دادیم وطن که … از م.سحر

دادیم وطن که … از م.سحر
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

۱

خوکرده به بند و غُل و زنجیرشدیم
دلباخته ، در لجن زمین گیر شدیم
ما درخورِ تحقیر نبودیم ، ولی
با همّتِ دین ، درخورِ تحقیر شدیم

۲

ما دار و ندار، برخیِ دین کردیم
در بسترِ وَهم ، خوابِ نوشین کردیم
تاچشم زدیم ، درجهنم بودیم
زیرا به جنابِ جهل ، تمکین کردیم

۳

دادیم وطن که دین ، ریاست یابد
ظلمِ زر و تزویر قداست یابد
اخلاق وشرف با لجن آلوده شود
ایمان رمق از زورِ سیاست یابد

۴

دادیم وطن ، که شیخ ، سلطان گردد
غارت ، چو نماز و روزه آسان گردد
اخلاق و شرافت از جهان کوچ کند
ایران ز هجوم جهل ، ویران گردد !

۵

دادیم وطن که دین شود سرورِ ما
اوباش زنند پُتکِ ما بر سرِ ما
امروز چه باقی ست درین ظلمت سار
غیر از دلِ داغدار و چشمِ ترِ ما ؟

۶

دادیم وطن که با خدا دوست شویم
خاکِ درِ آن که حاجبِ اوست شویم
غافل که درین مسیر با رهزنِ عقل
بادام صفت ، دو مغز و یک پوست شویم

۷

دادیم وطن که اهلِ دین ، شاه شود
برخاک ، قدَر قدرت و جمجاه شود
غافل که به خیره، خواستیم از شیطان
تا واسطه بین ما و الله شود

۸

دادیم وطن ، که دین ریاست یابد
الله ، بزرگی از سیاست یابد
غارتگرِ دیندار، قداست یابد
در مسجد و محراب ، حراست یابد

۹

دادیم وطن که دین شود چّـِله و چاق
جهل آید و از عقل کند استنطاق
تا دستِ درازِ قاتلِ زُهد فروش
بر پیکرِ عاشقان بکوبد شلّاق

۱۰

دادیم وطن، به باد دادیم وطن
کردیم ردای ننگِ تاریخ به تن
بودیم به بودنی که حیف از نانی
مُردیم به مرگی که نیرزد به کفن

۱۱

دادیم وطن که دین کند تاج وری
بر تختِ فقیه دزدِ اثنی عشری
نشگفت که درقعرِ لجن غوطه وریم
فریاد زجهل ، داد از بی خبری !

۱۲

دادیم وطن که خانمان سوز شویم
رَه بستۀ دزدانِ پریروز شویم
وینگونه به دام دوزخ افروزان پاک
نفرین شدگان نفرت اندوز شویم

۱۳

دادیم وطن که جهل، تحصیل کنیم
بازار کسادِ عقل ، تعطیل کنیم
تا شیوۀ غارت و تبهکاری را
آسوده بر اهل شرع تسهیل کنیم

۱۴

دادیم وطن که بی وطن تر گردیم
بی سر شده ، پاسبانِ سرور گردیم
یکسر ز تمدن به توحش کوچیم
وان راه هزار ساله را برگردیم

۱۵

دادیم وطن که نان دینی بخوریم
زانها که ندیدی و نبینی بخوریم
شلاق حجازی و عراقی خوردیم
تا فضلۀ پس ماندۀ چینی بخوریم

۱۶

دادیم وطن که شیخ، تاجر گردد
سردستۀ دزدان بنادر گردد
اخلاق و شرف ، متاعِ نادرگردد
انسانیت از مُلک ، مهاجرگردد

۱۷

دادیم وطن که دین به ما چیره شود
با لطفِ خدا ، شرابِ ما شیره شود
زان تیشه که بر ریشۀ خود کوفته ایم
دنیا به جنون و جهلِ ما خیره شود !

۵.۴.۲۰۱۹و ۴
http://msahar.blogspot.com

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)