آلودگی هوا عامل فوت بیش از ۴۱ هزار نفر در سال
آلودگی هوا عامل فوت بیش از ۴۱ هزار نفر در سال در ایران است با این وجود حکومت ایران از بکار گرفتن هر گونه تمهیدی برای مقابله با آلودگی هوا سر باز می‌زند.
یک روز بارش باران در تهران شاید بتواند بخشی از آلودگی مهلک هوای پایتخت را بشوید و ببرد، اما آلودگی هوا، سایه به واقع شوم خود را بر سر شهروندان تهران همواره گسترده نگاه خواهد داشته و جان‌های بسیاری را خواهد گرفت. البته این تنها تهران نیست که معضل آلودگی هوا دامنگیر آن است، هرچند بیشترین معضل را دارد.
در ماه‌های اخیر عمده کلانشهرهای کشور به دلیل سوزاندن مازوت، بیش از پیش دچار آلودگی هوا شدند، در حالی که همزمان با آلودگی هوا، کرونا نیز قربانیان فراوانی می‌گیرد.
در حالی بیماری‌های ریوی ناشی از استنشاق هوای آلوده، بر مرگ و میر بر اثر کرونا تاثیر بسزایی می‌گذارد که تلفات جانی آلودگی هوا به تنهایی، اگر چه بیشتر از کرونا نیست اما نمی‌توان گفت کمتر از آن است وقتی تاثیرات آن بر روی بیماری‌های دیگر؛ چون بیماری‌های قلبی مورد بررسی قرار گیرد.
عباس شاهسونی؛ «رییس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت» نظام، در روز ۲۹ دی ۱۳۹۹ اعلام کرد: «مواجهه طولانی مدت با آلاینده ذرات معلق PM ۲.۵ در کشور سالانه باعث بروز ۴۱ هزار و ۷۰۰ مورد مرگ زودرس می‌شود.»
به عبارت دیگر تعداد مرگ‌های منتسب به ذرات معلق PM ۲.۵ در ایران به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت، ۶۳.۱ نفر می‌باشد.
افزایش ۳۳ درصدی مرگ بر اثر آلودگی هوا در یکسال
این در حالی است که در ۲۳ بهمن ۱۳۹۸؛ یعنی حدود یکسال پیش و به نقل از ملک‌زاده؛ معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت نظام این رقم ۳۰ هزار نفر اعلام شده بود، به عبارت دیگر ظرف یکسال، شاهد افزایش ۳۳ درصدی مرگ، بر اثر آلودگی هوا در ایران هستیم.
بنا به گفته شاهسونی و بر اساس آخرین برآورد موسسه معتبر بار، «بیماری‌ها به ترتیب، ۲۶ درصد از مرگ‌های ناشی از سکته مغزی، ۲۰ درصد از مرگ‌های ناشی از بیماری‌های ایسکمیک قلبی (IHD)، ۱۹ درصد از مرگ‌های ناشی از سرطان ریه،۲۰ درصد از مرگ‌های ناشی از دیابت، ۳۰ درصد از مرگ‌های ناشی از عفونت‌های تحتانی دستگاه تنفسی» و «۴۰ درصد از مرگ‌های ناشی از بیماری‌های مزمن انسداد ریوی منتسب به مواجهه طولانی مدت با آلودگی هوای آزاد است.»
شاهسونی همچنین افزود «شواهد زیادی در خصوص ارتباط بین این آلودگی‌ها و اثرات قلبی عروقی و تنفسی وجود دارد.» یعنی بخش قابل توجهی از مرگ و میر در دسته «۲۰ درصد از مرگ‌های ناشی از بیماری‌های ایسکمیک قلبی» را نیز می‌توان غیرمستقیم بر اثر آلودگی هوا عنوان کرد و به رقم ۴۱ هزار و ۷۰۰ نفر افزود.
