طرزه دامغان روستایی زیبا در این شهر است که گفته می‌شود هزار چشمه آب دارد. اکنون این روستا به دلیل بی توجهی مقامات حکومتی با کمبود آب مواجه شده است. علی رغم وجود چشمه‌های فراوان اما سالانه پنج ماه آب این چشمه ها در بیابان‌های استان هدر می‌رود.

دست‌های غارتگری که تنها به فکر پرکردن جیب های خود هستند، هیچ اهمیتی به وضعیت نابسامان مردم این منطقه نمی‌دهند. مردم روستا مجبور هستند در گرمای تابستان بی آبی را تحمل کنند. البته مشکل بی آبی تنها به این منطقه ختم نمی‌شود. شهرها و روستاهای زیادی در کشور و بطور خاص در استان سمنان هستند که دچار کمبود آب شرب می‌شوند و متأسفانه حکومت ولایت فقیه هیچ اقدامی در جهت حل مشکلات مردم به عمل نمی‌آورد.

وضعیت طرزه دامغان و امکانات و منابع آبی آن

روستای طرزه دامغان در ۴۵ کیلومتری شمال شرق این شهرستان قرار دارد. این روستا به لحاظ اقلیمی نه تنها کمبود آب ندارد، بلکه سرریز آب شان هم می‌تواند کمبود آب در سایر نقاط این منطقه را جبران کند. روستای طرزه در منطقه‌ای قرار دارد که دارای چشمه سارهای متعدد می‌باشد. وجود این چشمه‌ها می‌تواند بخشی از کمبود آب روستاهای شرقی دامغان را تأمین نماید که مردم دچار مشکل بی آبی بخصوص در فصل تابستان نشوند.

مجید صیدی دهیار طرزه در گفت‌وگو با خبرگزاری حکومتی ایلنا می‌گوید: « مشکل بزرگ کمبود آب طرزه در فصل گرما نداشتن مخزن و محل ذخیره است». او در ادامه نبود امکانات و کمبودهای تأسیساتی را طرح می‌کند و می‌گوید: «از آبان ماه تا فروردین ماه که باغات و محصولات کشاورزی به آبیاری احتیاج ندارد آب چشمه هدر و به سمت کویر می‌رود و هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌شود».

درباره؛

آب های زیرزمینی ایران، یکی دیگر از قربانیان حکومت آخوندها

مشکلات مردم ناشی از بی توجهی مقامات حکومت

شکی نیست که بی آبی و کم آبی این روستا ناشی از نبود مدیریت سالم و دلسوز برای رفع مشکلات مردم و نظام غارت و چپاول است. در این رابطه صیدی در گفت‌وگو با خبرگزاری حکومتی ایلنا تصریح می‌کند که: «در مدت ۵ ماهی که محصولات کشاورزی به آب احتیاج ندارد اگر بند خاکی ایجاد شود و این آب ذخیره گردد، در فصل گرما آب ذخیره شده را به باغات اختصاص می‌دهیم و آب چشمه کفاف ساکنان روستا را می‌دهد و ساکنان روستا با کمبود آب مواجه نمی‌شوند».

 مشکلات دیگر بهینه نکردن استفاده از آب از مشکلات جدی روستای طرزه و مناطق مجاور می‌باشد. در این رابطه صیدی دهیار این روستا می‌گوید: «بزرگترین مشکل ما بهینه نکردن استفاده از آب است. آب چشمه توسط لوله کشی به داخل روستا انتقال می‌یابد هر چند لوله کشی‌ها فرسوده و برای ۴۰ سال قبل است».

طبق گفته دهیار این روستا مدت ۵ سال است که استاندار سمنان تصویب کرده که اداره منابع طبیعی بند خاکی احداث کند، اما هنوز کار مطالعاتی آن به پایان نرسیده است. وقتی احداث یک بند خاکی ۵ سال کار مطالعاتی آن طول بکشد و به نتیجه‌ای هم نرسیده، طبعا موضوع فساد و دزدی باید در کار باشد و این فساد و دزدی در ادامه صحبت‌های دهیار روستا برملا می‌شود.

ایلنا می‌نویسد: «صیدی با تأکید بر اینکه ۸۰۰ میلیون تومان اعتبار برای مطالعات این طرح برآورد کرده‌اند، تصریح کرد: بودجه‌ای که به آب و فاضلاب دامغان اختصاص می‌دهند به روستاها نمی‌رسد». از اظهارات این دهیار می‌توان به خوبی دست باندهای فاسد حکومتی را در عدم حل مشکلات مردم این روستا مشاهده نمود.

همچنین در بخش دیگری، اظهارات صیادی را ایلنا به اینگونه گزارش می‌دهد «دهیار طرزه با اظهار تعجب از اختصاص اعتبار حدود یک میلیارد تومانی مطالعه این پروژه اظهار کرد: چنانچه دهیاری یک میلیارد تومان اعتبار داشت روستا را دگرگون می‌کرد و اگر صرفا بودجه مطالعاتی این پروژه را به ما دهند خودمان کل این پروژه را احداث می‌کنیم». [مدیریت فاسد و ناکارآمد، از بحران کم آبی تا سیلابهای ویرانگر]

دردناک‌تر این میزان فساد و چپاول پاسخ باندهای فاسد حکومتی است که به مردم می‌دهند. در این رابطه یکی از سرکردگان باندهای فاسد که در موضع مسئول! به اصطلاح قرار دارد به اهالی روستا گفته است که «شاکر باشید که همین مقدار آب هم دارید، برخی از روستاها را با تانکر آبرسانی می‌کنیم»…