صندوقهای بازنشستگی و دردسر آن برای حکومت ولایت فقیه
سال‌هاست که موضوع صندوقهای بازنشستگی تبدیل به معضلی برای حکومت ایران شده و اکنون در حالی که خبر می‌رسد که ۱۵ درصد از منابع عمومی دولت رئیسی در سال ۱۴۰۲، صرف این صندوق‌ها می‌شود، عمق و وسعت فاجعه بیشتر و بیشتر می‌شود.
سال‌هاست که صندوقهای بازنشستگی به دلیل دست بردن دولتها در آن و غارت سرمایه‌های آن که روزگارانی قرار بوده تامین‌کننده‌ی آینده کارمندان و بازنشستگان شود، و تبدیل شدن آن به حیاط خلوت دولتها، نه تنها پاسخگوی پرداخت بازنشستگان نیست بلکه سالانه هزینه‌ی قابل توجهی از منابع عمومی دولتها را نیز به خود اختصاص می‌دهند.
قطع یقین وقتی استقلال صندوقهای بازنشستگی به دلیل دستبرد دولتها به زیر علامت سوال رفته و آنان را که علی‌القاعده و بر اساس روند کاری‌شان باید مستقل و خودکفا می‌بودند به دولتها و بودجه عمومی کشور وابسته کرده است، نباید انتظار داشت که در این شرایط وضعیتی طبیعی داشته و نیازهای مالی آن و به تبع آن پرداخت‌های طبیعی آن به صورت معمول صورت بگیرد.
تاثیر کسری بودجه بر صندوقهای بازنشستگی
کسری بودجه ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی سال جاری دولت رئیسی را اگر نادیده بگیریم، از هم اکنون نیز از مجلس حکومت که کلیات لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ را تصویب کرده است خبر می‌رسد که تراز عملیاتی، یعنی فاصله بین منابع و مصارف بودجه سال آینده شکافی بالغ بر ۲۰۰ هزار میلیارد تومان دارد.
قطع یقین این ناترازی و ناپایداری در منابع و ردیف‌های بودجه در سال آینده به صورت کسری بودجه نمود و تجسد پیدا کرده و در نهایت امر تاثیرات آن بر روی صندوقهای بازنشستگی به صورت عدم تخصیص منابع برای آنها می‌انجامد.
این در حالی است که بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس حکومت ایران، عدم افزایش سن بازنشستگی به موازات افزایش شاخص امید به زندگی در ایران، یکی از مشکلات صندوقهای بازنشستگی برای پرداختیها می‌باشد.
افزون بر این کثرت بازنشستگی‌های پیش از موعد که میزان آنها نیز کم نیست و به دلایل مختلف از جمله مخالفان سیاست‌های حکومت ایران که پیش از موعد مجبور به بازنشستگی اجباری می‌شود نیز بر این مشکل می‌افزاید.
طبق آخرین گزارش‌های منابع آماری حکومت ایران، پایداری صندوقهای بازنشستگی در ایران با بحرانی کاملا جدی روبرو بوده و عمده صندوقهای بازنشستگی کشور مانند صندوقهای بازنشستگی کشوری، نیروهای مسلح، دستگاهی و… قادر به پرداخت حقوق و مستمری بازنشستگان از منابع داخلی خود نبوده و به بودجه عمومی دولتی وابسته شده‌اند؛ این خود یعنی افزوده‌شدن فاجعه‌یی بر فاجعه‌ی بزرگتر.
افزایش پرداختیها مشکل صندوق‌ها را مضاعف می‌کند
قطع یقین با توجه به افزایش میان دریافتی کارمندان و بازنشستگان در سال آتی این مشکل ضریب دو چندان نیز خواهد خورد.
به نحوی که دولت رئیسی برای سال ۱۴۰۲ برای صندوقهای بازنشستگی کشوری با ۵۶ درصد افزایش قرار است ۲۳۰ هزار میلیارد تومان واریز کند برای سازمان تامین اجتماعی با ۴۹ درصد افزایش ۱۱۲ هزار میلیارد تومان و برای بقیه صندوقهای بازنشستگی نیز درصدی در همین حدود واریزی داشته باشد. [۴ صندوق بازنشستگی توان پرداخت ندارند]
این در حالی است که به دلیل عدم تفکیک بین لایه‌های مختلف نظام تامین اجتماعی یعنی حمایت، بیمه و بیمه تکمیلی و…، تخصیص منابع جدید در نظام رفاهی فعلی، به صورت کارآمد و عادلانه صورت نمی‌گیرد و با وجود صرف هزینه‌های بسیار در این حوزه، درصد قابل توجهی از نیازمندان از این حمایت صورت گرفته برخوردار نمی‌شوند؛ در حالی که برخی، یعنی خودی‌های نظام و افراد غیرمستحق از اعتبارات حمایتی، فراوان برخوردار می‌شوند!
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس همچنین عنوان ساخته است در ۱۰ سال اخیر به طور مستمر نسبت درآمد حاصل از دریافت حق بیمه به هزینه پرداخت مستمری کاهش یافته است.
با وجود این و به رغم تخصیص اعتبارات کلان از بودجه کشور به این سازمان در سال‌های گذشته، پاسخگویی و شفافیت در مورد نحوه هزینه کرد این اعتبارات کم بوده و آمار و اطلاعات مالی برای بررسی عملکرد این حوزه ارائه نشده و در این زمینه هیچ شفافیتی وجود ندارد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.