آیا عراق فرش را از زیر پای خامنهای خواهد کشید؟
به دنبال اولتیماتوم آمریکا به عراق برای پرهیز از تبدیل شدن برای معبری جهت پولشویی و قاچاق دلار از عراق به ایران از راههای غیرقانونی، وزیر خارجه عربستان به بغداد سفر کرده است. در ماههای اخیر گمانهزنیهای زیادی مطرح شده است مبنی بر این که عربستان سعودی قصد دارد تا با تقویت روابط خود با عراق، موقعیت حکومت ایران در این کشور را تضعیف کند.
هنوز یک هفته از اولتیماتوم ایالات متحده به دولت عراق برای پرهیز از تبدیلشدن به گذرگاهی برای قاچاق دلار به ایران نگذشته است که خبر سفر فیصل بن فرحان وزیر خارجه سعودی به عراق رسانهیی شده است.
سابقهی موضوع دخالتهای حکومت ایران در امور داخلی عراق به امروز و دیروز برنمیگردد، دیری است که صحنه سیاسی عراق جولانگاه سیاستها و دخالتهای حکومت ولایت فقیه بوده است.
از زمانی که قاسم سلیمانی در عراق و به خصوص پس از خروج نیروهای نظامی آمریکایی از عراق میداندار تعیین سیاست در عراق بود و چه تا کنون که این سیاستها با کمیت و کیفیت کمتری ادامه داشته است.
یکی از آخرین و بارزترین وجوه دخالت حکومت ایران در امور داخلی عراق را میتوان دخالت در انتخابات عراق دانست که با وجود اینکه مقتدی صدر، روحانی شیعی فراکسیون برنده انتخابات شد، اما با دخالتهای نظامی و غیر نظامی حکومت ایران، سرانجام محمد الشیاع سودانی، مهره سرسپردهی حکومت ایران بر تخت نخست وزیری عراق جلوس کرد.
اما از مدتها قبل و فراتر از عراق، یک تلاش هماهنگ منطقهیی عربی، بر این بود که موضوع دخالتهای حکومت ایران در کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس را کاهش داده و با آن به مقابله برخیزد. [ایران، عراق و لبنان ، زمین در همه جا زیر پای ولایت فقیه میلرزد]
آشکار و پنهان تلاشهای بسیاری در این زمینه صورت گرفته است، اما در سالها و ماههای اخیر کشورهای حاشیه خلیج فارس و در رأس آنها، سعودی ابایی از آن ندارد که آشکارا نشان دهد که این سیاست را پیشه کرده است که دخالتهای حکومت ایران در عراق را سد کند و در مقابل آن ایستادگی پیشه کند.
تلاش سعودی برای کاهش نفوذ ایران در کشورهای عربی
سفر اخیر فیصل بن فرحان را نیز میتوان در امتداد روند تلاشهای عربستان سعودی برای کاهش وابستگی عراق به حکومت ایران و همچنین سد بستن در مقابل دخالتهای ایران در عراق دانست.
بن فرحان پس از سفر به عراق و دیدار با همتای عراقیاش، فواد حسین نشست خبری مشترکی برگزار کردند که اظهارات رئیس سیاست خارجی دو کشور حاوی نکات حائز اهمیتی بود.
فواد حسین در این کنفرانس مشترک ضمن اشاره به تمایل کشورش به افزایش همکاری بین دو کشور به ویژه در زمینه سرمایهگذاریهای اقتصادی و انرژی افزود سفر بن فرحان، سفری مهم است و در زمانی انجام میشود که چالشهای متعددی وجود دارد بنابراین گفتگو دربارهی این چالشهای به کل منطقه مربوط میشود و مهم میباشد.
وی از همکاری کامل کشورش با سعودی در زمینه همکاریهای نفتی در چارچوب اوپک استقبال کرده و افزود طرف سعودی اعلام کرده است که آماده حمایت کامل از شرکتهای عربستانی برای سرمایهگذاری در عراق میباشد.
حسین در ادامه افزود ما نیز به نوبه خود از شرکتهای عربستان و سرمایهگذاری سعودیها در کشورمان استقبال میکنیم.
افزون بر این، فواد حسین در زمینهی برق نیز ابراز امیدواری کرد که از وابستگی این کشور به واردات برق حکومت ایران کاسته شده و این کمبود از سوی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس تامین شود.
این اظهارات فواد حسین در حالی صورت میگیرد که از مدتها پیش، تضاد نقل و انتقال پول از طریق عراق به حکومت ایران به دلیل تحریمهای آمریکا علیه حکومت ایران، محل مناقشه بین دو کشور بوده و جدیدا و چنان که فوقا ذکر شد موضوع قاچاق و تامین دلار از بازار عراق برای حکومت ایران به تنشی جدید تبدیل شده است.
عاقبت دخالتهای فرامنطقهیی حکومت ایران
موضوع انرژی و برق تنها مقولات و شاید به عبارت بهتر، تنها دلایلی نیستند که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را تشویق کرده است تا روابط خود را با حکومت عراق تقویت و از روابط آن با حکومت ایران بکاهند.
ابعاد گستردهی دخالتهای سیاسی، نظامی، تروریستی و… از سوی حکومت ایران همه عواملی هستند که افزون بر عراق ، شاید در مقیاسی کمتر و بیشتر شامل دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز میشود.
از این رو تلاشهای کشورهای حاشیه خلیج و استقبال با شور و شوق مقامات عراقی از این تلاشها نشان میدهد که دولت عراق نیز چندان بیمیل نیست که نفوذ حکومت ایران در عراق کاهش یافته و این کشور بتواند حداقل به استقلال نسبی در امور سیاست داخلی و خارجی خود دست یابد.
خاصه آن که موضوع محکومیت دخالتهای حکومت ایران در کشورهای منطقه به چالشی فراعربی تبدیل شده و حتی اخیرا پینگ، رئیس جمهور چین در دیدارش از ریاض از حکومت ایران خواست تا از دخالت در کشورهای منطقه خودداری کند.
این امر قطعا نه تنها به منزله ایجاد محدودیت برای حکومت ایران خواهد شد، بلکه در وجود یک اجماع فرامنطقهیی و بینالمللی میتواند برای حکومت ایران بحرانآفرین نیز باشد.
به بیان دیگر دوران حیاط خلوت بودن برخی کشورهای عربی برای ملایان تهران به سر آمده است، همان طور که در داخل ایران نیز مردم ایران پایان و به سرآمدن دوران حکومت ایران را فریاد میزنند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.