یادش گرامی
۱- اینجا خیابان آزادی زاهدان است. آزادی به چلیآباد میرسد؛ محله غریبها، بیشناسنامهها، راندهشدهها، لعنتشدهها، چرسیملنگها؛ محله فروشگاههای مواد، شیرهکشخانهها، پاتوقها و «زری شاسیها»؛محلهای بدون قصابی با خانههای تکاتاق، بدون آب لولهکشی، بدون حمام و بدون یخچال.
۲- در این محله، بیماران قندی هفتهای یکبار هم نمیتوانند انسلین بزنند؛ از هر خانه فرزندانی در زندان شیرازند، از هر چند جوان یکی دو نفری سابقه زندان به خاطر مواد دارند، جوانهایش ضربالمثلی دارند با این مضمون که «دهنی که قراره ازش کف بیاد، خون بیاد بهتره».
۳- این ضربالمثل، مانیفست شوتیهای جوان خیابان آزادی است. کف آمدن از دهان استعاره از گرسنگی است و خون آمدن استعاره از کشته شدن در جریان سوختکشی. آنها ضربالمثل دیگری هم دارند «بانک جهانی این کوه رو برای ما برداشت اما جمهوری اسلامی، هیچ کاری برای ما نکرد».
عطف به مطلب:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.