همانطور که در مقاله قبلی اشاره شد، هدف از این سری مقالات، افزایش توانایی زنان در مقابله با انواع حملات، خشونت‌ها و آزار و اذیت‌های اینترنتی است. ابتدا به بررسی نحوه مقابله با چنین رفتارهایی در پلتفرم توییتر خواهیم پرداخت.
با توجه به محبوبیت توییتر، این پلتفرم به یکی از پلتفرم‌های بدنام در زمینه خشونت‌های اینترنتی تبدیل شده که در این بین علاوه بر سلبریتی‌ها و اشخاص مطرح، ماجراهای بیشماری از حمله به افراد عادی شنیده شده که به خاطر مطرح کردن آزاد عقایدشان نسبت به یک موضوع سیاسی یا حرفی فمینیستی، هدف قرار گرفته‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل گزارشی منتشر ساخته که در آن توییتر را به خاطر عدم برخورد مناسب با خشونت علیه زنان، مورد سرزنش قرار داده‌است. در یکی از مطالعات زنانی که در توییتر مورد خشونت واقع شده‌اند، پاسخ دریافتی از این پلتفرم را رضایت بخش نداسته‌اند.
اغلب در چنین مواردی، زنان شروع به خودسانسوری و سکوت خواهند کرد چرا درگیر نشدن در چنین مسائلی را به آزار و اذیت شدن ترجیح می‌دهند. اغلب زنان حتی تصمیم می‌گیرند تا به طور کامل از پلتفرم مورد نظر خارج شوند. این اتفاق می‌تواند بر روی سابقه حرفه‌ای برخی فعالان و روزنامه‌نگاران تاثیر بسزایی داشته باشد.
این موضوع زمانی توجه همگان را به خود جلب کرد که در سال ۲۰۱۷ هشتگی با عنوان MeToo در توییتر راه اندازی شد و در کمتر از چند ساعت زنان زیادی اعتراضات خود را نسبت به حمله یا آزار و اذیت جنسی از سوی اشخاص شناخته شده را مطرح کردند. این هشتگ همگی را از میزان شایع بودن چنین رفتارهایی کاملا آگاه ساخت.
چندی پس از این اتفاق حساب کاربری “رز مک‌گوآن”، بازیگر زن آمریکایی به خاطر اتهاماتی که در صفحه شخصی خود به شکارچی جنسی “هاروی واینستین” و چند شخصیت مطرح هالیوودی وارد کرده بود، به صورت موقت بسته شد. در این اتفاق اعلام شده بود که یکی از توییت های او حاوی شماره شخصی وی بوده‌است.
با این حال توییت‌های زیادی هم علیه زنان منتشر شده اما در هیچکدام از آنها حساب کاربری منتشر کننده تعلیق نشده و این کار دیگر برای زنان قابل تحمل نیست. این خشم و نارضایتی منجر به شروع هشتگی با عنوان WomanBoycottTwitter شد که در آن از زنان خواسته شده به مدت یک روز توییتر را تحریم کنند.
با اینکه توییتر اعلام کرده سیستم رسیدگی به شکایات آزار و اذیت خود را بهبود بخشیده اما هنوز هم مشکلاتی دارد و زنان می‌توانند با چند روش احتمال مورد حمله قرار گرفتن را کاهش دهند.
۵ راه برای محافظت از خود در توییتر:
۱.از چند پروفایل استفاده کنید:
زنانی که حرفه آنها نیازمند برخورداری از یک پروفایل عمومی است، داشتن چند حساب کاربری را برای فعالیت‌های خود مفید می‌دانند.
بر خلاف پلتفرم‌های دیگر، انجام این کار با سیاست‌های توییتر مغایرتی ندارد، حتی بسیاری از مشاغل این کار را با هدف صحبت کردن با مخاطبان مختلف انجام می‌دهند.
در این روش کاربران یک پروفایل شخصی و یک پروفایل عمومی می‌سازند. با توجه به اینکه تنظیمات پیش‌فرض توییتر پروفایل را عمومی می‌کند، باید در پروفایل شخصی تنظیمات حریم خصوصی را به صورت دستی و با سخت‌گیری خاصی تنظیم کنید.
