“شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” نماد و نماینده اتحاد و همبستگی همه بخشهای کارگران در صنعت نفت
تماس با ما
******************
بیانیه کلکتیو سندیکایی فرانسه در همبستگی با اعتصاب کارگران صنعت نفت ایران
بیش از ۱۰ هزار کارگر تقریباً ۷۰ شرکت پیمان‌کاری بخش نفت از روز ۱۹ ژوئن در جنوب ایران اعتصاب کرده‌اند. آنان بدون قرارداد یا با قرارداد موقت کار می‌کنند.
اعتصاب‌گران مطالبات زیر را اعلام کرده‌اند:
– افزایش حداقل دستمزد به بالای ۱۲ میلیون تومان (که با نرخ روز بازار ۴۰۰ یورو است)،
– پرداخت فوری دستمزدهای معوقه،
– بهبود شرایط کار و احترام به استانداردهای ایمنی محل کار،
– ۱۰ روز استراحت پس از ۲۰ روز کار، (کارگران دور از خانواده کار می‌کنند و گرما می‌تواند در جنوب کشور به بالای ۵۰ درجه برسد)،
– استخدام مستقیم کارگران پیمان‌کاری با قراردادهای مشابه کارگران رسمی،
– پایان دادن به پیمان‌کاری،
– بازگشت به کار کارگران اخراج‌شده،
– لغو تمام قوانین مربوط به «مناطق اقتصادی ویژه»،
– امکانات درمانی رایگان، فراهم کردن امکانات تحصیل و مسکن در محل کار برای این که خانواده‌ها بتوانند به کارگران بپیوندند،
– حق تجمع، اعتصاب و تشکل مستقل از دولت،
کارگران «شوراهای اسلامی کار» را که دولت قصد دارد برای نمایندگی آنان ایجاد کند، نمی‌پذیرند و اعلام کرده‌اند:«این‌ها همواره ابزار کنترل ما کارگران و خدمت‌دهی به کارفرمایان بوده‌اند.» کارگران می‌افزایند:«ما کارگران نفت همانند همکارانمان در نیشکر هفت‌تپه و فولاد اهواز و دیگر مراکز کارگری قاطعانه اعلام می‌کنیم که به ایجاد شورای اسلامی در نفت تن نمی‌دهیم. شورای سازماندهی اعتراض تشکل مستقل و واقعی ما کارگران است و هر کارگری که امرش تشکل و اتحاد کارگری باشد باید تقویت‌کننده این تشکل و تشکل‌هایی از این نوع باشد.»
تشکلات سندیکایی زیر کاملاً از کارگران در اعتصاب ایران پشتیبانی می‌کنند، همچنان که اکثریت مردم ایران و ایرانیان خارج کشور پشتیبان اعتصاب هستند.
کنفدراسیون فرانسوی دمکراتیک کار (CFDT)
کنفدراسیون عمومی کار (CGT)
فدراسیون سندیکایی متحد (FSU)
اتحاد سندیکایی همبستگی (Solidaires)
اتحاد ملی سندیکاهای خودگردان یا مستقل (UNSA)
https://t.me/shoranaft
https://bit.ly/3qTYfq7
گفتگو با محسن جوشکار یک کارگر اعتصابی
شورای سازماندهی: اعتصابات نفت با قدرت به جلو میرود. این اعتراضات چگونه شروع شد؟
مسعود جوشکار: ما سال گذشته دست به اعتصاب سراسری زدیم.
بخشی از خواستهایمان آنهم زیر فشار اعتراضات گسترده ای که داشتیم جواب گرفت.
اما بخشی در حد وعده باقی ماند بخصوص خواستهای اساسی ما جواب نگرفت.
از همین رو ما در طول سال ۹۹ مرتب پیگیر اجرایی شدن وعده های داده شده و مطالباتمان بودیم و پاسخی نگرفتیم.
این درحالی بود که قیمت اجناس هر روز بالاتر میرفت و سطح معیشت ما پایین تر.
از همین رو در اسفند ماه بود که بیانیه دادیم و اعلام کردیم که اگر مطالبات ما پاسخ نگیرد اعتصابات خود را از سر خواهیم گرفت.
ضمن اینکه در طول همین مدت اعتراضاتمان را اینجا و آنجا به پیش بردیم.
تا اینکه در سی ام خرداد ۱۴۰۰ بیانیه دادیم و اعلام اعتصاب سراسری کردیم.
افزایش دستمزدها و بیست روز کار و ده روز مرخصی دو محور اصلی مطالبات همه ما کارگران اعتصابی است.
بیانیه اول شورای سازماندهی اعتراضات ما رئوس اساسی خواستهای ما را بیان کرده است و آنها همه مطالباتی است که صدای اعتراض همه بخش های معترض در نفت است.
اعتصابات سراسری کنونی ما که از ۲۹ خرداد جرقه آن زده شد و هنوز هم ادامه دارد، اساسا بخش کارگران پروزه ای پیمانی را در برگرفته است.
اما تلاش ما این بود که با خواست اینکه حداقل دستمزد کمتر از ۱۲ میلیون نباید باشد، این اعتراضات کارگران روز مزد را که آنها نیز همراه هستند، در بر بگیرد.
از سوی دیگر سعی ما این است که بین کارگران غیر رسمی و رسمی در نفت که بیش از ۴۰ سال است با ساختاری که در این صنعت شکل داده شده است، شکافی عمیق ایجاد شده، اتحاد ایجاد کنیم.
از همین رو ما اعتراضات همکاران رسمی خود را به حق دانسته و در هر مقطعی که فراخوانی داده اند از آنها اعلام حمایت کردیم و در کنارشان قرار گرفتیم .
@Shoratamas
https://t.me/shoranaft
#اعتصاب_سراسری_کارگران_نفت
#اعتصاب_سراسری_کارگران_پیمانی_نفت
#افزایش_حداقل_حقوق_و_دستمزد_به_بالای_۱۲میلیون
ادامه مطلب در لینک زیر:
http://tiny.cc/sz0auz
با سلام و دورد
لطفا برای این سایت تلگرامی تبلیغ کنید, آنرا به دوستان و رفقا معرفی کنید, و به آن بپیوندید.
سپاس
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.