این نوشته به صنعت پزشکی در ایران و جهان میپردازد تا نشان بدهد که امر درمانهای رایج مدتهاست که با حمایت یا سکوت دولتها از موضوع کاهش نسبی درد و درمان بیمار فراتر رفته و بهکلی تبدیل به یکی از منابع تولید ثروت در سیستم بازار آزاد شده است. اما راههای نجاتی باید جُست! :
=====================
این روزها عجیب نیست که در معابر عمومی با بیلبوردهای سراسری یا کوچکتری برخورد کنید که خدمات پزشکی یا خدمات دندانپزشکی را تبلیغ میکنند. این تبلیغات حرفهای است و از مدلهای عکاسی در آنها استفاده میشود. از قدیم، نظامپزشکی فقط اجازه میداد دو تابلوی استاندارد نیممتری روی دیوار مطب، وجود دکتر را نشان بدهد.
– روزنامهی شرق در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۷، گزارشی را با عنوان “تبانی در اتاقِ عمل” منتشر میکند. عنوانهای فرعی به این شرح اند: “همه می دانند حتی وزیر بهداشت”، “کالای چینی به جای جنس مرغوب”، “قیمت های غیرواقعی به دلیل رشوه به پزشکان”، “رشوه به پزشکان از چه زمانی شروع شد”، “رزیدنت ها هم رشوه می گیرند”. گزارش بسیار تکاندهنده است. اصل مطلب به دنبال رشوهای است که شرکتهای تجهیزات پزشکی به جراح میدهند، بهطوری که در سال به حداکثر ۲۰۰ میلیون تومان میرسد یا اینکه جراح را رایگان به خارج میفرستند. یکی دو نمونه روایت گزارش را میخوانیم:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.