نه به امتحانات حضوری
پیک چهارم کرونا آغاز شده و ایران از نظر تعداد تلفات تو رتبه‌ی سوم جهان قرار گرفته و اگر نسبت به جمعیت بسنجیم در جهان اوله! هر روز هم یه نمونه‌ی جهش یافته‌ی دیگه از ویروس کرونا تو یکی از کشورهای جهان شناسایی میشه اما تو این وضعیت، دانش آموز ایرانی همچنان باید تو خط مقدم تولید سود و ثروت برای مافیای فاسد کنکور و نظام آموزشی جان فشانی کنه و قربانی بده!
چرا؟
چون دانش‌آموز حق کنشگری و اعتراض نداره!
چون دانش آموز باید هزینه‌ی ناکارآمدی همون سیستم آموزشی رو بپردازه که سال‌ها بهش یاد داده منفعل باشه و فقط با چشم و گوش بسته از قواعد و تصمیمات دیگران تبعیت کنه!
همکلاسی‌ها!
منفعل نباشیم!
دانش‌آموزای شهرهای مختلف اومدن بیرون.
باید صدای اعتراضمونو بلند کنیم و به مسئولین بفهمونیم زندگی و سلامتیمون بی‌ارزش نیست!
به اعتراضات دانش‌آموزان به برگزاری حضوری امتحانات دو جور میشه نگاه کرد. یه نگاه اینه که دانش‌آموزا فقط دنبال فرار کردن از زیر درس و تقلب کردن هستن. اونایی که اینطوری به قضیه نگاه می‌کنن معمولا نمی‌پرسن که چرا دانش‌آموزا اینطور از درس بیزار می‌شن؟ متحمل چه فشارهایی می‌شن که چنین واکنشی نشون می‌دن؟
ولی نگاه دیگه که کلی‌تر به مسئله می‌پردازه متوجه میشه که چرا برگزاری حضوری امتحانا ظلم به دانش‌آموزاست. ا‌ول از همه گره زدن سرنوشت دانش‌آموزا به یه امتحان و یه روز خاص همیشه غیرمنصفانه بوده، دوم این که کیفیت آموزشی که دانش‌آموزها دریافت می‌کنن هیچ وقت یکسان نبوده که بخواد امتحان یکسانی ازشون گرفته بشه، این مشکل با همه‌گیری کرونا بدتر هم شده. چطور اون دانش‌آموزهایی که باید از گوشی پدر و مادرشون برای دیدن درس‌هاشون استفاده می‌کردن یا اون دانش‌آموزهایی که باید کلی پیاده می‌رفتن تا به جایی برسن که آنتن اینترنت داشته باشن باید همون طوری سنجیده بشن که بچه‌هایی که همه جور امکانات رو داشتن و شاید به طور خصوصی و جدا از مدرسه هم از آموزش برخوردار بودن؟
تقلب فقط نوشتن از روی کتاب نیست. تبعیض و بی‌عدالتی هم یک جور تقلبه.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.