دخالتهای منطقهای ایران ادامه دارد
در حالی که مذاکرات برجامی ادامه دارد و یکی از نگرانیهای اصلی جامعه بینالمللی دخالتهای منطقهای ایران است، این دخالتها در همین روزها کماکان ادامه دارد.
از حداقل ۲ دور مذاکرات نسبتا پنهانی ایران با عربستان یک ماه بیشتر نمیگذرد، بعد از انکارهای اولیه، دو کشور معترف شدند که دیدارهایی را در عراق و به دعوت الکاظمی؛ نخستوزیر عراق داشتهاند. [مذاکرات ایران و عربستان]
دو کشور خواهان بهبود روابط با یکدیگر و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس شده بودند.
به عنوان یک علت، میتوان پیمان صلح بین کشورهای عربی با اسرائیل را دلیل چرخشمداری ایران به سوی تعامل با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس عنوان کرد.
با وجود این، اما آیا این مذاکرات و تلاشها، سازنده و واقعی هستند و یا فقط مانورهای تاکتیکی برای عبور از مرحلهای گذرا؟
آنچه بر روی زمین در جریان است
برای پاسخ به این سوال باید از اظهارات و سخنان درگذشت و به آنچه بر روی زمین تغییر کرده یا میکند نظر کرد.
اگر چیزی بر روی زمین به طور کیفی یا حتی نسبتا کیفی، تفاوتی با قبل در روابط ایران با کشورهای منطقه کرده باشد، میتوان گفت که سیاست ایران نسبت به قبل تغییر پیدا کرده، دخالتهای منطقهای ایران پایان یافته و ایران خواهان بهبود روابط است.
زمین و شرایط روی زمین اما چنین چیزی نمیگوید. کشف انبوهی سلاح در دریای عرب توسط یک ناو آمریکایی و در یک کشتی بدون پرچم و هویت که بنا بر اعلام یک مقام پنتاگون سلاحهای ایرانی روانه به سوی حوثیهای یمن بوده تا عربستان را نشانه رود، با اظهارات صلحجویانه ایران متناقض است.
پرتاب راکت از غزه به خاک اسرائیل، همچنین ارسال بالنهای آتشزا، درگیری و براه انداختن اغتشاش در بیتالمقدس از سوی حماس و جهاد اسلامی و درخواست نامهای صریح اسماعیل هنیه؛ رئیس حماس از خامنهای مبنی بر اتخاذ موضع قاطع در برابر اسرائیل نیز، چیزی نیست که روند مذاکرات صلح و بهبود روابط ایران با کشورهای خاورمیانه را نوید دهد. [اقدامات مخرب ایران در خاورمیانه و مذاکرات برجام]
اعزام جنگجویان دورهگرد سوری با مزد ۴۰۰ تا ۵۰۰ دلاری به یمن توسط سپاه پاسداران برای استفاده از آنها در جنگ علیه عربستان را نیز باید بر این لیست افزود.
زیاد زمان نمیگذرد از وقتی که رستم قاسمی معاون اقتصادی نیروی قدس سپاه پاسداران از ارسال تسلیحات برای حوثیهای یمنی و آموزش نظامی آنها سخن راند.
دخالت در کشورهای آفریقایی
از سوریه و یمن و عربستان رد میشویم و در شمال آفریقا به مراکش میرسیم جایی که وزیر خارجه آن؛ ناصر بوریطه اخیرا اعلام کرد ایران به واسطه حزبالله لبنان به جبهه جداییطلب پولیساریو تسلیحات میرساند و در این کشور نفوذ کرده است.
مراکش از سال ۱۳۹۷ برای بار دوم به دلیل حمایت تهران از پولیساریو، روابطش با تهران را قطع کرده و سال گذشته روابط خود با اسرائیل را از سر گرفت.
در عراق و در حالیکه که الکاظمی نخستوزیر کشور، درگیر میانجیگری بین ایران و عربستان است، قیس خزعلی؛ رهبر گروه شبهنظامی عصائب اهل حق، اعلام میدارد توافق احتمالی ایران و آمریکا (برجام) سیاست مقاومت عراق را تغییر نمیدهد!
در عراق همچنین ترور یکی از مخالفان حکومت ایران توسط گروههای شبهنظامی وابسته به ایران، معترضان عراقی را بار دیگر به خیابانها کشاند و منجر به آتشزدن دیوار کنسولگری ایران در کربلا گردید. [اعتراضات مردم عراق علیه ایران]
ژان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه بعد از سفر به لبنان و دیدار با میشل عون؛ رئیسجمهور و نبیه بری؛ رئیس مجلس لبنان اعلام داشت «لبنان در حال غرقشدن است».
خبرهای کشتهشدن اعضاء و نیروهای سپاه پاسداران و نیروهای نیابتی آنها در خاک سوریه و در بمبارانها نیز هفتهای نیست که در جراید و تلویزیونها از پیش چشمانمان رد نشود.
بمبگذاری در افغانستان
در افغانستان، ۱۰ روز بیشتر از شروع روند خارجسازی نیروهای نظامی ائتلاف نمیگذرد که بمبگذاری طالبان همنشین با جواد ظریف، دهها دختر دانشآموز را به کام مرگ فرستاد. [خروج آمریکا از افغانستان و ورود ایران به آن]
یک نماینده مجلس افغانستان از «دخالت پشتپرده» ایران در بمبگذاری کابل خبر داد.
حوثیهای یمنی دیدار با فرستاده نماینده سازمان ملل برای دیدار و گفتگو پیرامون صلح با عربستان را رد میکنند.
همه این نمونهها را وقتی در کنار اظهارات خامنهای در روز ۱۷ اردیبهشت میگذاریم واقعیت بر ما مکشوف میشود که دخالتهای منطقهای ایران نه تنها کاهش نیافته، بلکه با شدت و حدت ادامه دارد.
وقتی که خامنهای عادیسازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل را تلاش مذبوحانه خواند و از دیگران خواست تا این موضوع را «حرام شرعی» اعلام کنند.
اما تاریخ همواره نشان داده برای کشورهایی که حاضر نیستند مرزهای ترسیمشدهی بینالمللی برای خود را به رسمیت بشناسند، درسهای تلخی در پیش رو دارد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.