پیدا کردن دوست جدید همیشه هم راحت نیست، به همین خاطر اپلیکیشن‌های دوست‌یابی محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. این اپلیکیشن‌ها با استفاده از الگوریتم‌های خاص، اشخاصی که به سلیقه و علایق ما نزدیک هستند را پیدا کرده و نمایش می‌‌دهد. سپس می‌توان با امید به اینکه شاید این فرد عشق زندگی ما باشد، با او ارتباط برقرار کرده و به ملاقاتش می‌رویم.
اما برای اینکه اپلیکیشن مورد نظر بتواند جفت مورد نظر فرد را پیدا کند، به یک سری اطلاعات حساس و خصوصی نیاز دارد. تمایلات جنسی، محدوده جغرافیایی، قد، سن و … از جمله اطلاعاتی هستند که در این برنامه‌ها از هر شخص پرسیده می‌شود تا اپلیکیشن بتواند برای هر شخص پروفایل مشخصی را ایجاد کند.
برخی بر این باورند که این اطلاعات توسط اپراتورهای اپلیکیشن دریافت شده و پس از رمزنگاری، ذخیره می شود. باید هم همینطور باشد، بنابر قانون GDRP یا قانون عمومی حفاظت از داده‌ها، هر سرویس دهنده موظف است امنیت اطلاعات حساس کاربران را تامین کرده و فقط در موارد خاص از آنها استفاده کند.
اما محققان امنیتی به این باور رسیده‌اند که در واقعیت چنین اتفاقی رخ نمیدهد. اپلیکیشن‌های محبوب دوست‌یابی مثل Tinder، Grindr و OkCupid، اطلاعت حساس کاربران را در اختیار اپلیکیشن‌های سوم شخص (شرکت‌های بازاریابی) قرار می دهند.
چرا باید به این مسئله، به عنوان یک مشکل نگاه کرد؟
از لحاظ قانونی مشکل در اشتراک گذاری داده نیست، بلکه مشکل در عدم اطلاع کاربران از افشای اطلاعات حساس آنها، یا عدم اطلاع از دریافت کننده این اطلاعات است. بدتر اینکه، در اغلب اپلیکیشن‌های بررسی شده کاربر هیچ کنترل و مدیریتی بر روی میزان و نحوه اشتراک گذاری این داده‌ها ندارد.
بنابر گفته این محققان به خاطر عدم رعایت قانون GDRP توسط این اپلیکیشن‌ها، احتمال پیگرد قانونی و حتی مجازاتی برابر با ۲۰ میلیون دلار (یا بیشتر)، در انتظار آنها است.
علاوه بر بحث قانونی، افشای اطلاعات جنبه انسانی هم دارد. برخی از کاربران راضی نیستند اطلاعات شخصی آنها با هدف سود‌آوری فروخته شود، چرا که برخی از اطلاعات وارد شده در اپلیکیشن‌های دوست‌یابی، به شدت خصوصی و حساس هستند (به عبارتی راز تلقی می شوند). این موضوع در رابطه با افرادی که دوست ندارند خانواده یا دوستان نزدیکشان از تمایلات جنسی آنها باخبر شوند، اهمیت بیشتری دارد. از طریق تبلیغاتی که به ایمیل یا به صورت تبلیغات پاپ‌آپ به کاربر نمایش داده می‌شود، احتمال آشکار شدن تمایلات جنسی کاربر به اطرافیان وجود دارد.
آیا می‌توان در برابر این مسائل از خود محافظت کرد:
از زمانی که قانون GDPR اجباری شده، اغلب اپلیکیشن‌ها به اشتراک گذاری اطلاعات کاربران را کتمان نمی‌کنند، اما این فقط به خاطر اجباری بودن ماجراست. معمولا اطلاعات مربوط به این مجوزها در میان حجم عظیم و پیچیده شرایط و ضوابط خدمات (terms and conditions of the service) مخفی می‌شود، و اغلب کاربران هم آن را مطالعه نمی‌کنند. برخی اپلیکیشن‌ها مثل Grindr حتی در بین این شرایط و ضوابط خدمات، مجوز اشتراک گذاری داده به شرکت‌های سوم شخص را هم مطرح کرده‌اند که طبق آن تمام اطلاعات کاربر افشا و اشتراک گذاری می‌شود.
متاسفانه در حال حاضر تنها راه برای اطلاع از نحوه استفاده از داده‌های کاربران، مطالعه شرایط و ضوابط خدمات است. به زبان ساده‌تر بهتر است قبل از اینکه مجوزهای یک اپلیکیشن را تایید کنید، بهتر است به طور کامل این شرایط و ضوابط را مطالعه کنید. پس از اینکه مطمئن شدید اپراتورها به هیچ وجه از اطلاعات شخصی شما استفاده نادرستی نخواهند داشت، آن مجوزها را تایید کرده و از اپلیکیشن استفاده کنید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.