نقش زنان در قیام خوزستان

خوزستان یکی از پر آب‌ترین استان‌های ایران است و پنج رود بزرگی که از زاگرس سرچشمه می‌گیرند و به خلیج فارس می‌ریزند، در این استان قرار دارند.

رود کارون، بزرگترین رودخانه ایران است، اروند رود، رود کرخه سومین رود بلند ایران، رود مارون، رود اعلا.

با توجه به این همه رودی که در خوزستان وجود دارد شاهد بی آبی فراوانی در این استان بوده‌ایم. خشک شدن مزارع کشاورزی، از بین رفتن دامداری‌ها، خشک شدن بزرگترین رود ایران و…

درباره؛ نقش سپاه در خشکسالی بیشتر بخوانید

نقش سپاه پاسداران در بی آبی خوزستان ( قسمت دوم) + فیلم

در روز ۲۴ تیرماه ۱۴۰۰ اولین جرقه های قیام در خوزستان شکل گرفت خیزش و اعتراضات گسترده مردم بدلیل بی آبی در شهرهای مختلف خوزستان شروع گردید و سپس گسترش یافت.

از جمله شهرهایی که به اعتراضات پیوستند؛ شهرهای بستان، حمیدیه، ماهشهر، شادگان، سوسنگرد، هویزه، شوش، اهواز، اندیمشک، کوت عبدالله، کرخه، خرمشهر، بهبهان، ایذه، مشهد، لرستان، تهران و کرج بودند.

این دامنه گسترش خیزش و اعتراضات، با تعمیق و رادیکالیسم انقلابی همراه بوده است.

زنان مانند همیشه در صحنه بار دیگر حماسه آفریدند و در تمام استان‌های ایران با حضور پر شور خود در اعتراضات در کنار دیگر معترضان به میدان آمدند و اعتراضات خود را به این حکومت فاسد نشان دادند.

حضور زنان در صفوف مقدم اعتراض‌کنندگان مثل همیشه چشمگیر بود، آنان با شجاعت بی‌نظیرشان شعار «مرگ بر خامنه‌ای» و «مرگ بر اصل ولایت فقیه»، «سپاهی حیا کن مملکتو رها کن»، «خامنه‌ای قاتله ولایتش باطله» سر دادند.

زنان مردم را به اعتراض علیه این حکومت جنایتکار دعوت کردند و مشتی محکم بر دهان خامنه‌ای زدند. به این ترتیب خیزش و قیام به ‌طور چشمگیر و مستمر حرکت خود را هم در سطح و هم در عمق ادامه داد.

اقدامات حکومت ولایت فقیه

حکومت ایران در ادامه تقلاهای مذبوحانه خود برای مهار خیزش و قیام، به ‌اقدامات مختلفی دست ‌زد.

از یک‌ سو به ‌طور گسترده‌یی نیروهای سرکوبگر را به ‌مناطق بحرانی اعزام کرد و از سوی دیگر بخشی از خروجی آب را در سد دز و سدهای بالادستی رود کرخه باز نمود تا با جریان یافتن آب، به‌طور موقتی بحران را فرو بنشاند.

در همین راستا یکی از اعضای مجلس با کشیدن فریاد وحشت از حوادث خوزستان گفت: «حتی شده تمام آب را به ‌روی خوزستان باز کنید تا هم عطش را رفع کند، هم آتش راخاموش کند».

اما نه گسیل نیرو و نه گسیل آب تأثیری بر خاموش کردن آتش نداشت؛ چرا که انباشت و تراکم بحرانها بیش از آن است که حکومت درمانده بتواند مسأله‌ را حل کند.

نتیجه این سیاست تنها انتقال بحران از منطقه‌یی به ‌منطقه دیگر و از یک حوزه اجتماعی به ‌حوزه دیگر بوده است.

خوشبختانه به کاربردن این سیاست تضادهای درونی حکومت را تشدید و شکاف‌های حاکمیت را نیز عمیق‌تر نموده است.

حکومت حاصل آنچه که از فساد و پلیدی کاشته است را در برابر خود می‌بیند و راه گریزی هم ندارد و همان‌گونه که خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران در اجلاس اخیر شورای ملی مقاومت (۲۷ و ۲۸تیر) اعلام کردند: «رژیم هر روز و هر ساعت باید آماده فوران شورش‌ها و قیام‌ها در این یا آن شهر شورشی باشد. هر روز باید منتظر پیامدهای سیاسی و نظامی موشک‌پرانی‌ها و آتش‌افروزی‌های خود در منطقه باشد. هر روز و هر ساعت باید نگران بروز از هم‌گسیختگی در قوای سرکوبگر خود باشد». [گردهمایی جهانی ایران آزاد ۱۴۰۰ از دیدگاه یک هوادار مقاومت]

ویژگی های قیام خوزستان

یکی از ویژگی‌های بارز این قیام گسترس و سراسری شدن آن است، شعارها در ابتدا با موضوع خشک شدن خوزستان و کم آبی شروع و به سرعت به شعارهای ضد ولایت فقیه  تبدیل گردید. [قیام خوزستان؛ پیوند ملیت‌های ایرانی، کابوس خامنه‌ای]

رادیکال‌ بودن تظاهرات، شکل‌گیری بیشتر اعتراضات در شب، ورود سلاح در برخی از شهرها و اقدام به شلیک هوایی به منزله اخطار، حمایت هنرمندان، ورزشکاران، معلمان، کامیونداران، دانشجویان و… از ویژگی‌های خاص این اعتراضات است.

حضور همیشه پر شور زنان در اعتراضات و نقش آفرینی آنان و انعکاس قیام در رسانه‌های بین‌المللی گویای مظلومیت مردم ایران و نمایان شدن جنایات حکومت ولایت فقیه بر همگان است.