آمریکا، در طولِ جنگِ سرد با شوروی و پس از آن، بسیار بیشتر،، کوشید تا
با برنامه هایی، قدرتِ حاکمِ در “خاورمیانه” باشد: ” با نفتی سرشار: آسان ترین
و پُربارترین انرژیِ موجودِ آن زمان و هنوزِ زمین”، و درگیریِ حکومت هایِ کم
و بیش فاسدِ خاورمیانه با هم، از هزینه هایِ آمریکا برایِ پیشبُردِ چنین برنامهای
بسیار میکاست. پس آمریکا، از سویی به جِدالِ تاریخیِ شیعه و سُنّی و از
سویِ دیگر، به ستیزِ کشورهایِ اسلامی با اسرائیل در خاورمیانه، دامن زد
تا با هزینهای کمتر و سیاستی آسان تر، اقتدارش را در مهم ترین منبعِ انرژیِ
جهان، دستِ کم تا امروز، پاینده تر سازد.
۱۱ سپتامبرِ “انفجارِ بُرج هایِ دوقولو در آمریکا”، سیاستِ حاکم بر دنیا را،
کم و بیش در همه جایِ دنیا، آشکارا دگرگون کرد: عملیاتِ جنایت بارِ انفجار
در زمانهای جدید با گسترشِ ماهواره و تلویزیون، در برابرِ دیدگانِ چند میلیارد
نفر از مردم دنیا، بسیار چشمگیر بود و افزون بر آن از نظرِ فنّیِ آنچنان
سرعت و تازگیای داشت که حتّا سرانِ سی. آی. اِی، سازمانِ اطّلاعاتِ مرکزیِ
آمریکا، پرخرج ترین و سازمان یافته ترین و بزرگترین تشکیلاتِ اطّلاعاتیِ دنیا،
با شگفتی تمام از این رویدادِ نامنتظر، فقط توانستند مقرّ اصلیِ سی. آی. اِی در
ویرجینیا در حالی که در وحشت فرو رفته بود از بیم حمله به آنجا تا حدود زیادی
تخلیه کردند چون حتّا این نوکِ پِیکان اطّلاعاتِ دنیا از سرعتِ پیشرفت زمان، جا
مانده بود.
امّا با اینکه کارشناسانِ سی. آی. اِی به رهبرانِ آمریکا گفته بودند تشکیلِ گروه
های اینچنینیِ دشمنِ آمریکا و به ویژه کسانی که حاضرند چنین”عملیاتِ
انتحاری”ای را با فرستادنِ خود به کامِ مرگ، انجام دهند نتیجهی زندگیِ همراه
با فقر و واپسگرایی و کم سوادیای در کشورهایی با حکومت هایِ خودکامه و
فاسد است که از نزدیکانِ آمریکاهستند و توصیهی امنیتیِ آنها به رهبرانِ آمریکا،
این بود که حکومت هایِ دموکراتیک و جامعهی پیشرفته تر در خاورمیانه با
فراهم کردنِ زندگیای بهتر برای مردم، اِحتمال پدید آمدنِ چنین سازمانها و
آدم هایی را از میان بر میدارد یا ناچیز میکند. امّا چون با حکومت هایِ
مردمی تر و عادلانه تر در خاورمیانه، نفوذِ آمریکا در این مهم ترین منطقهی
انرژیِ آسانِ دنیا، بسیار سخت میشد، آمریکا، حتّا برخلافِ سِفارشِ برجسته
ترین کارشناسانِ امنیتیاش، زد و بند با حکومت هایِ فاسدِ منطقه را ادامه داد و
پس از آن با سیاستی نوین در حالی که از گروهِ اسلامیای سُنّی زخمی شگفت
خورده بود، با میدان دادن به شیعهها و محدود کردنِ سُنّیها در عراق، در
سوریه، در یمن یا نواحیِ دیگرِ خاورمیانه، سیاستی نه چندان تازه در پیش
گرفت و برنامههای نوینِ آمریکا، حرکت و هیاهویِ حکومت هایِ فاسدی مانندِ
“جمهوری اسلامی”در ایران گسترش داد و آمریکا بار دیگر، امّا محدودتر،
کوشید تا سنّیهای بیشتر عرب را با شیعه هایِ بیشتر ایرانی درگیر کند.
امّا امروز این بساط در روزهایِ پایانیِ ۲۰۱۹، با همهی دُشواری هایِ مردمِ
تحتِ ستمِ سراسرِ خاورمیانه به مرحلهی جالبی در بُن-بستِ سیاسیِ دنیا رسیده
است: حکومت هایِ کم و بیش فاسدِ خاورمیانه هر کدام به گونهای، آرزویِ
رهبریِ خاورمیانه را در سر پروردهاند و آمریکا نیز دیگر نمیتواند با همان
هزینههای سابق همان جلوهی اقتدار را در خاورمیانه و جهان داشته باشد، پس
ناگزیر است: یا هزینه هایِ پولی و نظامی و تبلیغاتیِ دستِ کم تا ۵۰ درصد بیش
از این را صرفِ بیان و نمایشِ نظامی و سیاسیِ این اقتدار کند که حتّا با جنگ
خواهیِ سرانِ ارتشِ آمریکا با هدفِ استمرارِ اقتدارِ آمریکا در خاورمیانه و جهان
این هزینه هایِ کلان، با پیروزی هایِ اقتصادی ترامپ رییس جمهورِ کنونیِ
آمریکا را، کمرنگ خواهد کرد و اقتصادِ آمریکا به اندازهای چشمگیر به سختی
خواهد افتاد و مهمترین دستاوردِ رییس جمهورِ آمریکا را بی ثمر خواهد کرد. و
اگر حاکمیِتِ آمریکا، تصمیم به خروج از خاورمیانه بگیرد، این یک شکستِ
بزرگ برایِ سیاستِ خارجی و نظامیِ آمریکا است و جلوهی اقتدارِ آمریکا در
جهان، چنان فرو خواهد ریخت که آنها دیگر در هیچ جایِ دنیا توانِ ارائهی هیچ
برنامهی امپریالیستی یا نمایشِ هیچ اِقتداری را نخواهند داشت.
بنابر این در ماه هایِ آینده، یا آمریکا مجبور است، خاورمیانه را با شکست
ترک کند و حکومت هایِ خودکامه و واپسگرایِ خاورمیانه هم چون جمهوری اسلامی
دیکتاتوری ایران را با نفت هایِخاورمیانه و جِدال بر سرِ رهبریِ منطقه رها کند
یا قُمارِ هزینهی گزافِفزایشِ نیرو در خاورمیانه و سرنگونی حکومت هایِ تا پیش از این همدست یا
تامین گرِ منافع و در ظاهر دشمناش مانند جمهوری اسلامی را، به جنگ یا هر
روشی دیگر، سرنگون کند.
به هر تقدیر آیندهی خاورمیانه و زندگیِ مردمِ خاورمیانه چه با جنگ و چه با
دشواری هایِ دیگر، در شُرُفِ روزها و ماه هایی سخت است و با وجود نقشِ
ناچیزِ مردمِ ایران و مردمِ کشورهایِ دیگر خاورمیانه در ادارهی کشور و
زندگیشان، امید که نتیجه و آنچه زمان اراده خواهد کرد به سویِ زندگیای
بهتر، شادتر و آزادتر برای مردمِ آزادهی منطقه، یعنی بیشترِ مردمِ خاورمیانه،
رهنمون باشد.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.