در چنین روزی, ٢١ فوریه ١٨۴٨, “مانیفست کمونیست” نوشته کارل مارکس و فردریش انگلس (تحت تاثیر مانیفیستهای سوسیالیستهای فرانسوی) منتشر شد. این اثر به بیش از دویست زبان ترجمه شد و توسط کارگران زیادی سراسر جهان خوانده شد و هنوز یکی از تاثیرگذارترین متون موجود است.

فصل اول مانیفست با یادداشتی درباره تاریخ آغاز می شود:

“تاریخ تمام جوامع تاکنون موجود، تاریخ مبارزات طبقاتی بوده است.
آزاده و برده، پاتریسین و پلبین، ارباب و سرف، استادکارگاه و یشه ور روزمزد، در یک کلام، ستمگر و ستمدیده با یکدیگر ستیزی دائمی داشته و به پیکاری بی وقفه، گاه نهان و گاه آشکار، دست یازیده اند، پیکاری که هر بار یا به نوسازی انقلابی کل جامعه یا به نابودی توامان طبقات در حال پیکار انجامیده است.”

“جامعه بورژوایی جدید که از ویرانه های جامعه فئودالی سربرآورده، تضادهای طبقاتی را از بین نبرده است. در عوض طبقات جدید، شرایط جدید ستمگری و اشکال تازه ای از مبارزه را جانشین نوع کهنه آنها کرده است.”

مانیفست حزب کمونیست

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)