گلرخ ابراهیمی ایرایی، فعال سیاسی، هنگامی که در زندان اوین در حال گذران دوران حبس خود بود، طی پرونده‌سازی به قصد سرکوب و فشار بیشتر متهم به تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری شد و در بیدادگاه انقلاب در روندی کاملا ناعادلانه، مغرضانه و بدون در نظر گرفتن حقوق متهم و بی‌توجهی به ضوابط و موازین حقوقی مجموعا به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه‌ها و احزاب محکوم شد که با اعمال ماده ۱۳۴ (تجمیع احکام) ۲ سال و یک ماه حبس و محرومیت مذکور قابل اجرا است. علت اتهام “اهانت به بنیانگذار جمهوری اسلامی و رهبری” اعتراض به اجرای حکم اعدام سه زندانی سیاسی (در سال گذشته) در حین خواندن سرود در سالن ملاقات و اتهام “تبلیغ علیه نظام” به بهانه صدور بیانیه‌ها و نامه‌های وی از زندان است؛ فعالیت‌هایی کاملا مسالمت‌آمیز، مدنی و به دور از هرگونه خشونت در اعتراض به خشونت و نابرابری!
گلرخ ایرایی از تاریخ ۱۸ آبان ۹۸ محبوس و قریب به ۷ ماه یعنی نزدیک به یک سوم از مدت حبس خود را بلا انقطاع و بدون یک روز مرخصی در شرایط غیرانسانی و اسفناک زندان قرچک ورامین سپری کرده است. همچنین، تاکنون از حق تماس تلفنی و ملاقات خانم ایرایی با همسر خود، آرش صادقی، که او نیز در زندان رجایی‌شهر کرج بدلیل فعالیت‌های مدنی محبوس است، به‌طور غیرقانونی ممانعت به عمل آمده است.
در زندان قرچک چند تن از زندانیان در اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخته‌اند و مسئولان ذی‌ربط در راستای صیانت جان و سلامت زندانیان هیچگونه تدبیری اتخاذ نکرده‌اند. همچنین، زندان قرچک بدون رعایت پروتکل‌های ویژه وضعیت بحرانی کرونا زندانی جدید الورود را پذیرش می‌کند و جان زندانیان را بیشتر در معرض خطر مرگ قرار می‌دهد.
در وضعیت بسیار بحرانی ویروس کرونا در زندان‌ها نه تنها شماری از زندانیان عادی، سیاسی و عقیدتی از زندان‌های مختلف مشمول مرخصی شده‌اند، بلکه مدت مرخصی آنها بعضا تمدید شده است. این در حالی‌ست که گلرخ ایرایی که تا این لحظه از حقوق بدیهی یک زندانی محروم بوده، با وجود آنکه شرایط قانونی مرخصی را داراست، به دلیل اغراض سیاسی به بهانه‌های واهی از حق مرخصی محروم مانده است.
امضاکنندگان این بیانیه ضمن محکوم کردن حکم ناعادلانه علیه گلرخ ایرایی، نگران جان گلرخ ایرایی بوده و خواستار اعزام وی به مرخصی هستند. جان و سلامت گلرخ ایرایی در زندانی که بیشتر به شکنجه‌گاه شباهت دارد و اصل تفکیک جرایم و نیز اصول بهداشتی در آن رعایت نشده، مسئولان آن از درک ارزش جان، سلامت و حق آدمی تماما بی‌بهره‌اند و هم و غمی جز زجر دادن زندانی و خانواده‌هایشان ندارند، شدیدا در خطر است. مسلما مسئولیت هر تهدید جانی، جسمی و روحی و تضییع حقوق زندانی به‌طور ویژه بر عهده هر مقام و مسئولی است که با اعزام زندانی به مرخصی مانع‌تراشی کند و باید قانونا در مقام متهم قرار گرفته و پاسخگو باشد.
امضاکنندگان:
۱_ زرتشت احمدی راغب، ۲_ نگین آرامش، ۳_ علیرضا اعظمی، ۴_ آوا اعرابی، ۵_ سعید اقبالی، ۶_ امین افشارنادری، ۷_ رضا اکوانیان، ۸_ ابراهیم الله بخشی، ۹_ امیر امیرقلی، ۱۰_ نسترن امیریان، ۱۱_ عسل پهلوان، ۱۲_ محمد تنگستانی، ۱۳_ الهام ثابتیان، ۱۴_ عدنان حسن پور، ۱۵_ لیلی حسن پور، ۱۶_ امجد حسین پناهی، ۱۷_ احسان حسین زاده، ۱۸_ مهسا خانی پور، ۱۹_ شیوا رشیدی، ۲۰_ آرشام رضایی، ۲۱_ مجید رضایی، ۲۲_ سیمین روزگرد، ۲۳_ بهنام زارعی، ۲۴_ علی اصغر سپهری، ۲۵_ شاپرک شجری زاده، ۲۶_ شبنم شجری زاده، ۲۷_ امید شمس، ۲۸_ فرزاد صیفی کاران، ۲۹_ بهار صمدی، ۳۰_ مصطفی عزیزی، ۳۱_ آرون عسکری، ۳۲_ داریوش عمران زاده، ۳۳_ معین غزالی، ۳۴_ ابراهیم فیروزی، ۳۵_ یوسف قادری، ۳۶_ کاوه کرمانشاهی، ۳۷_ محمد کریم بیگی، ۳۸_ علی کلائی، ۳۹_ مهدیه گلرو، ۴۰_ منوچهر گلشن، ۴۱_ شیوا گنجی، ۴۲_ داوود لطفی، ۴۳_ جواد متولی، ۴۴_ پروین محمدی، ۴۵_ رضوانه محمدی، ۴۶_ ماری محمدی، ۴۷_ محمود معصومی، ۴۸_ رضا مظاهری، ۴۹_ کیومرث مظفری، ۵۰_ سیامک ملامحمدی، ۵۱_ هیوا مولانیا، ۵۲_ منیژه ناظم، ۵۳_ محمد هژبری، ۵۴_ آرش همپای
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.