و مانور نظامی بود که نظام بخواهد آن را از پیش به طرف‌حساب‌های منطقه‌ای و جهانی اطلاع‌رسانی کند؟!
مخمصه اصلی خامنهای در داخل خاک ایران است
بیگدلی ناخواسته بعد دیگری از مخمصه‌ای که خامنهای در آن گیر کرده است را با این گزاره معترف می‌شود. یعنی که خامنهای بیشتر به دنبال استفاده تبلیغاتی درونی از این حمله بوده تا هدف نظامی و تلافی‌جویانه و یا ضربه زننده به اسرائیل. [عملیات خامنهای؛ حفظ آبرو یا مخمصه استراتژیک!]
وی سپس ادامه می‌دهد که خامنهای و نتانیاهو هر دو در مخمصه و کوچه بن‌بستی قرار گرفته‌اند که راه فرار هیچ یک مشخص نیست.
وی متذکر می‌شود که یک ائتلاف جهانی در حمایت از اسرائیل و علیه خامنهای تشکیل شده و فشارهای جدیدی را به وی وارد خواهد کرد.
بیگدلی می‌افزاید این در حالتی که اسرائیل پاسخ نظامی درخوری ندهد و به خاک ایران حمله نکند. اما در صورتی که اسرائیل بخواهد حمله نظامی کند، در سیاستی که خامنهای هرگز نمی‌خواهد وارد جنگ مستقیم با اسرائیل و آمریکا شود، چون ممکن است به قیمت نابودی‌اش تمام شود، در مخمصه جدید داخلی گیر خواهد کرد.
به بیان دیگر این بار نه کنسول‌گری، بلکه به طور مستقیم خاک ایران هدف قرار گرفته و خامنهای دیگر نمی‌تواند مانند دور قبل، دست به نمایش تبلیغاتی بزند و باید پاسخ متقابل بدهد.
در آن صورت نیز درگیری نظامی مستقیم رخ می‌دهد. این تابلویی است که مخمصه اصلی و کابوس خامنهای محسوب می‌شود که وی حاضر است تا تمامی مانورها را بکند اما چنین صحنه‌ای برایش پیش نیاید.
بیگدلی در پاسخ به احتمال درگیری مستقیم و ادامه‌دار اسرائیل و خامنهای می‌گوید اقتصاد کشور توانایی تحمل جنگ را ندارد. وی اعتقاد دارد که برخلاف جنگ با عراق، چنین جنگی نمی‌تواند هیچ «اتحاد ملی» برای خامنهای ایجاد کند.
یعنی به صراحت وی اعلام می‌دارد که مردم ایران علیه خامنهای هستند و هرگز برایش نخواهند جنگید. به عبارت دیگر مخمصه اصلی خامنهای در درون خاک ایران است نه در بیرون خاک.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.