روز ۳۰ تیر شهرداری کرمانشاه اولتیماتوم ۴۸ ساعته‌ای خطاب به کانکس‌نشینان سرپل‌ذهاب صادر کرد تا کانکسها را تخلیه و برای خود سرپناهی بیایند.
۲۱ آبان ۹۶ بود که زلزله ۷.۳ دهم ریشتری غرب کشور را آنهم در آستانه زمستان سخت این مناطق، ویران کرد تعداد جانباختگان به ۶۲۰ نفر رسید، ۹۳۸۸ نفر زخمی شدند و حدود ۷۰۰۰۰ نفر بی‌خانمان شدند.
بعد از گذشت نزدیک به سه سال از زلزله‌ای که غرب کشور را لرزاند و در حالی که بسیاری از شهروندان سرپل‌ذهاب هیچ سرپناهی به جز کانکس ندارند شهرداری نظام در روز ۳۰ تیر، طی اولتیماتومی اعلام کرد تا ۴۸ ساعت آینده، زلزله‌زدگان باید کانکسها را تخلیه و برای خود سرپناهی بیابند.
شایان ذکر است با گذشت نزدیک به سه سال از زلزله، نظام ولایت فقیه در حالی که هیچ اقدامی برای فراهم‌کردن مسکن این شهروندان نکرده است دست به تخلیه اجباری و بی‌خانمان‌کردن این زلزله‌زدگان می‌کند.
این در حالی است که قیمت مسکن و اجاره بها در بازه زمانی زلزله تا کنون بیش از ۴ برابر افزایش داشته و برای شهروندانی که هست و نیست خود را در زلزله کرمانشاه از دست دادند، چگونه متصور است که بتوانند مسکنی برای خود فراهم یا اجاره کنند آنهم در شرایطی که شاید اغراق نباشد اگر بگوییم نظام ولایت فقیه هیچ کمکی برای حل مشکل سرپناه آنها نکرده است.
خبرگزاری مهر در روز ۳۰ تیر در این مورد می‌نویسد «البته به آنها وعده‌هایی در مورد تأمین زمین برای مستأجران داده شد، اما پس از گذشت قریب به سه سال تا به حال این وعده‌ها عملی نشده است».
با وجود این مصائب و مشکلات شهرداری کرمانشاه طی هشداری به زلزله‌زدگان، اعلام کرده «کانکسها جمع‌آوری می‌شوند و ساکنان این اتاقک‌ها باید هرچه زودتر خودشان آنجا را تخلیه کنند.»
صابر حیدری؛ شهردار نظام سرپل‌ذهاب بدون آنکه پاسخی به بی‌خانمانی این شهروندان بدهد اعلام کرده «برپایی کانکس و چادر در محدوده قانونی شهرها ممنوع است» و اخطار کرده «ظرف مدت ۴۸ ساعت، ساکنین نسبت به انتقال کانکس و چادر به خارج از محدوده شهر اقدام کنند و در غیر این صورت برابر مقررات اقدام خواهد شد.»
مدت اولتیماتوم نظام در روز ۱ مرداد به پایان می‌رسد. اما زلزله‌زدگان می‌گویند «جایی نداریم برویم و توان رهن و اجاره هم نداریم حتی اگر شهرداری کانکسها را هم جمع کند مجبوریم جای دیگری چادر برپا کنیم و زیر آن زندگی کنیم.»
بنا بر اظهارات محبت جمالی‌نیا، فرماندار نظام در سرپل‌ذهاب، بیش ۹۶۰۰ کانکس از مجموع ۱۲۰۰۰ کانکسی که در سرپل‌ذهاب مستقر بوده تا کنون جمع‌آوری شده و این التیماتوم برای جمع‌آوری ۲۴۰۰ کانکس باقیمانده، به عبارتی بی‌خانمانی۲۴۰۰ خانوار است.
این در حالی است که سقف کمک نظام به زلزله‌زدگان این شهر به گفته حسن پیرکرمی، معاون سیاسی، امنیتی فرماندار سرپل‌ذهاب؛ کمک ۱۵ میلیون تومانی به ۱۴۰ خانواده بوده که به گفته وی تحت پوشش «کمیته امداد»، بهزیستی و «چند خانواده ایثارگر» بوده‌اند.
فرماندار نظام در سرپل‌ذهاب همچنین با اشاره به بی‌عملی نظام برای تامین مسکن زلزله‌زدگان، مدعی شد «علی رغم میل باطنی»، «اقدام به جمع آوری کانکس‌های سطح شهر» می‌شود و تامین سرپناه زلزله‌زدگان را به گردن «صاحبان مسکن» انداخت که «به سوی مستاجرین کانکس نشین شهر دست مهربانی دراز کنند و کمپین «حمایت از مستاجرین» در شهرستان سرپل ذهاب راه اندازی کنند.»
حیدری، عضو مجلس نظام در خردادماه سال جاری اعتراف کرد «پس از ۳سال که از زلزله سرپل ذهاب می‌گذرد، هنوز آثار و پیامدهای زلزله در زندگی مردم وجود دارد. مردم هر روز با قطع آب روبه‌رو هستند.»
زندگی در کانکس فلزی که دمای آن در تابستان بسا بیشتر از دمای محیط بیرون و در سرمای سوزان غرب کشور در زمستان بسا سردتر از دمای بیرون است، این پیام را به روشنی به بیننده می‌رساند که این شهروندان از سر اجبار و در وضعیت فلاکت‌بار در این کانکسها گذران ایام می‌کنند.
بی‌خانمانی و اولتیماتوم برای اخراج از کانکسها در سرپل‌ذهاب در حالی انجام می‌گیرد که پیشتر اخباری مبنی بر ساخت ۲۰۰ هزار منزل مسکونی و بازسازی سی هزار واحد مسکونی در سوریه توسط نظام منتشر شده است.
حال بیرون‌راندن شهروندان زلزله‌زده از همین مامن و سرپناه موقت، بی‌آنکه مسکنی درخور و شایسته برایشان تامین شود، جز بی‌خانمان‌سازی اجباری و نتیجه‌ای جز خشم شهروندان در کف خیابان‌ها علیه نظام نخواهد داشت.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.