بر اساس اعلام شاهسونی، میانگین غلظت ذرات معلق PM ۲.۵ در کشور بیش از ۳.۸ برابر رهنمود سازمان جهانی بهداشت و یا استانداردهای جهانی است.
شاهسونی همچنین اعلام می‌دارد «آخرین گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۱۸، هزینه‌های سلامت (مرگ و بیماری) آلاینده ذرات معلق (PM ۲.۵) در شهر تهران سالیانه، ۲.۶ میلیارد دلار است.»
۵ میلیارد و ۷۸۰ میلیون دلار خسارات جانی و اقتصادی آلودگی هوا
اما شاهسونی میزان هزینه ناشی از فوت بر اثر آلودگی هوا و عوارض آن را در حال حاضر و با استناد به «نتایج مطالعه مشترک دانشگاه [بهشتی] و گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت» نزدیک به ۲.۲ برابر این رقم اعلام کرده و می‌افزاید «مجموع سال‌های عمر از دست رفته به علت مواجهه طولانی مدت با ذرات معلق PM ۲.۵ در ۲۵ شهر منتخب کشور، بطور میانگین برابر با ۴۸۶ هزار و ۲۸۹ سال و هزینه اقتصادی مرگ‌های منتسب به آلودگی هوا» پنج میلیارد و ۷۸۰ میلیون دلار است.
شاهسونی همچنین آلودگی هوا را عامل اصلی تعیین‌کننده افزایش بیماری‌هایی همچون آنفلوانزا و کرونا اعلام کرده و می‌افزاید: «افزایش آلودگی هوا می‌تواند آسیب‌پذیری دستگاه تنفسی افراد را بالا ببرد» و «همینطور باعث تشدید دیابت و بیماری‌های تنفسی شود که با نرخ بالاتر مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ همراه است.»
اما با وجود تمامی این تلفات جانی و عوارض و ضررهای اقتصادی که به کشور وارد می‌شود باید دید رویکرد حکومت ایران پیرامون حل این معضل؛ یعنی آلودگی هوا چه بوده است؟ پاسخ به سادگی این است کمی بیشتر از هیچ!
روزنامه اطلاعات در روز ۱۷ دی ۱۳۹۹ در مطلبی با اشاره به برگزاری نشستی «همزمان با روز هوای پاک با حضور مسئولان ذیربط در دادستانی کل کشور» در پاسخ به این سوال می‌نویسد: «تاکید بر نبود اعتبار لازم و بیان دغدغه‌هایی بود که اگر تاکنون کمی روی آنها تمرکز، دقت و ممارست انجام می‌گرفت و نهادهای مسئول هم‌افزایی را دستور کارشان می‌گذاشتند»، «به طور حتم اکنون شاهد آسمان خاکستری در پایتخت و دیگر کلانشهرهای کشور نبودیم.»
«نبود اعتبار لازم» را اگر در ترجمانی دیگر بیان کنیم، باید گفت بودجه‌ای که باید صرف عمران و آبادانی کشور و زدودن معضلاتی این‌چنینی؛ مانند آلودگی هوا شود، توسط حکومت ایران خرج اهدافی می‌شود که در وهله اول مطامع ایدئولوژیک، سیاسی و هزینه گروه‌های نیابتی‌اش در دیگر کشور را فراهم می‌دارد، در حالیکه مردم ایران بر اثر آلودگی هوا جان می‌بازند.
فقط برای یک نمونه و در روز ۱۰ دی ۱۳۹۹ و تنها دو روز پس از افشای جزئیات تحویل ۲۲ میلیون دلار پول نقد به حماس توسط قاسم سلیمانی، دیوان محاسبات نظام گزارش داد که ۱۴.۸ میلیارد یورو ارز صادراتی از ۲۲ فروردین ۱۳۹۷ تا ۳۰ آبان ۱۳۹۹ به ایران بازنگشته است.
و سوال آخر با این اوصاف؛ چاره کار چیست؟
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.