در سی و سومین جلسه دادگاه رضا فلاحی علیه حمید نوری شهادت داد

روز سه شنبه ۴ آبان ماه سی و سومین جلسه دادگاه حمید نوری که متهم به جنات علیه بشریت به دلیل شرکت در قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ است، برگزار شد. در ابتدای جلسه رئیس دادگاه اعلام کرد که دادگاه رسیدگی به جنایات حمید نوری به مدت دو هفته برای شنیدن شهادت مجاهدین ثبت شده به عنوان شاکی در اشرف ۳ به آلبانی منتقل می شود. رئیس جلسه در این دادگاه خاطر نشان کرد که در ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱ از طریق وزارت دادگستری سوئد تقاضای معاضدت قضایی از دادگستری آلبانی کردیم که مورد موافقت دولت آلبانی و دادگستری این کشور قرار گرفت.

 براساس اعلان دادگاه سوئد در دو هفته مورد بحث، هیأت قضات، دادستان‌ها، و وکلایی که موکلین آنها در آلبانی هستند در این کشور خواهند بود. اما متهم حمید نوری و یکی از وکلای وی در همین سالن در سوئد خواهند بود.

نفس انتقال دادگاه حمید نوری از سوئد به آلبانی برای شنیدن شهادت مجاهدین یک پیروزی بزرگ برای اپوزیسیون ایران است و بیانگر وزن بالای اعضای مجاهدین خلق در شهادت‌های  این دادگاه است.

درباره؛ شهادتها در دادگاه حمید نوری بیشتر بخوانید

شهادت آقای علی ذوالفقاری از شاهدان قتل عام ۶۷ و از شاکیان پرونده

شهادت رضا فلاحی از شاهدان قتل عام۶۷

رضا فلاحی به مدت ده سال در زندان‌های حکومت ایران اسیر بود. او از شاهدان قتل عام ۶۷ در زندان گوهردشت است.

رضا فلاحی در مورد زمینه سازی برای قتل عام ۶۷ گفت: وقتی ما را به زندان گوهردشت منتقل کردند، فاز جدیدی شروع شده بود که به سال ۶۷ و قتل عام منجر شد. در زندان گوهردشت همه تلاش زندانبان بر آن بود که قدم به قدم امکانات را از ما بگیرند.

رضا فلاحی افزود: روز ۶ مرداد۶۷ تعدادی از هم بندی‌های ما را از بند بیرون کشیدند و بردند. چند ساعت بعد که آنان را برگرداندند مهران هویدا و احمد گرجی به شدت شکنجه شده بودند. آنان را با میلگرد زده بودند طوری که جای میلگرد در پشت‌شان دیده می شد. بعد اینها جزو اولین نفراتی بودند که برای اعدام برده بودند و روز ۸ مرداد در جریان قتل عام به شهادت رسیدند. [دادگاه حمید نوری؛ دانشجویی که هرگز از راهروی مرگ بر نگشت!]

برخی اعدام شدگان را از بیرون زندان آورده بودند

 رضا فلاحی در شهادت خود  افزود: روزهای ۸ و۹ مرداد که قتل عام شروع شد خانم‌ها و آقایانی را می‌دیدم که لباس معمولی و کفش شهر بپا داشتند. در حالی که ما زندانیان همه دمپایی پای مان بود. این افراد را با چشم بند به سمت حسینیه منتقل می‌کردند. معلوم بودکه این افراد را از بیرون زندان برای اعدام به گوهردشت آورده بودند.

رضا فلاحی شهادت داد که در جریان قتل عام ناصریان همه پاسدارانی را که در زندان حضور داشتند، در اعدام دخالت می داد و همه آنان را درگیر این جنایت کرد.

زندانیانی که با خنده و شوخی به سوی مرگ می رفتند

رضا فلاحی در مورد مشاهداتش در راهروی مرگ و هیأت مرگ افزود: در راهروی مرگ با زندانیانی مواجه شدم که درحالی که متوجه شده بودند که قرار است اعدام شوند با روحیه بسیار بالا با هم صحبت و شوخی می کردند. آنان هم مرگ و هم دژخیمان را به سخره می گرفتند از جمله آنان امیر سعیدی و بهزاد فتح زنجانی بودند که در جریان قتل عام اعدام شدند.

 رضا فلاحی افزود: بعد از قرار گرفتن در مقابل هیأت مرگ ما را به یک بند دربسته منتقل کردند. بعد از یکی دو روز محمد فرمانی از هم بندی‌های خودمان بود که خوب او را می شناختم. او پاسداری را که آنجا بود صدا زد و خطاب به وی گفت: «من اشتباه کردم که نوشتم منافقین. من هوادار سازمان مجاهدین خلقم و می خواهم که دادگاه این را بداند». [دادگاه حمید نوری؛ کسی از زنان قتل عام شده حرفی نزد!]

او سپس به ما روکرد و گفت درود بر مریم و مسعود رجوی. او رفت و دیگر برنگشت. بعدها از طریق خانواده اش فهمیدم که اعدام شد. یک ساک و وسایل باقی‌مانده را به خانواده‌اش دادند.

همزمان با دادگاه حمید نوری جمعی از ایرانیان هوادار اپوزیسیون ایران با در دست داشتن پلاکارد و عکس اعدام شدگان در مقابل دادگاه تجمع کرده بودند. آنان با سر دادن شعار خواهان محاکمه و حسابرسی از سران حکومت ایران شدند.