خانم فرناز قاضی زاده عزیز: با سلام و آرزوی سلامتی
این نامه را در رابطه با برنامهٔ ۱۳ دسامبر صفحه ۲ بیبیسی تحت عنوان راه‌های دادخواهی برای کشته‌شدگان در ایران مینویسم. شکی نیست که انتخاب این موضوع از سوی شما کار خوبی است، اما چیزی که خانوادههای کشته‌شدگان، در هیچ زمانی و تحت هیچ شرایطی، به آن احتیاج ندارند ارائه راهکارهای بیربط و بیحاصلی است که علاوه بر ناامیدی، آنها را با خطر بازداشت و تهدید و توهین و بازجویی و شکنجه و پرونده سازی و تهیه وثیقه و دادگاه و حکم زندان و جریمه نقدی و مجازاتهای دیگر هم مواجه میکند.
پرونده سعید زینالی که از سال ۲۰۱۲ در کارگروه ناپدیدشدگان قهری ثبت شده ربطی به پرونده کشته شدگان اعتراضات اخیر، مثل زندهیاد پویا بختیاری، ندارد. کشته-شدگان (یا اعدام-شدگانی) که رژیم مرگ آنها را اعلام کرده است تحت قوانین بین المللی ناپدیدشده قهری محسوب نمیگردند.
واضح است که مهمان شما، خانم شادی صدر، درباره “راه‌های دادخواهی برای کشته‌شدگان” هیچ حرفی ندارند که بزنند و موضوع به این مهمی و حساسی را بهانهای کردهاند برای تبلیغ یک پروژه سازمانی (ثبت پرونده نزد کارگروه ناپدیدشدگان قهری) که حتی برای ناپدیدشدگان قهری هم راه دادخواهی بحساب نمیاید و در عمل نیز ثابت شده است که در هر حال راهکار بی حاصلی است.
علل بیربط بودن این راهکار به کشته‌شدگان و غیرکارشناسانه و غیرمسئولانه بودن دادن چنین رهنمودی به خانوادههای کشته شدگان (یا اعدام شدگان) در این مقاله مفصلاً توضیح داده شده: وعدههای خیالی و غیرمسئولانه به خانوادههای جانباختگان
مثال خانم راحمه راحلیپور که خانم صدر برای تبلیغ فایدهدار بودن راه کار ثبت پرونده نزد کارگروه ناپدیدشدگان قهری در برنامه شما ذکر کردهاند، اگر حقایق و اسنادش را هم ارائه میکردند، نشان میداد که این راه کار یک وعده واهی است که خانواده ها را بیهوده به مخاطره می اندازد.
.
خانم راحمیپور که متاسفانه با وعدههای واهی خانم صدر نزد کارگروه ناپدیدشدگان قهری برای برادر و نوزاد برادرش، گُلرو، پرونده ثبت نموده، از اوایل سال ۲۰۱۶ تا همین اواخر مداوماً با اذیت و آزارهای تلافی جویانه رژیم مواجه بوده است. چند خطی هم که رژیم ایران استثناً در مورد این پرونده برای کارگروه ارسال کرده است، با هدف افشای اطلاعات ساختگی و کذبی بوده است که خانم صدر به عنوان “مستندات“ سرگذشت نوزاد گُلرو به کارگروه فرستاده است. همانطور که بویژه در مصاحبههای اخیر خانم راحلی پور مشخص است، این چند خط هیچ اطلاعات مهمی را برای ایشان افشا نکرده است.
ادعای دیگر خانم صدر نیز که میگویند “مهمه اسمها و سرگذشت آنها در یک مرجع بین المللی ثبت بشه برای آینده”، نادرست است، چرا که (همانطور که در مقاله توضیح داده شده) چهارچوب کار کارگروه ناپدید شدگان قهری در حد یک پُرس و جوی ساده درباره سرنوشت (در قید حیات بودن یا نبودن) یا مکان (در صورت حیات) عزیزی است و اطلاعات مختصری را هم که این نهاد برای این پرس و جو درخواست و بایگانی میکند برای هیچ مرجع دیگری اطلاعات قابل اتکایی محسوب نمیشود.
ادعای پایانی خانم صدر نیز که می گویند گروه کاری “جواب جمهوری اسلامی را قانع کننده تشخیص نداده و گفته تا زمانی که شما محل دفن و همینطور بطور مشخص بگید چه کسانی عامل این ناپدید شدن قهری بودهاند را روشن نکنید این پرونده باز میماند”، متاسفانه کذب محض است و مثل این است که بگوییم با یک ماشین فاکس میتوانیم محاسبه و عکاسی هم بکنیم.
بعنوان یک رسانه معتبر که سعی در ارائه اطلاعات کارشناسانه و موثق دارد از شما انتظار دارم، حداقل برای روشن شدن صحت و سقم ادعای پایانی خانم صدر از ایشان بخواهید که مکاتبه مورد اشاره‌ٔ کارگروه، که مضمون آن در نقل قول بالا آمده است، را فوراً ارائه کنند.
با تشکر
دلجو آبادی
۱۷ دسامبر ۲۰۱۹
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.