رمان «سفرکرده‌ها» را انتشارات پیام در آلمان به تازگی منتشر کرده است. وقایع این رمان در فاصله تابستان تا پاییز ۱۳۳۲ بعد از کودتای ۲۸ مرداد در خانواده یک نماینده مجلس شورای ملی و از دریچه چشم و از درون ذهن اعضای خانواده او و یک زن آلمانی که به ایران سفر کرده اتفاق می‌افتد. بیگانگی، از خودبیگانگی، سرخوردگی‌های اجتماعی، تبعیض و خودفریبی مجموعه‌ای از وقایع را رقم می‌زند که حاصلی جز ویرانگری ندارد. به یک معنا فصلی از تاریخ ایران از درون یک خانواده و در ماجراهایی که مستقیماً به کودتا ربط ندارد روایت می‌شود با این امید که زوال یک خانواده و شکل‌گیری خشونت و وضع ویژه عاطفی انسان‌ها در چنین بحران‌هایی را درک کنیم. رضا علامه‌زاده، نویسنده و سینماگر درباره این رمان می‌نویسد:
سفرکرده‌ها، حسین نوشآذر، چاپ دوم، انتشارات پیام،آلمان ۲۰۲۰/ ۱۳۹۹
دارم رمان “سفر کرده ها” نوشته قصه‌نویس خوبمان حسین نوشآذر را مى‌خوانم که سخت گیراست. بخصوص زبان نوشته‌اش. یا زبان شخصیت‌هایش، و از این زبان به آن زبان شدنش.
گیراترین زبان را “یاور”، بچه نوکر خانواده‌ى ثروتمند “پورداوود” دارد. زن پورداوود یاور را اینجورى معرفى مى‌کند:
“این پسره، دوازده سیزده سالش باید باشد. مردى شده است براى خودش، آن وقت مى‌رود بالاى بلندى زاغ سیاه مردم را چوب مى زند. به زن مردم نگاه مى‌کند لابد. ما هم دختر پا به بخت داریم. اول‌هاش به دلم بد راه نمى‌دادم. مى‌گفتم بچه است، گناه دارد. نادان است. مى‌گفتم خل است. مریض احوال است. حرفى نمى‌زدم. اما حالا مى‌بینم جلو در و همسایه براى ما دیگر آبرو نمانده است”
ص ۱۳۳
خیلى هم بیراه نمى‌گوید! آدم یا باید خل باشد یا هنرمند تا باغ خانه اربابش را که براى پذیرائى از کله‌گنده‌هاى ایرانى و خارجى با ده‌ها صندلى مخمل قرمز پوشانده شده، اینگونه ببیند:
“روى بهارخواب، توى کوچه‌راه‌هاى باغ، همه جا، تا چشم مى‌دید، صندلى بود. یک جورهائى شبیه آدمیزاد بودن، آدم‌هائى که ساکت هستن، مخملى هستن و خیلى هم مودب هستن، جورى که با هم هیچ حرف نمى‌زنن، ولى مثل این که نشسته باشن کنار هم و هزار جور فکر و خیال از کله‌شون بگذره. مثلا فکر مى‌کنن چقدر خوب میشه وسط تابستون بارون بباره، بعدش مخمل صندلى‌ها خیس میشه، همین طورى بیخود با خودم مى‌خندیدم. صندلى‌ها هم حتما مى‌خندیدن اما به روى خودشون نمى‌آوردن، یکى از یکى بهتر، مودب‌تر، ساکت‌تر، حرف‌شنوتر. “
ص ۱۲۱
خوب شد نویسنده همه رمانش را از زبان “یاور” ننوشت وگرنه زمین گذاشتنش خیلى سخت مى‌شد!
سفرکرده‌ها، رمان، حسین نوشآذر، انتشارات پیام، ژوئن ۲۰۲۰/ خرداد ۱۳۹۹، آلمان.
تهیه کتاب:
تیزر کتاب:
بیشتر بخوانید:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.