شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران طی فراخوانی که روز شانزدهم آذر منتشرکرده است از همه معلمان و فرهنگیان ایران در خواست کرده است در روزهای شنبه و یکشنبه، ۲۰ و ۲۱ آذر ‌ماه در سراسر ایران اعتصاب نمایند. در این فراخوان آمده است:

“همکارانی که تدریس حضوری دارند در این روزها ضمن حضور در مدرسه از رفتن به کلاس خودداری نموده و در دفتر تحصن نمایند و همکارانی که تدریس مجازی در “شاد” دارند ضمن اطلاع رسانی و توجیه دانش آموزان، در این دو روز تدریسی در فضای مجازی نداشته باشند و برنامه ی شاد را تعطیل کنند. بدیهی است اگر نمایندگان مجلس در روز یکشنبه، ۲۱ آذر، بر تصویب رتبه بندی به صورت ناقص تاکید نمایند و خروجی مجلس حقوق معلمان را تامین ننماید و بر خلاف منافع عالی فرهنگیان باشد یا دوباره آن را به تعویق بیاندازند، ما در روز دوشنبه ۲۲ آذر ماه ۱۴۰۰ تجمع اعتراضی سراسری برگزار خواهیم نمود و اگر این بی توجهی ها ادامه پیدا نماید اعتراضات را در هفته های بعد به صورت گسترده تر و طولانی تر ادامه خواهیم داد.”

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در این فراخوان تأکید کرده است که:

“دولت و مجلس از یکسو اجرای کامل طرح همسان سازی بازنشستگان مطابق با قانون مدیریت خدمات کشوری را به محاق برده‌اند از سوی دیگر می خواهند با اختصاص تنها ۱۲.۵ هزار میلیارد تومان طرح رتبه‌بندی را در روز یکشنبه ۲۱ آذر سرهم ‌بندی کنند. در حالی که امروز همه ی معلمان نیک می دانند اجرای کامل رتبه‌بندی بر اساس همترازی با حقوق اعضای هیات علمی دانشگاه نیازمند حداقل ۷۶ هزار میلیارد تومان است و اگر قرار باشد، در شش ماه دوم اجرا گردد به ۳۸ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است.”

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان در فراخوان به این اعتصاب و اعتراضات سراسری اعلام کرده اند که اگر این بی توجهی ها ادامه پیدا نماید اعتراضات را در هفته های بعد به صورت گسترده تر و طولانی تر ادامه خواهند داد. مبارزات معلمان درطی ماه های گذشته و هفته های اخیر  با وجود وعده و وعیدهای دولت رئیسی و فشارها و بگیر و ببند فعالین آن ادامه داشته است. اگر چه ابراهیم رئیسی روز۳۱ شهریور در جلسه هیأت دولت در رابطه با آغاز سال تحصیلی، بدون اشاره به اعتراضات وسیع معلمان گفت که به رئیس سازمان برنامه و بودجه دستور داده ام تا به مطالبات معوقه معلمان رسیدگی کند.

اما اعتراف سخنگوی کمسیون تلفیق بودجهٌ مجلس اسلامی در رابطه با عدم امکان اجرای لایحهٌ رتبه بندی معلمان در سال۱۴۰۰، نه فقط بی محل بودن دستور رئیسی، بلکه خالی بودن خزانه جمهوری اسلامی را نیز برملا ساخت. به دلیل همین بی توجهی و وعده های توخالی ابراهیم رئیسی است که معلمان ایران در ماههای اخیر چند اعتراض سراسری را سازمان داده اند. معلمان در این اعتراضات خود به عنوان بخش متعهد جامعه نسبت به سرنوشت دانش آموزان و بحران آموزش و پرورش و نبود امکانات که بسیاری از دانش آموزان را از حضور در مدارس و یا آموزش مجازی محروم کرده است نیز حساسیت نشان داده اند.

معلمان ایران طی سالهای اخیر به یمن خواسته ها و مطالبات مشترک، تشکل و سازمانی که دارند و به یمن رهبری واحد، به رغم کاستی ها و محدودیت های آن، توانسته اند چندین اعتصاب و اعتراضات سراسری با شکوه را برپا نمایند. این اعتصابات و اعتراضات سراسری بطور عینی  مدتها است که از چهارچوب های تنگی که برخی از تشکل های صنفی  طرفدار اصلاح طلبان حکومتی برای آن تعریف می کردند، بسیار فرا تر رفته، به مرحله جنبشی رسیده از خیزش ها و جنبش های اجتماعی و اعتراضی در جامعه تأثیر پذیرفته و تا دستیابی به مطالباتش عقب نشینی نخواهد کرد. جنبش معلمان مانند تمام جنبش های اعتراضی دیگر تحت تأثیر خیزش سراسری دی ماه و خیزش و قیام آبان ۹۸  و اعتصابات پرشکوه کارگران قرار گرفته و عمیق تر شده است.

بیانیه ها و فراخوان های معلمان به ‌خوبی این امر را نشان می دهد که آنها تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی امیدی به تحقق مطالبات خود در سطح کلان ندارند، از اینرو اعتراضاتشان  به‌ سرعت ابعاد سیاسیِ و رادیکال پیدا کرده است. معلمان در سال های اخیر با تأکید بر خواست تحصیل رایگان برای همه کودکان و رفع تبیعض ها و افزایش حقوقها به بالای خط فقر و خواست منع کالایی شدن آموزش و درمان رایگان، در عالم واقع خواستهای کارگران و بخش های وسیعی از مزدبگیران و اقشار فرودست جامعه را نیز مطرح کرده اند.  

معلمان، که اکثریت آنها به زندگی کردن در پائین تر از خط فقر سوق داده شده اند، مطالباتی دارند که برای تحقق آنها  به یک مبارزه  یکپارچه در اتحاد با جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی و اتخاذ تاکتیکهای مناسب برای جلب حمایت و مشارکت دانش آموزان و خانواده های آنها در این اعتراضات و اعتصابات سراسری نیاز دارند.

با توجه به موقعیت و وزن اجتماعی که معلمان دارند و از طریق میلیون ها دانش آموز با جامعه مرتبط هستند و مسائل و مشکلات مربوط به زندگی و معیشت آنها بطور گسترده ای در جامعه انعکاس پیدا می کند، در موقعیت اجتماعی مناسبی برای ارتقاء مبارزات خود قرار دارند.  

در فضای سیاسی ملتهب کنونی جامعه لازم است به استقبال اعتراضات سراسری معلمان شتافت. نباید گذاشت که این اعتراضات فقط به معلمان محدود بماند. اعتراضات معلمان شایسته حمایت توده ای است. دانش آموزان و خانواده های آنها لازم است در اعتراضات سراسری معلمان مشارکت نمایند و با مشارکت و حمایت و پشتیبانی خود در جهت توده ای کردن و پر قدرت کردن جنبش معلمان گام بردارند.

سخن روز” – شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له

https://alternative-shorai.tv

 

 

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)