در پی هک شدن دوربین‌های مداربسته زندان اوین از سوی یک گروه هکر و انتشار ویدئوهایی از درون زندان اکنون جهانیان به مدارک و اسناد غیر قابل انکاری از شکنجه و رفتار ضد انسانی و خشونت آمیز با زندانیان در زندانهای جمهوری اسلامی دست یافته اند. محمد مهدی حاج محمدی رییس سازمان زندانها در ایران در واکنش به انتشار این ویدئوها اینبار دیگر نتوانسته است به دروغ و انکار متوسل شود. وی مسئولیت این رفتار ضد انسانی را پذیرفته و بیشرمانه از رهبر و زندانبانان و نه زندانیان عذرخواهی کرده است. از رهبر و زندانبانان عذرخواهی کرده چون با این سند، رفتار جنایتکارانه حکومت و زندانبانان با زندانیان که ۴۰ سال است ادامه دارد افشا شده است. ما به خوبی سخنان ابراهیم رئیسی در ۲۷ بهمن ۱۳۹۹را به یاد می آوریم که چگونه وی با ریاکاری از “رافت و مهربانی” در برخورد با زندانیان حرف زده بود و با رجزخوانی از آمادگی جمهوری اسلامی برای باز کردن در زندانها جهت بازدید نهادهای بین المللی در عوض فراهم آوردن امکان دیدار حکومت اسلامی از زندانها در دیگر کشورها سخن گفته بود. اکنون با هک شدن دوربین های مداربسته زندان اوین جهانیان به درون زندانهای رژیم اسلامی راه یافته اند و می توانند خود به گوشه ای از حقایقی که ما سالها بر آن تاکید داشته ایم پی ببرند. آش چنان شور است که رئیس قوه قضائیه دستور رسیدگی به برخوردهای خشونت آمیز زندانبانان با زندانیان را صادر کرده است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این حرف زده اند که با انتشار این تصاویر”شان نظام” زیر سئوال رفته است.
در ویدئوهای منتشر شده صحنه های را می بینیم که دل هر انسانی را به درد می آورد. در یک ویدئو فردی در فضایی که به نظر حیاط زندان می‌آید، از حال می‌رود. بعد از آن که این زندانی، که ماسک طبی به صورت دارد، روی زمین می‌افتد ، ماموران زندان دو دست فرد از حال‌رفته را می‌گیرند و او را روی زمین می‌کشند. در تصاویری که از دوربین‌های مختلف تدوین شده، دیده می‌شود که این فرد تا مدتی روی زمین کشیده می‌شود و به زور و کشان کشان او را از پله‌ها بالا می‌برند. در تصاویر دیگر همچنین یک زندانی از سوی چند مامور نیروی انتظامی به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. در یک ویدئو دیگر یک زندانی چنان مورد ضرب و شتم قرار می گیرد که خون از دهانش جاری می شود. در تصویری دیگر یک زندانی در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان اقدام به خودکشی می کند. در صحنه هائی چگونگی قاچاق مواد مخدر از سوی مامورین زندان نشان داده می شود…
برای مردم ایران که چهاردهه است جنایات جمهوری اسلامی را با گوشت و پوست خود لمس کرده اند، این تصاویر بهیچوجه تازه نیستند. اهمیت تصاویر منتشر شده این است که سند و مدرک غیر قابل انکاری را در اختیار نهادهای بین المللی قرار می دهد که بتوانند جمهوری اسلامی را مورد پیگرد قضایی قرار دهند. به مردم ایران و خانواده های زندانیان نیز سند و مدرک افشاکننده ای میدهد که تلاش برای آزادی زندانیان و پایان دادن به رفتار جنایتکارانه با زندانیان را گسترش دهند. تصاویر منتشر شده تاکنون رفتار مسئولین زندان های جمهوری اسلامی با زندانیان عادی را به نمایش می گذارد. رفتار با زندانیان سیاسی، فعالین کارگری، فعالین محیط زیست، فعالین حقوق زن و کودک، وبلاگ نویسان و معترضین اعتراضات اخیر بهتر از این نیست. از یاد نبریم که ستار بهشتی کارگر و وبلاگ نویس در آبان ۱۳۹۱ پس از دستگیری چنان از سوی پلیس فتا شکنجه شد که به دلیل خون‌ریزی ریه، کبد، کلیه و مخچه، کشته شد. حداقل پنج نفر در جریان اعتراضات ۱۳۸۸ در زندان کهریزک با بیرحمانه ترین شکنجه ها کشته شدند. شماری از زندانیان نیز به دلیل قصور و کوتاهی عامدانه در ارائه خدمات درمانی به آنها در زندان کشته شدند و یا به تحریک مقامات زندان توسط افراد شرور بارها مورد ضرب و جرح قرار گرفتند. در این مورد آخر لازم است به قتل فجیع علیرضا شیرمحمد علی زندانی سیاسی ۲۱ ساله در زندان فشافویه تهران اشاره کنیم که با ضربات چاقو در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۹۸ به قتل رسید.