در حالت عادی زمانی که پروفایل عمومی است، همه (حتی کسانی که حساب توییتر ندارند) می‌توانند توییت‌های شما را مشاهده کنند. اما در حساب خصوصی فقط شما و فالوور های شما قادر به مشاهده توییت‌ها خواهند بود. علاوه بر این، دیگر هیچ‌کس نمی‌توانند آنها را دوباره توییت کند. در حساب کاربری خصوصی خودتان فقط افرادی را فالو کنید که کاملا به آنها اعتماد دارید.
برای تغییر تنظیمات حریم خصوصی در توییتر، به قسمت Settings and Privacy رفته سپس وارد بخش Privacy and safety شده و در داخل جعبه روبروی Protect your tweers تیک بگذارید.
با فعال کردن این قابلیت، توییت‌های قبلی شما هم محافظت می‌شوند، اما از آنجایی که توییتر هیچ کنترلی بر روی موتورهای جستجوگر ندارد، ممکن است پست‌های قدیمی تر از طریق موتور جستجو قابل مشاهده باشند. به همین علت بهتر است پروفایل جدیدی ساخته و آنرا خصوصی کنید و پروفایل فعلی را برای کارهای عمومی نگه دارید (البته اگر توییت قابل شناسایی نداشته باشید).
لازم به ذکر است که در این حالت به غیر از فالورهای شما فرد دیگری نمی‌تواند منشن ها و پاسخ‌های شما را هم مشاهده کند. این کار احتمال بروز رفتارهای خشونت آمیز برای شما را کاهش خواهد داد. اما در نهایت برای ایجاد یک پروفایل خصوصی باید خودتان تصمیم بگیرید.
از حساب کاربری عمومی، برای کارهای حرفه‌ای تر استفاده خواهید کرد مثل کارهایی که به شغلتان مربوط است. در این حساب از منتشر کردن مباحث خصوصی و قابل شناسایی باید پرهیز کنید.
بهترین کار این است که در این حساب از هیچ چیز واقعی استفاده نکرده و کاملا ناشناس بمانید. به زبان ساده تر از نام واقعی و عکس خودتان استفاده نکنید و همچنین از توییت کردن هر چیزی که بتواند محل زندگی یا کار شما را تشخیص داد، پرهیز کنید.
به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید به طور همزمان دو حساب را در یک مرورگر باز کنید، برای این کار یا باید از مرورگر دیگری استفاده کنید یا از یک اپلیکیشن مثل TweetDeck استفاده کنید.
۲.فرد مزاحم را بلاک کرده و این رفتار او را به پلتفرم گزارش دهید:
اگر توییت آزار دهنده‌ای دریافت کردید می‌توانید ارسال کننده آن را بلاک کنید.
برای بلاک کردن حسابی در توییتر، بر روی علامت فلش رو به پایینی که در گوشه سمت راست توییت قرار دارد کلیک کنید و از میان گزینه های موجود Block را انتخاب کنید.
یکی از مشکلات رایج با بلاک کردن حساب‌ها این است که صاحب حساب می‌تواند به راحتی حساب دیگری باز کرده و با آن به مزاحمت‌‌هایش ادامه دهد. یکی از روش‌ها برای جلوگیری از چنین حساب‌هایی، اپلیکیشن Block Together است. این اپلییکیشن تمامی حساب‌هایی که در هفت روز گذشته هیچ فعالیتی نداشتهاند، کمتر از ۱۵ فالوور دارند یا فالورهای شما او را بلاک کرده باشند، را به صورت خودکار بلاک می‌کند. این قابلیت در مواقعی که ارتشی از ترول‌ها به شما هجوم آورده‌باشند، بسیار مفید خواهد بود.
علاوه بر بلاک کردن، می‌توانید از رفتارهای آزاردهنده شکایت کنید.
نحوه شکایت کردن در توییتر به این شکل است که بر روی علامتی که در گوشه سمت راست توییت یا حساب قرار دارد کلیک کرده و سپس Report را انتخاب می‌کنیم.
متاسفانه با وجود اینکه ایجاد مزاحمت بر خلاف توافقنامه کاربران توییتر است، اما این پلتفرم به خاطر عدم پاسخگویی مناسب و ممانعت از رفتارهای بد، زبانزد عام و خاص است.
