بازگشایى پرونده تقلب ٨٨

آنچه در ٢٣ خرداد ٩٢ اتفاق افتاد ناشى از افزایش سعه صدر و عقلانیتِ مهندسان انتخابات نبود.«نتوانستد» نه اینکه «نخواستند»؛ دولتِ انحرافىِ ناهماهنگ از یکسو، پراکندگى اصولگرایانِ امیدوار به مرحله دوم از سوى دیگر بستر اتفاقى را فراهم کردند که با انسجام اصلاح طلبان و موج غیرقابل پیش بینى مردم، برآمدنِ دولتِ تدبیر و امید را رقم زد.

در دو روز اخیر برخى از رسانه هاى اصولگرا که از نتیجه انتخابات ٩٢ حیرت زده، غمگین و خشمگین اند به انکار تقلب سال ٨٨ روى آورده اند و گفته اند این نتیجه نشان مى دهد که ادعاى مهندسى انتخابات و تقلب ٨٨ دروغ بوده است.

اما از قضا حتى همین انتخابات هم سند روشنى بر درستى ادعایى است که جنبش سبز و رهبرانش با جان و آبرو و حبس و حصر خویش پاى آن را امضا کرده اند و آن پرونده همچنان گشوده است.

نخست آنکه بر خلاف ادعاى رهبر جمهورى اسلامى در سخنرانى روز ١۴ خرداد، تعبیر «مهندسى معقول انتخابات» ساخته و پرداخته دشمنان نظام نیست بلکه تصریح و تأکید نماینده ولى فقیه در سپاه است و آقاى سعیدى نخستین بار این تعبیر را به کار برده و آن را وظیفه ذاتى سپاه دانسته است. در سال ٨٨ مهندسان انتخابات، به «مهندسى نتایج انتخابات» پرداختند و همان جمعه شبِ ٢٢ خرداد ٨٨، ناشیانه و دست پاچه، نتیجه را اعلام کردند و سپس به سراغ فعالان سیاسى و روزنامه نگاران رفتند و همه را بازداشت کردند؛ آن گاه به شهر ریختند و به سرکوب معترضان پرداختند. آقاى خامنه اى هم سنگ تمام گذاشت و براى نخستین بار در تاریخ پیام هاى انتخاباتى اش، ترجیح داد قبل از اعلام شوراى نگهبان، آراى محمود احمدى نژاد را ٢۴ میلیون اعلام کند.

آش چنان شور شد که وبسایت اصولگراى الف، مجبور شد به کاربرانى که حیرت زده، پیروزى احمدى نژاد را قبل از شمارش آراء در این وبسایت مى خواندند چنین توضیح دهد و گناه را به گردن شوراى نگهبان و دولت بیندازد و بگوید: «الف از ساعت ١١/٣٠ جمعه شب که آمار اولین شهرستان ها اعلام می شد، با افرادی در شورای نگهبان و ستاد انتخابات کشور در تماس بود». این را مقایسه کنید با بامدادِ روز شنبه ٢۵ خرداد ٩٢ که وزیر کشور تنها از شمارش بیش از هشتصد هزار رأى خبر داده است.

این بار اما از همان آغاز، اصولگرایان، نگران ناهماهنگى دولتِ انحرافى براى مهندسى انتخابات بودند و حتى وبسایت اصولگراى فردا، از اسفند سال گذشته نسبت به منحرف کردن انتخابات توسط جریان انحرافى (بخوانید همراهى نکردن با “مهندسى معقول انتخابات” توسط سپاه) هشدار داده بود؛ در نتیجه چاره اى جز «مهندسى مقدمات» نداشتند.

