اپیدمی عمومی ابتال به بیماری کوید-۱۹ و ویروس کرونای جدید در ایران دیگر یک پیشبینی و احتمال و ظن و گمان نیست، بلکه واقعیتی عریان و غیرقابل برگشت است. در این میانه، مسابقە خبرپراکنی دربارۀ جدیدترین آمار ابتال و مرگ و میر مسألە محوری ما نیست، بلکه مسألە محوری‌تر «چه باید کرد» است.
طبقە کارگر اگر برای این دوران یک استراتژی منسجم نداشته باشد در ناشی از این گرداب بیماری و بیکاری اپیدمی له می‌شود.
تدوین چنین برنامە عملی، البته مشارکتی جمعی و همفکری می‌طلبد و کار یک یا دو گروه سیاسی نیست و از این جهت متن حاضر تنها ادای سهم کوچکی به آن است.
چنین استراتژی‌ای باید بتواند به سه سوال محوری پاسخ دهد:
◾️ اولاً «کدام منابع» را باید نشانه گرفت تا بهانۀ تحریم به‌عنوان مانع طرح‌های حمایتی معرفی نشود؟
◾️ ثانیاً برای تحقق «کدام مطالبات» محوری باید دولت را مجبور به صرف این منابع کرد؟
◾️ در نهایت اینکه با «کدام اهرم فشار از پایین» چنین کاری را کرد؟
افسانه‌پردازی‌های حکومت و دروغ‌های «پول نداریم» و «به خاطر تحریم‌ها نمی‌توانیم» با نیم‌نگاهی به حسابه‌ای مالی و بودجه‌ای دولت و سایر نهادهای حکومتی افشا و روشن می‌شود که حتی در اوج تحریم‌ها هم منابع متنابهی در دست حکومت‌اند اما صرف ضداجتماعی‌ترین اولویت‌های طبقە انگلی حاکم و منافع‌شان می‌شوند؛ یعنی خرج ماشین خرافهپراکنی و جنگ و کشتار و نهادهای امنیتی و فرارهای مالیاتی بالاترین بخش طبقە سرمایه دار حاکم.
متن بالا را کمیته عمل سازمانده کارگری در فروردین ۱۳۹۹ آماده کرده و همراه با یک فایل شکل پی‌دی‌اف قابل دسترسی است.
متن کتابچه ۶۰ صفحه‌ای در فصل اول ابتدا به موضوع شرایط اقتصادی فعلی حکومت در رابطه با بحران کرونا می‌پردازد. این متن پژوهشی پول را را دنبال می‌کند و نشان می‌دهد که چقدر از بودجه سالانه جمهوری اسلامیخرج فعالیت‌های نظامی-امنیتی صندوق توسعە ملی (بخوانید توسعە نظام)، غول‌های سرمایه‌داری معاف از مالیات، سپرده‌های بانکی معاف از مالیات، خرج نهادهای مذهبی، کمک‌های مالی به پروکسی‌های حکومتی در منطقه می‌شود.
سپس به مطالبات عمومی در این دوران کرونا می‌شود داشت می‌پردازد مانند تعیین حداقل دستمزد، بخشودگی، تخفیف و اقساطی کردن قبوض آب و برق، اینترنت، توزیع رایگان کالاهای بهداشتی. همچنین به مطالبات خاص کارگران و قشرهای که شرایط کاری‌شان با کرونا تغییر کرده است. مطالباتی مانند: مرخصی استعالجی، بیمە بیکاری، ضمانت بازگشت به کار بعد از مرخصی استعالجی، دیجیتال، فوریت در پرداخت.
همچنین مطالبات عمومی‌تر برای تمام کسانی که در این روزها با شکل بیکاری و فقر درگیرند؛ مانند ممنوع کردن اخراج و تخلیه اثاث مستأجران یا فسخ قرارداد، کاهش و تمدید خودبخودی قرارداد برای مدت معین، اقساطی کردن شش ماه اجاره بها، درمان و مراقبت رایگان بیماران کرونایی، مسئولیت دولت در توزیع رایگان داروها، و کمک‌رسانی دولتی به آسیب‌پذیرترین افراد در جامعه مانند رفتگران و کارگران پسماندها، دستفروشان، کودکان زبالهگ‌رد، بی‌خانمان‌ها و معتادان، حاشیه‌نشینان، و کارگران افغانستانی.
در فصل سوم نویسندگان در مورد این می‌نویسند که چگونه می‌شود مطالبات بالا را به دست آورد و با چه ابزارهایی می‌شود به حکومت و کارفرماهای کوچک و بزرگ و مالکان فشار آورد.
برای دانلوود و خواندن کتابچه بر این لینک کلیک کنید
منبع: کمیته عمل سازمانده کارگری
در همین زمینه:
مطالبه‌گری ضد کرونایی: گام‌هایی در جهت تغییر ساختاری با محور قرار دادن منافع عموم
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.