نیلوفر بیانی ازبازداشت‌شدگان پرونده مدافعان محیط زیست در زندان اوین پیشتر چه در چند نامه به مقام‌های مختلف در جمهوری اسلامی و چه در جلسه دادگاه از «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی، تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدیدهای جنسی» در جریان دست‌کم «۱۲۰۰ ساعت» بازجویی خود به دست بازجویان سازمان اطلاعات سپاه پاسداران خبر داد بود. همچنین لازم است به قتل زهرا کاظمی خبرنگار کانادایی-ایرانی در زندان اشاره کنیم که در سوم تیرماه سال ۱۳۸۲ در حالی که از معترضان جلوی زندان اوین عکاسی می کرد دستگیر شد و به علت ضربه مغزی ناشی از ضرب و شتم و شکنجه بی رحمانه در ۲۰ تیرماه همان سال جانش گرفته شد. موارد بسیارند و لیست طولانی است.
رفتارهای ضد انسانی با زندانیان در زندانهای جمهوری اسلامی یک امر اتفاقی و یا تصادفی نیست و به یک و یا دو نفر محدود نمی شود. ما با یک خشونت سازمان یافته حکومتی در ایران روبرو هستیم که با زبان زور و سرکوب با شهروندان در بیرون از زندانها سخن می گوید و در زندانها نیز برای زندانیان هیچگونه حقوق انسانی قائل نیست. حکومتی که ۱۵۰۰ تن از شهروندان را در جریان اعتراضات به گرانی بنزین در آبان ۹۸ کشتار می کند واضح است که با دستگیر شدگان این اعتراضات چگونه برخورد می کند. عفو بین الملل با انتشار گزارشی در ۱ سپتامبر ۲۰۲۰ تحت عنوان “ویرانگران انسانیت” بازداشت‌های گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه در پی اعتراضات آبان ۹۸ در ایران را مستند کرده است که رجوع به آن گزارش ابعاد دیگری از رفتارهای ضد انسانی در زندانهای جمهوری اسلامی را به تصویر می کشد. در بخشی از گزارش سازمان عفو بین‌الملل آمده است: “بازداشت کودکان، ضرب و جرح، برهنه‌سازی اجباری، دشنام‌های جنسی، پاشیدن اسپری فلفل به ناحیه دستگاه تناسلی و وارد آوردن شوک الکتریکی به بیضه‌ها، آویزان کردن و نگه داشتن در وضعیت‌های دردناک، القای حس خفگی با آب، تهدید به مرگ و اعدام نمایشی، تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی، از جمله از شکنجه‌های اعمال شده از سوی ماموران نظام ایران می باشد”.
با استناد د به ویدئوهایی که اخیرا منتشر شده و همچنین دهها گزارش معتبر دیگر، ما از نهادهای بین المللی فعال در زمینه حقوق بشر می خواهیم که نسبت به این گزارشات بی تفاوت نباشند و با استفاده از حقوق بین المللی، جمهوری اسلامی و عاملین این رفتارهای ضد انسانی را مورد پیگرد قضایی قرار دهند. این اسناد در دست هر دادستان با شرفی در کشورهای غربی می تواند ادله کافی برای اعلام جرم علیه جمهوری اسلامی و زندانبانانش باشد. ما در عین حال از همه فعالین اجتماعی و همه خانواده های زندانیان و از کلیه خانواده های دادخواه در ایران می خواهیم که پیشقدم شوند و با تدوین اعلام جرمی علیه جمهوری اسلامی و ارسال آن برای نهادهای بین المللی در مقابل این جنایت لجام گسیخته در زندانها قد علم کنند. در حالیکه دادگاه یکی از عوامل کشتارهای هولناک زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷یعنی حمید نوری در استکهلم در جریان است جهان برای اقدام بین المللی علیه جمهوری اسلامی به دلیل نقض شدید و سیستماتیک حقوق انسانها از سوی رژیم آمادگی بیشتری دارد. باید دست بکار شد و جمهوری اسلامی را هر چه بیشتر تحت فشار گذاشت. این در عین حال تنها راهی است که می توان فشار بر زندانیان را کاهش داد.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی( CFPPI)
کمپین برای آزادی کارگران زندانی(Free Them Now)
کمیته بین المللی علیه اعدام ( I.C.A.E)
۲ شهریور ۱۳۴۰- ۲۴ اوت ۲۰۲۱
Inhumane treatment of prisoners: another crime of Islamic regime of Iran
Following the hacking of CCTV cameras in Evin Prison by a group of hackers and the release of videos from inside the prison, the world has now obtained undeniable evidence of torture and inhuman and violent treatment of prisoners in the prisons of the Islamic regime. Mohammad Mehdi Haj Mohammadi, the head of the Prisons Organization in Iran, has not been able to resort to lies and denial in response to the release of these videos. He accepted responsibility for this inhumane behaviors and shamelessly apologized to the regime’s leader and the guards, not the prisoners! He apologized to the Supreme Leader and the prison guards, because this document exposes the criminal behavior of the government and the prison guards towards the prisoners, which has been going on for 40 years. We well remember the words of Ibrahim Ra’isi on February 17, 2017, how he hypocritically spoke of “kindness” in dealing with prisoners and boasted of the Islamic Republic’s readiness to open prisons to visit international institutions in Instead, he spoke about allowing the Islamic government to visit prisons in other countries.
