قسمت دوم
در نخستین بخش این مقاله، توصیه هایی به افراد خانواده افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنس جندر و سکشوال ارایه شد. در این بخش می توانید ادامه مطلب را بخوانید.
• فرزندتان را مجبور نکنید طبق عرف جامعه یا تمایلات شما مدل مو و لباسش را تنظیم کند.
اگر فرزند شما تمایل به داشتن ظاهری دارد که با عرف جامعه درباره جنس او همخوانی ندارد ( مثلا ً دختری دارید که علاقمند به موی کوتاه وتیپ اسپرت است، یا پسری دارید که دوست دارد گوشواره بیندازد یا آرایش کند) او را محدود نکنید. اجازه دهید تا جایی که امکان دارد خودش را به همان شیوه ای که دوست دارد ابراز کند. اگر در کشوری مانند ایران، نگران امنیت فرزندتان هستید، این نگرانی میتواند قابل درک باشد، با این حال، همچنان میتوانید شرایطی را فراهم کنید که به او این فرصت را بدهد تا حداقل اگر این امکان در مدرسه و خیابان برایش مهیا نیست، در محیط های خاصی که خودتان حضور دارید ( مثلا در سفرهای خانوادگی) با پوشش و آرایش دلخواهش ظاهر شود. شاید نتوانید تصور کنید همین کارساده، میتواند تا چه اندازه از فشاری که فرزندتان متحمل می شود بکاهد و به فرایند هویت یابی او کمک کند.
• از فرزندتان در برابر واکنش فامیل و آشنایان محافظت کنید.
شما وظیفه ندارید درباره جزییات گرایش جنسی یا هویت جنسیتی فرزندتان به همه جواب پس بدهید. با این حال، در برخورد با فامیل و بستگان نزدیک بهتر است هر گاه سوالی مطرح می شود مسوولیت پاسخ دادن را خودتان برعهده بگیرید. بطور مثال اگر قرار است فرزندتان جراحی تطبیق جنسیت انجام دهد، مسوولیت توضیح دادن برای بستگان درجه دو (مانند خاله و عمه و دایی و عمو و…) را به عنوان والدین او بپذیرید. اجاره ندهید بزرگترها او را تنها گیر بیاورند و سوال پیچ کنند. شما میتوانید یکبار برای همیشه به کسانی که برایتان مهم هستند توضیح دهید که ماجرا از چه قرار است. این کار را با آرامش و بدون فرو رفتن در لاک دفاعی انجام دهید. بهتر است قبل از این کار مطالعه کنید یا مشاوره بگیرید. به آنان دوستانه تذکر دهید که آرامش و شادی فرزندتان برای شما از هرچیزی مهم تر است. بنابراین اگر آنها مایل به رفت وآمد با شما هستند باید فرزندتان و هویتش را بپذیرند و با احترام و پذیرش با او برخورد کنند. همچنین اگر سوالی دارند درباره آن مطالعه کنند یا از شما بپرسند و از سین جیم کردن فرزندتان پرهیز کنند.
• از مکالمه و گفتگوی سازنده و عاری از قضاوت درباره موضوع فرزندتان استقبال کنید.
وقتی متوجه می شوید برخی دوستان و آشنایان تان از روی کنجکاوی( و نه به منظور تحقیر یا بدجنسی) سوالی درباره فرزندتان و تفاوت او می پرسند، گارد نگیرید. سعی کنید در حد توان تان با صبوری پاسخ بدهید یا به آنها منابعی را که می شناسید ( مانند کانال مرکز مشاوره رنگین کمانی یا اپلیکیشن میم اپ) برای مطالعه معرفی کنید. از به کار بردن (غیرعمدی) کلمات نادرست و توهین امیز مثل همجنسباز یا دوجنسه پرهیز کنید. چرا که در حال آموزش و فرهنگ سازی هستید. توضیح دادن اصولی میتواند افراد جامعه را آگاه کند. خیلی افراد درباره این موضوعات کنجکاوند زیرا هرگز با آن سروکار نداشته اند. چون اقلیت های جنسی در جامعه ما مجبور به پنهان کردن خودشان هستند، تصور اغلب مردم درباره آنها تصوری غلط و تحریف شده است. اگر هر یک از اطرافیان و دوستان اقلیت های جنسی ، سعی کنند با ایجاد گفتگوی سالم، تصویر درستی درباره این افراد به سایرین ارایه دهند؛ در نسل ها و سالهای آتی این مساله در جامعه ما نیز مانند بسیاری از جوامع عادی سازی خواهد شد. با این حال، همان طور که قبل تر نیز گفته شد، شما مجبور نیستید افراد قضاوتگر و تندزبان را تحمل کنید. بهتر است رفت و آمدتان را با آنها محدود کنید.