در واقع طبق تحقیقاتی که بر روی این پلتفرم صورت گرفته، ۶۷% زنانی که از این قبیل مزاحمت‌ها شکایت کرده‌اند، قبلا یکبار (یا بیشتر) از فرد آزاردهنده شکایت کرده بودند.
با این حال به خاطر آسانی بلاک کردن و شکایت نمودن و حتی احتمال پایین رسیدگی پلتفرم به موضوع، انجام این کار خالی از لطف نیست.
در حال حاضر امکان بررسی وضعیت شکایت از فرد مزاحم، در این پلتفرم وجود ندارد اما از سال ۲۰۱۸ پس از بررسی شکایت، نتیجه به کاربر اعلام می‌شود.
۳.عدم استفاده از نشان‌گذاری جغرافیایی
نشانه‌گذاری جغرافیایی به حالتی گفته می‌شود که مطلب پست شده، حاوی اطلاعاتی از محل جغرافیایی باشد. برای اینکه از داکسینگ و ترولینگ در امان بمانید، بهتر است از این قابلیت استفاده نکنید. خوشبختانه این قابلیت به صورت پیش‌فرض غیر فعال است و برای فعال کردن آن فرد باید به بخش تنظیمات مراجعه کند.
البته ممکن است بدون استفاده از نشان‌گذاری جغرافیایی هم محل خود را لو دهید، مثلا فقط با گفتن اینکه الان کجا هستید. همه ما دوست داریم در مورد لذت و خوشحالی خود در جایی مثل موزه، نمایشگاه و … حرف بزنیم و آن خوشحالی را با دیگران سهیم شویم. اما برخی اوقات بهتر است این کار را پس از اینکه به خانه برگشتیم و دیگر در آنجا نیستیم انجام دهیم.
۴.مقابله با داکسینگ:
داکسینگ شدیدترین نوع مزاحمت آنلاین است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که اطلاعات شخصی فرد مثل آدرس محل سکونت، شماره تماس، آدرس محل کار، اطلاعات بانکی، حتی اطلاعاتی از اعضای خانواده او به صورت آنلاین منتشر شده و از همه خواسته می‌شود تا فرد مورد نظر را مورد آزار و اذیت قرار دهند.
این عبارت برای اولین بار به صورت فراگیر در هشتگی با عنوان Gamergate در سال ۲۰۱۴ مطرح شد. در این هشتگ ادعا شده بود که توسعه دهنده بازیهای رایانه‌ای به نام زوئی کین (Zoe Quinn) با روزنامه نگاری که از او مصاحبه کرده رابطه داشته تا مطالب خوبی در مورد او چاپ کند. این هشتگ توسط دوست پسر قبلی او راه‌اندازی شده بود.
با وجود اینکه اصلا چنین مطلبی در مورد آن زن نوشته نشده بود اما مردان سفید پوست گیمری که مردانگی خود را در خطر دیده، این پست را فریاد جنگی قلمداد کرده و خودشان را عدالت خواهان فضای مجازی نامیدند.
در نتیجه این حرکت، علاوه بر زوئی کین، تمامی زنانی که از او به دفاع پرداختند مثل توسعه دهندگان بازیهای رایانه‌ای همچون بریانا وو (Brianna Wu) و روزنامه نگاری به نام آنیتا سارکیسیان (Anita Sarkeesian) مورد حمله ترول‌های اینترنتی قرار گرفتند. اما این همه ماجرا نبود، ترول‌ها به حمله‌ها و آزار و اذیت‌های زبانی بسنده نکرده و روزانه این زنان را به تجاوز و قتل تهدید می‌کردند (اغلب این تهدیدات از طریق همین پلتفرم صورت گرفته بود). حملات داکسینگ علیه این زنان نیز صورت گرفت.
تاثیر این حرکت بر روی صنعت بازی‌سازی غیر قابل انتظار بود و منجر شد که زنان توسعه دهنده در کارهای خود بیشتر مراقب باشند تا هدف چنین حملاتی واقع نشوند.