Now that the CCTV cameras of Evin Prison have been hacked, the world has entered the prisons of the Islamic regime and can find out for themselves a part of the truth that we have been emphasizing for years. The scandal is so obvious that the head of the judiciary has ordered an investigation into the prison guards’ violent treatment of prisoners. Members of the Islamic Consultative Assembly have said that the “dignity of the system” has been called into question by the publication of these images!
In the published videos, we see scenes that break the heart of every human being. In one video, a person faints in what looks like a prison yard. After the prisoner, wearing a medical mask, fell to the ground, prison officials grabbed the person by the hands and dragged him to the ground. In the images taken from various cameras, it can be seen that this person is dragged on the ground for a while and is forcibly lifted up the stairs. In other images, a prisoner is also severely beaten by several police officers. In another video, a prisoner is beaten so badly that blood flows from his mouth. In another image, a prisoner commits suicide in protest of the harsh conditions of the prison. The scenes show even drug trafficking by prison officials …
For the people of Iran, who have touched the crimes of the Islamic Republic with their own flesh and blood for fourteen years, these images are by no means new. The importance of the published images is that it provides undeniable evidence to international institutions that can be used in prosecution of the Islamic Republic. It also provides the Iranian people and the families of prisoners with clear evidences to intensify struggles and efforts to secure the release of prisoners and to end criminal treatment of prisoners by the regime. The images published so far show the treatment of ordinary not political prisoners by the prison authorities of the Islamic regime. Dealing with political prisoners, labor activists, environmental activists, women and children’s rights activists, bloggers and protesters in the recent protests clearly are no better. Let us not forget that Sattar Beheshti, a worker and blogger, was tortured so much by the FATA police in November 2012 that he was killed due to bleeding from his lungs, liver, kidneys and cerebellum. At least five people were brutally tortured to death during the 2009 protests in Kahrizak Prison. A number of prisoners were also killed in prison due to intentional negligence in providing medical care for them, or were repeatedly beaten and tortured by evil individuals at the instigation of prison officials. In this last case, it is necessary to mention the brutal murder of Alireza Shirmohammad Ali, a 21-year-old political prisoner in Tehran’s Fashafoyeh prison, who was stabbed to death on June 10, 2009.
Niloufar Bayani, one of the detainees in the case of environmental defenders in Evin Prison, has already been exposed in several letters to various officials in the Islamic Republic and by testimony in court about “the most severe mental and psychological torture, threats of physical torture and sexual threats” during at least “1200 hours” interrogation by the interrogators of the Revolutionary Guards Intelligence Organization. There are many cases and the list is long.
Inhumane treatment of prisoners in the prisons of the Islamic regime is not accidental and is not limited to one or two people. We are facing systematic government violence in Iran that uses force and repression against citizens outside prisons and does not recognize any human rights for prisoners in prisons. It is clear how the government, which killed 1,500 people during the protests over the high price of gasoline in November 1998, will deal with those arrested during the same protests. Amnesty International has released a report on 1 September 2020 entitled “Trampling Humanity” documenting widespread detention, disappearances and torture following the November 1998 protests in Iran. That report sheds light on many aspects of reality about the prisons. A part of the Amnesty International report states: “Child detention, beatings, forced stripping, sexual insults, spraying pepper spray on the genital area and causing electric shock to the testicles, hanging and holding in painful positions, induction of sensation “Suffocation with water, the threat of death and dramatic execution, the forced injection or ingestion of chemicals are among the tortures perpetrated by Iranian military agents.”
Based on recently released videos, as well as dozens of other credible reports, we urge the international human rights organizations not to be indifferent to these reports and to use international law against the Islamic regime and the perpetrators of these acts.
These documents provide more than enough evidences for any decent persecutor that cares about human rights, to open a criminal case against the Islamic Republic and its prison guards. At the same time, we call on all social activists and the families of all political prisoners, all the families that seeking justice in Iran to take the initiative and file a criminal case against the Islamic regime and send it to international institutions against this unbridled crime in prisons and stand against these crimes.
While the trial of Hamid Nouri, one of the perpetrators of the horrific killings of political prisoners in the summer of 1988, is underway in Stockholm, the world is more prepared for international action against the Islamic regime, due to the exposure of regime’s severe and systematic human rights violations.
We must work hard and put more pressure on the Islamic Republic. At the same time, this is the only way to reduce the pressures on prisoners.
Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI)
Free Them Now -Campaign to free jailed workers in Iran (FTN)
International Committee Against Execution (ICAE)
۲۴ August 2021
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.