• اگر محیط پتانسیل پذیرش ندارد، جا به جا شوید.
« من بچه ام را درک می کنم ولی ما در یک روستای کوچک زندگی می کنیم . از پچ پچ و بدگویی مردم به ستوه آمده ام . هر کجا می روم نگاه های خصمانه می بینم. مادر یکی از بچه های مدرسه فرزندم، با پرخاش به من گفت که بچه ام را جمع کنم چون بچه های مردم را خراب میکند. هیچ کجا در امان نیستیم . توی صف نانوایی و در و همسایه و فامیل و آشنا انگشت نما شده ایم…».
متاسفانه ما نمیتوانیم فرهنگ یا طرز فکر همه ی آدم های محیط زندگیمان را تغییر دهیم. اما خبر خوب این است که ما بر خلاف درخت ها قابلیت حرکت و تغییرمکان داریم. اگر فشار بر روی خانواده یا فرزندتان زیاد است به تغییر مکان فکر کنید. گاهی تغییر دادن مدرسه، محله یا حتی شهر محل زندگی می تواند کمک کننده باشد. اگر خودتان به دلیل شغل یا محل زندگی تان توان جابجا شدن ندارید و فرزندتان نیز به سنی رسیده که بتواند مستقل زندگی کند، از او بپرسید آیا دوست دارد در یک شهر بزرگتر -جایی که کمتر زیر فشار است- کار یا تحصیل کند؟ همواره او را در تصمیم گیری ها شریک کنید و مراقب باشید او معنای این پیشنهاد شما را طرد برداشت نکند و مطمئن شود که این پیشنهاد را برای آرامش او مطرح میکنید.
• هرگز فشارهایی را که تحمل می کنید به فرزندتان انتقال ندهید. 
وقتی درباره گرایش جنسی یا هویت جنسیتی فرزندتان مطلع می شوید با احساسات متناقض و شدیدی ممکن است روبرو شوید. با انتقال این احساسات به فرزندتان، در او ایجاد حس شرم، عذاب وجدان و گناه خواهید کرد. یادتان باشد حتی یک جمله شما میتواند تا همیشه در ذهن او هک شود . جملاتی که شاید گاهی از سر استیصال به زبان بیاید مثلا ً « کاش اینجوری به دنیا نمی آمدی!» یا « چی میشد تو هم مث بقیه بودی!» . این افکار و درددل ها را برای مشاورتان نگه دارید. در برخورد با فرزندتان، همیشه قاطعانه اعلام کنید که پشتیبان او هستید و به داشتن او می بالید.
• از خودتان محافظت کنید و مشاوره گرفتن را فراموش نکنید.
شما هم به عنوان والدین/ اعضای خانواده یک فرد از جامعه رنگین کمانی، ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض فشار، استرس برای آینده فرزندتان و همچنین نگرانی از قضاوت های نادرست و بیرحمانه، فشار را تجربه کنید. این احساسات طبیعی هستند و باید به رسمیت شناخته شوند. یادتان باشد که برای حمایت از فرزندتان، قبل از هرچیز لازم است خودتان را قوی نگه دارید. با یک مشاور آگاه گفتگو کنید.
اگر والدین یا عضو خانواده‌ی یک فرد همجنسگرا، دوجنسگرا یا ترنس هستید، این مطلب برای شماست!
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.