وسعت بخشیدن به پارازیت‌های ماهواره ای و کند کردن عامدانه سرعت اینترنت به همراه دستور العمل های شفاهی به مطبوعات برای پرشور جلوه دادن فضای انتخابات از جمله ابزارهایى بود که براى مهندسى مقدماتِ انتخابات به کار گرفتند؛ محمد حسینی وزیر ارشاد، در همین زمینه از دستگاه های امنیتی برای نظارت بر روند حضور خبرنگاران خارجی طلب کمک کرده بود تا آنجا که سازمان گزارشگران بدون مرز نسبت به ممانعت ایران برای صدور ویزای بسیاری از این روزنامه نگاران هشدار داد و در اطلاعیه ای با اشاره به کارشکنی ایران در صدور ویزا نوشت که حتی تا ٣ روز پیش از انتخابات هم مقامات ایرانی برای اکثر گزارشگران خارجی که خواستار ورود به ایران و پوشش اخبار انتخاباتی بودند، ویزا صادر نکردند. به گفته گزارشگران بدون مرز، «روزنامه نگارانی هم که موفق به دریافت ویزا شده و در ایران به سر می‌برند اجازه ندارند به خواست خود به نقاط مختلف تهران رفت و آمد کنند و از پوشش تجمع طرفداران نامزدهای انتخاباتی و تماس با منتقدان دولت و خانواده زندانیان سیاسی هم منع شده‌اند.».

بنا بر این اطلاعیه، «گزارشگران خارجی برای هر بار خروج از محل، باید از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اجازه بگیرند و به ماموران آن اطلاع دهند که در نظر دارند با چه کسانی، در چه جایی و چه زمانی ملاقات کنند، و علاوه بر همه این‌ها، مترجمان تحمیلی دولت نیز تمام حرکات و اظهارات آنان را زیر نظر دارند.»

مدیران مسئول سه روزنامه اصلاح طلب در هفته منتهی به انتخابات هشدارهایی شفاهی دریافت کردند که در مطالب انتخاباتی خود به ائتلاف اصلاح طلبان نپردازند. زیر سوال بردن سیاست‌های هسته ای جمهوری اسلامی در روزنامه‌ها هم با هشدار مقام‌های امنیتی روبرو بوده است. در سطحی وسیع‌تر هم اختلال‌های اینترنتی و اختلال در سیستم ارسال پیامک در روزهای منتهی به انتخابات شدت پیدا کرد. سایت گوگل نیز یک روز قبل از انتخابات در اطلاعیه ای خبر از تلاش‌هایی در ایران برای هک کردن ایمیل ده‌ها هزار نفر از کاربران این سایت داد.

اگر پس از انتخابات قبلی ریاست جمهوری ٨٨ ده‌ها نفر از فعالان رسانه ای توسط نهادهای امنیتی بازداشت شدند این بار چون بسیارى از آنها در زندان و تحت فشارِ تحدید و تهدید بودند و بسیارى دیگر نیز گرفتار تبعید شدند خانواده هاى روزنامه نگاران شاغل در بى بى سى و رادیو فردا در معرض تهدید و بازجویى قرار گرفتند. *

و سرانجام حاضر به ردّ صلاحیت رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم شدند و یک نفس راحت کشیدند؛ زیرا نه توقع ائتلاف اصلاح طلبان را داشتند و نه بر فرض ائتلاف، کامیابىِ تنها نامزدِ باقى مانده طىّ چند روز را ممکن مى دانستند.

اما و هزار اما خودفریبى، بدترین فریب است. آنچه در ٢٣ خرداد ٩٢ اتفاق افتاد ناشى از افزایش سعه صدر و عقلانیتِ مهندسان انتخابات نبود.«نتوانستد» نه اینکه «نخواستند»؛ دولتِ انحرافىِ ناهماهنگ از یکسو، پراکندگى اصولگرایانِ امیدوار به مرحله دوم از سوى دیگر بستر اتفاقى را فراهم کردند که با انسجام اصلاح طلبان و موج غیرقابل پیش بینى مردم، برآمدنِ دولتِ تدبیر و امید را رقم زد.

پرونده تقلب در انتخابات ٨٨ همچنان باز است اما نه براى انتقام؛ بلکه براى آنکه مرتکبانِ آن فاجعه به مردم دروغ نگویند، تاریخ را تحریف نکنند و جرأت تکرار آن را نداشته باشند.

*از گزارش مهدى تاجیک در جرس

سایت ملی – مذهبی محلی برای بیان دیدگاه های گوناگون است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)