صنعت بازی تنها صنعتی نیست که مورد حملات داکسینگ قرار می‌گیرد. با توجه به وضعیت سیاسی جوامع امروزی بسیاری از افرادی که در جنبش‌های انتیفا (ضد فاشیستی) و راست گرایان آلترناتیو شرکت کرده‌اند به خاطر حملات داکسینگ به استعفا از کار و حتی تغییر محل سکونت مجبور شده‌اند.
لزوما همه افرادی که مورد حملات داکسینگ قرار گرفته‌اند، در یک حرکت سیاسی شرکت نکرده‌بودند و ممکن است این اتفاق کاملا تصادفی باشد.
برای مثال یک دانش‌آموز از دانشکده براوون به خاطر اینکه به اشتباه به عنوان بمب گذار حادثه بمب گذاری در مسابقه دو ماراتون بوستون شناسایی شده بود، قربانی یک حمله داکسینگ شد.
۴ روش برای محافظت در برابر داکسینگ:
۱.نام خود را در گوگل جستجو کنید، ببینید چه اطلاعاتی در مورد شما هست که می‌توان آن را به راحتی با یک جستجو مشاهده کرد. اگر این اطلاعات برای شناسایی شما کافی است، باید هرچه سریعتر آن اطلاعات را حذف کنید.
۲.از وب سایت https://haveibeenpwned.com/ استفاده کنید. اگر تا به حال ایمیل و رمز کاربری شما در یکی از حملات افشای اطلاعات سرقت شده باشد، می توان از آن برای ورود به حسابهای دیگر شما استفاده کرد. برای حسابهای خود از احراز هویت دو مرحله ای استفاده کرده و هرگز از یک رمز در پلتفرم‌های مختلف استفاده نکنید.
۳.از وی‌پی‌ان استفاده کنید. با استفاده از وی‌پی‌ان تمامی ترافیک ارسالی و دریافتی شما رمزنگاری می‌شوند.
۵.جلوگیری از هک شدن حساب توییتر:
در طول سال‌های گذشته حساب کاربری سلبریتی ها و شخصیت‌های مهم زیادی هک شده از این بین می‌توان به حساب باراک اوباما و بریتنی اسپیرز اشاره کرد. هدف اصلی این افراد ایجاد هرج و مرج و یا آسیب زدن به وجهه اجتماعی قربانی است. گزارشات نشان داده که حساب افراد عادی هم به طور مداوم هک می‌شود.
یکی از علامت‌های که نشان می‌دهد فرد دیگری حساب شما را دستکاری کرده، مشاهده فعالیت‌هایی غیر عادی و نا‌آشنا است. برای مثال مشاهده فرد جدیدی در لیست فالوور ها که فالو کردن او را به خاطر نمی‌آورید. در صورت مشاهده چنین اتفاقی، باید سریعا رمز عبور خود را تغییر دهید. همچنین باید این اتفاق را به توییتر گزارش دهید. برای اینکار باید به قسمت پشتیبانی (Help Center) رفته و تیکت بگذارید.
علاوه بر این، در صورتی که حسابتان هک نشده اما فردی با اسمی مشابه یک حساب کاربری ایجاد کرده، بازهم باید به توییتر گزارش دهید. برای اینکه بتوانید هویت خود را تایید کنید، باید عکس مورد تایید دولت مثل عکس روی کارت شناسایی را آپلود کنید.
۴روش برای جلوگیری از هک شدن حساب توییتر:
۱.استفاده از رمزی قوی
۲.استفاده از سیستم احراز هویت دو مرحله‌ای
۳.عدم اجازه دسترسی به حساب در اپلیکیشن‌های سوم شخص
۴.عدم استفاده از آدرس‌های کوتاه شده: با توجه به اینکه در توییت‌ها نمی‌توان بیش از ۲۸۰ کاراکتر استفاده کرد، اغلب کاربران از Url های کوتاه شده استفاده می‌کنند و این کار را خیلی سخت می‌کند. چون نمی‌توان فهمید که این لینک ها کاربر را به کجا هدایت خواهد کرد. بهتر است بر روی لینکی که افراد ناشناس در توییت های خود قرار می‌دهند اعتماد نکنید.
بخش اول این مطلب:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.