ضعف خامنه ای در مذاکرات وین در عین لاف و گزاف!
مذاکرات وین به کدام سمت می‌رود؟
روز سه‌شنبه ۱۹بهمن مذاکرات وین پس از چند روز وقفه، از سر گرفته شد، بسیاری از ناظران با اتکا به‌اظهارنظرهای مقام‌های کشورهای دست‌اندرکار، این دور مذاکرات را تعیین‌تکلیف نهایی قضیه برجام می‌دانند، در این شرایط و در همین روز خامنه ای خود به صحنه آمد و در حالیکه بسیاری تصور می‌کردند که حداقل او این بار خط کار هیأت مذاکره کننده‌اش را روشن خواهد کرد، اما خامنه‌ای در سخنرانی خود خطاب به گروهی از پرسنل نیروی هوایی ارتش گفت: «امروز آمریکا از جایی دارد ضربه می‌خورد که اصلاً هرگز این را محاسبه نمی‌کرد».
این جمله، این معنا را به‌ذهن میرساند که خامنه‌ای در ادامه سخن خود، زیر میز مذاکرات وین خواهد زد؛ اما او جمله خود را این‌چنین ادامه داد: «امروز دو تا رئیس‌جمهور آمریکا، رئیس‌جمهور قبلی و رئیس‌جمهور فعلی اینها دست به‌دست هم دادند که تتمه آبروی آمریکا را ببرند و دارند می‌برند… روز به‌روز دارند خودشان را تضعیف می‌کنند و این ادامه خواهد داشت».
به‌این ترتیب معلوم شد، جمله اول، صرفاً برای مصرف داخلی و تسکین نیروهای بسیج و سپاه پاسداران بوده و هم‌چنین معلوم شد آن‌که به‌آمریکا ضربه زده و باز هم خواهد زد، نه رژیم ایران، بلکه رؤسای جمهور قبلی و فعلی آمریکا بوده و هستند.
درباره؛ مذاکرات وین بیشتر بخوانید
مشکل واقعی در مذاکرات وین چیست؟
اما از صحبتهای خامنه ای واقعیتی که بیش از پیش آشکار شد ضعف و ناتوانی مفرط رژیم ایران است که حتی در شرایطی که بسیاری از ناظران وضعیت مذاکرات را دقیقه ۹۰ بازی برجام می‌دانند و تأکید می‌کنند که مذاکرات وین وارد مرحله نهایی شده و به مرحله‌گشایش یا شکست رسیده است ولی باز هم خامنه ای قادر نبود که حرف روشنی بزند و از دوگانه‌گویی معمول خود دست بردارد.
چرا که زمان تصمیم‌گیری «تصمیم بزرگ» برای خامنه‌ای در شرایطی که زمان رو به پایان است فرا رسیده است. تصمیمی که چه بر عقب‌نشینی و پذیرش شروط طرف مقابل باشد، چه کوتاه نیامدن و تشدید فعالیت‌های اتمی، در هر دو صورت برای حکومت او هزینه سنگینی در حد موجودیت نظامش را خواهد داشت.
ضعف و درماندگی خامنه ای بیانگر بحران درون حاکمیت ولایت فقیه
اما ضعف و درماندگی خامنه ای در درجه اول ناشی از بحران ویرانگر درون حاکمیت اوست که با نزدیک شدن نقطه تعیین تکلیف، هر چه بیشتر تشدید شده و در بالاترین سطوح سران حکومتش حرفها و صداهای ضد و نقیضی به‌گوش می‌رسد؛ از یک‌سو سخنگوی دولت رئیسی در نشست خبری خود تصریح می‌کند: «توافق خوب قطعاً در دسترس است و نظام مصمم است به‌یک نتیجه مطمئن برسد»، ولی از سوی دیگر سخنگوی وزارت‌خارجه می‌گوید: «رفع تحریم‌ها، بسیار کلیدی و خط قرمز جمهوری اسلامی است».
پاسدار شمخانی دبیر شورای عالی امنیت حکومت نیز می‌گوید: «بدون خروج واشنگتن از توهمات کنونی، مسیر مذاکرات وین هموار نمی‌شود».
بحران اقتصادی-اجتماعی ایران ریشه تناقض گویی ها
اما ریشه‌های عمیق‌تر این دوگانه‌گویی و درماندگی مفرط خامنه ای را بایستی در بحرانهای اقتصادی اجتماعی که از هر سو حاکمیت او را فراگرفته جستجو کرد. همان بحران‌هایی که او را مجبور می‌کند یک روز برای معیشت مردم اشک تمساح بریزد و از شاخصهای کلان اقتصادی ابراز ناخرسندی کند ولی چند روز بعد با بلاهت از «هزاران دستاورد و حماسه که طی ۴دهه حکومت آخوندها در ایران بدست آمده ولی دشمنان و بدخواهان آنها را کتمان می‌کنند دم بزند. وی در همین سخنرانی برای توجیه جنایتهای صورت گرفته در حکومت خود، رسانه‌های معاند را متهم کرد که «با بزک کردن چهره زشت و فاسد رژیم طاغوت و پوشاندن خیانت‌های آنها، حتی به‌دنبال تزیین و آرایش تصویر سراپا جنایت ساواک هستند».
در حالی که در طی حکمرانی خمینی و خود او سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات و نیروهای بسیج با سرکوب و کشتار مردم عامل اصلی رو سفید کردن دیکتاتوری شاه و ساواک بوده‌اند.
اما خامنه ای با این اظهارات خود نمی‌تواند درماندگی و بحران‌زدگی خود را از انظار مردم مخفی کند. او نه تنها در زمینه هسته‌یی و برجام به‌نقطه تعیین‌تکلیف نزدیک شده است، بلکه حکومتش در تمام زمینه‌ها به‌خط پایان رسیده و این را مردم ایران به وضوح در اعتراضات مستمر خود ابراز کرده اند. وضعیتی که همه ناظران انتظار دارند در آینده نه چندان دور به یک قیام عمومی منجر شود. امری که این بار اما خامنه ای به سادگی نخواهد توانست آنرا سرکوب کند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.