دستمزد بالای دوازده میلیون حق تمام کارگران است
همکاران و پرسنل شریف و زحمت کش گروه ملی واقفند که بحران های فراگیر اقتصادی و آثار تورمی که (غیر از نرخ رسمی) بالای صد درصد در زندگی روزمره مردم به وضوح حس می شود، عامل اصلی شکل گیری درجه ای از همبستگی طبقاتی در میان کارگران، بازنشستگان، سایر مُزدبگیران و کارمندان پیرامون «نرخ حداقل دستمزد بالای خط فقر» شده است.
کارگران مستقل گروه ملی صنعتی فولاد ایران نیز هم قدم با هم طبقه‌یی ها در سراسر تشکل ها و گروه های کارگری اعلام کرده اند در این مقطع حداقل دستمزد دوازده میلیون تومانی را قابل قبول می دانیم. بنا بر فراخوان ارسالی به کانال فردا هفده اسفند قرار است در تهران مقابل وزارت کار و نقاط دیگری از کشور تجمعاتی برای مطالبه حداقل دستمزد توسط جمعیتی از کارگران و بازنشستگان برگزار شود که در حقیقت نمایندگان واقعی کارگران برای تعیین دستمزد به حساب می آیند.
حداقل دستمزدی که حداقل امکانات برای زندگی خانواده هایمان را فراهم کند مسلماً مطالبهء عموم کارگران به شمار می رود چون آنچه بر بستر زیستِ طبقهء کارگر گسترده شده، محرومیت و ناامنی فراوان است. در جلسات تعیین دستمزد، عوامل کارفرمایی و مافیایی همین دستمزدهای اندک را هم بر سرش چانه می زنند و به خاطر همین وضعیت تولیدی ناکارآمد هم بر سر کارگر منت می گذارند!
وقتی که نود درصد قراردادهای کاری در کشور موقتی است و هفتاد درصد آنان فقط با حداقل دستمزد زنده هستند، مقابله با انواع توطئه ها مثل مزد توافقی و مزد منطقه‌یی و تورم دروغین بخاطر دفاع از بقای کارگران اهمیت دارد.
اتحاد برای مطالبهء حداقل دستمزد بالای دوازده میلیون برای تمام نیروهای کار مطالبه‌یی فوری و ضرورتی است که کارگران و بازنشستگان در همه کجای کشور از آن آگاهند و از حقوق خود راضی نیستند و نیروهای صنعتی و نفتی و پالایشگاهی و خدماتی به شدت از اختلاف طبقاتی و دستمزدهای ناچیز در رنج و خشم قرار دارند.
ما نیز همبستگی خود را با بازنشستگان رنج کشیده از تمام گروه های کشوری و صندوق فولاد و تأمین اجتماعی و تمام کارگران و مزدبگیران که در این مسیر متحد شده اند اعلام می‌کنیم و از سایر تشکل‌ها و مراکز کارگری و کارگاه‌ها و نیروهای شرکت‌ها می‌خواهیم تا نسبت به مسالهء حیاتی حداقل دستمزد اعلام موضع کنند و به این حرکت جمعی بپیوندند. امیدواریم اینگونه تلاش ها قدم موثری باشد تا بدعتاً و عجالتاً تشکل های مستقل و اتحادیه‌ها و انجمن‌های کارگری خودمان را در تمام مراکز کار و در اتحاد و همبستگی با هم به وجود آوریم. تنها در آن صورت می توانیم سرنوشت زندگی فردی و اجتماعی خود را به دست بگیریم.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.