در دنیای غرب هواداران ماکس وبر برای جوش خوردن اخلاق پروتستانی با سرمایه داری اهمیت زیادی قائلند و این را از عوامل مهم پیشرفت غرب می دانند. یعنی فرقه های مختلف پروتستان اگر هزارجور حدیث  حرف عجیب و غریب و خرافاتی می زدند در داد و ستد بازرگانی بسیار منطقی و عقلانی رفتار می کردند. پژوهشگران همه متحیر بودند که چرا این اتفاق در شرق که خاستگاه بسیاری از ادیان بوده است نیفتاده است .

حال باید به این پژوهشگران و جامعه شناسان مژده داد که این امر به سبک اسلامیش در ایران اتفاق افتاده است. با این تفاوت که سرمایه داری در کار نیست. سردمداران دینی در مسند حاکمیت یک کشور ثروتمند نشسته اند و به تاراج اموال دولت و ملت و خاک و معادن و دریا و پرنده و چرنده و… مشغولند، البته در جهت منافع خود و صدالبته ملت گرسنه در فریاد است و جوابش را هم با انواع و اقسام گلوله میگیرد. همه به چشم می بینند که یک آیت اللهی به واردات شکر مشغول است دیگری به کار لاستیک اتومبیل و دستاربندی در فکر ساخت جوراب زنانه است و …

باری کار به مرحله ی بالاتری صعود کرده است ، کاری شده کارستان  و آن تصویبنامه اجرای مولد‌سازی دارایی‌های دولت است. بدین معنا که که مدعی اند دارایی ها و مایملکی که راکد و سودآور نیست فروخته شود و پول آن در امور عامه صرف گردد. قاعدتاً کاری را که سودآور است خود بخش خصوصی بر عهده می گیرد و دولت باید به آنچه که سودآور نیست بپردازد، چون مرجع دیگری چنین نمی کند.

بسیاری از نهادها مانند بیمارستان ها ، مدارس موزه ها و… سودآور نیستند و قرار هم نیست که باشند، بلکه هزینه بر هستند ولی دولت موظف است که این بار را برای رفاه مردم بر دوش بکشد. بیهوده نبود که چندی پیش سروصدا به راه انداختند که می خواهند کانون پرورش فکری کودکان را ببندند با این استدلال که سودآور نیست . دولت بقالی نیست که قرار باشد  همه چیزش سودآور باشد. این قبیل نهاد ها در کدام کشور سودآور است که در ایران باشد؟

در بسیاری از از کشورها چنین کانون هایی از قبیل تاتر و اپرا و غیره را برای حفظ و گسترش هنر آن مرز و بوم حمایت می کنند در عین این که می دانند سودآور نیست. هرچند موزه های اغلب کشورها سودآور است و کلی عایدی نصیب دولتشان می کنند. ولی موزه های ما شبیه دکان های عتیقه فروشی شده و هرچه هم تازه کشف و یافت می شود اعوان و انصار حکومت به تاراج می برند. سدها آثار تاریخی ما در دوران جمهوری اسلامی عمداً تخریب شده است که برای پیدا کردن کوچک ترین نظیرشان کشورهای دیگر میلیون ها خرج می کنند. از دشمنی ملایان با تاریخ باستان هرچه بگویم کم گفته ام که پیوند نسل جوان را با پدران و نیاکانشان قطع کرده اند و هر بلایی خواسته اند بر سر آثار باستانی ایران آورده اند یا آثار منقولش را به یغما برده اند  که تفصیلش در اینجا نمی گنجد ولی حتا کاشی های آرامگاه شیخ زاهد در لاهیجان هم پس از گذشت ۵۰۰ سال که از گزند هر قبیله و قومی جان بدر برده بود در عمر جمهوری اسلامی تاراج شده است یا سنگ قبر بیدل در اصفهان گم شده است و…

دولت تاجر خوبی برای ملت نبوده و ده ها قرارداد مانند کرسنت گواه آنست ولی در دزدی و چپاول مال مردم استاد بوده است و زندگی آقازاده ها و وابستگان به متولیان دین را شاهدیم که چگونه می گذرد.

مردم هرچه در این مدت به این دزدی ها و غارت ها اعتراض کرده اند به جایی نرسیده، حالا چطور به همین حکومت اعتماد کنند که همه این دارایی های غیرمنقول دولت را که در حقیقت مال مردم  و به تعبیر خودشان بیت المال است بگذارند که طی تصویبنامه ای محرمانه بین خودشان به ثمن بخس بفروش برسانند؟

جالب اینست که این مصوبه حاصل رأی نمایندگان  سه قوه ی کشور بوده است ! مجلس این میان چکاره است ؟ مگر سران قوه اختیار قانونگذاری دارند؟

واقعاً چه اتفاقی افتاده است ؟ حکومت از اعتراضات و جنبش مردم به هراس افتاده و می خواهد چوب حراج به کشور بزند؟ تتمه را بفروشد و در برود؟

همین سران قوه یک هیأت هفت نفره از معتمدان خودشان را مأمور واگذاری و مولدسازی کرده است  و بر اساس همین مصوبه، شناسایی، تشخیص مازاد بودن، روش ارزش‌گذاری و تعیین شیوه واگذاری این اموال از جمله اختیارات این هیأت است. از همه جالب تر اینکه این هفت نفر از مصونیت قضایی هم برخوردارند. یعنی هیچکس حق ندارد از این معتمدان سه قوه پرس و جو کند؟ بفرمایید دزدی در روز روشن و زورگویی آشکارتر از این به اسم دولت و با مصونیت قضایی در جایی از کره زمین به جز کشور اسلام زده ما امکان پذیر است ؟

این تصویبنامه حتا برخلاف قانون اساسی فاشیستی جمهوری اسلامی است و موجب شده است که نماینده ای بنام محقق داماداستاد دانشگاه بهشتی جرات کند و بگوید مجلس درحال تصویب قانونی است که هرکسی نظرمخالف بدهد ١٠ الی ١۵ سال زندان برود! کره شمالی هم اینطور نیست .

برگردید نگاهی به مانیفست فدائیان اسلام بکنید. هشتاد سال پیش، این  نوابغ دکان بقالی را به عنوان الگوی ادارهُ اقتصاد مملکت پیشنهاد کرده بودند. حالا داستان همان شده. گویا فدائیان هم نئولیبرال بودند و ما نمی دانستیم. حالا قدرشان توسط تحصیل کرده های شیکاگو شناخته شده. بیخود نیست می گویند هر چه در دنیا هست اسلام قبلاً کشف کرده است. این هم نمونه ی دیگرش.

پنج شنبه – ۲۰ بهمن ۱۴۰۱

​Thursday – ۲۰۲۳ ۰۹ February

​​

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)