تست بکارت، وقاحت،حماقت در جمهوری اسلامی

در سال ۲۰۱۵ خبری شوک کننده و تاسف بار در رسانه ها انعکاس یافت. محتوای خبر در ارتباط با تست بکارت اجباری از آتنا فرقدانی فعال حقوق بشر به دلیل دست دادان با وکیلش محمد مقیمی بود. از سوی دیگر ما شاهد رشد روزافزون مراکز صیغه یابی، کاهش سن فحشا در ایران، و تبدیل شدن  شهری همچون مشهد به مبدا تجارت دختران ایرانی در راستای سرویس دهی جنسی به زائران خارجی می باشیم. به بیان دیگر نظام اسلامی از یک سو به قدری نگران عفت و پاکدامنی دختران ایرانی است که دست دادن زنان و مردان  را مصداق بارز فحشا و از بین رفتن باکرگی  و مستوجب مجازات می داند، از طرف دیگر با اسم رمز صیغه، خود دست اندرکار ترویج فحشا و روسپی گری در سرتاسر جغرافیای ایران شده است. حال سوالی که پیش می آید اینکه این دو نمونه به ظاهر متناقض در رفتار نظام اسلامی را چگونه می توان تحلیل نمود؟

در هر دو نمونه شاخص وقاحت به عنوان اصل مشترک مطرح می باشد. به بیان دیگر در انتصاب مستقیم مسئولان توسط رهبر و تایید صلاحیت کاندیداها توسط شورای نگهبان و طرفداران حفظ وضع موجود، شاخص وقاحت به عنوان اصلی خدشه ناپذیر در نظر گرفته می شود. در تست وقاحت هر مسئول یا کاندیدایی که استعداد بیشتری در این زمینه داشته باشد و نتایج تستش مثبت در بیاید، جایگاه والاتری در ساختار قدرت می تواند به خود اختصاص دهد.

از مکانیسم های شناخته شده شاخص وقاحت می توان به انکار، فرافکنی، وارونه سازی، ارجاع  به گذشته و آینده و آسمان، پاسکاری، اشاره نمود.

برای روشن تر شدن بحث  نمونه هایی را از گفتمان مسئولان و طرفداران حفظ وضع موجود ذکر می کنیم (لیست بلند بالایی در این زمینه می توان تهیه نمود که در مجال این مقاله نمی گنجد، از همین رو به ذکر نمونه های اندک اکتفا شده است).

۱- ایران یکی از بزرگترین دموکراسی های جهان است (انکارو وارونه سازی)

۲_  بعد از ۳۰ سال نمی توان یک اشتباه از رهبری گرفت(انکار و وارونه سازی)

۳_  در ایران زندانی سیاسی و همجنس گرا و شکنجه وجود ندارد(انکار)

۴_  مقصر اصلی بحران ها و مشکلات، کشورهای غربی و در راس آن آمریکاست (فرافکنی)

۵_ در زمان حکومت پهلوی نیز مشکلات فراوانی وجود داشت (فرافکنی و ارجاع به گذشته)

۶_ ریشه مشکلات را در دولت های قبلی باید جستجو نمود(فرافکنی و ارجاع به گذشته)

۷_ مشکل از ناکارآمدی دولت است یا دخالت های سپاه در تمامی امور(فرافکنی و پاسکاری)

۸_ این نظام اصلاح پذیر است، برای اصلاح آن در انتخابات شرکت کنید( فرافکنی و ارجاع به آینده)

۹_ بلایای طبیعی نعمت است (انکار و وارونه سازی)

۱۰_ خداوند سختی و مشکلات همه ما را جبران خواهد کرد(فرافکنی و ارجاع به آسمان)

 

با تحلیل این گونه گفتمان ها می توان اهداف محتوایی آن را مشخص نمود: مسئولیت گریزی و عدم پاسخگویی و حفظ وضع موجود که نتایج آن انباشت خواست ها و عمیق ترشدن بحران هاست تا جایی که جامعه به مرز انفجار برسد.

اما نکته اساسی که در شاخص وقاحت نزد مقامات نظام اسلامی و حامیان وضع موجود وجود دارد این است که با عمیق ترشدن بحران های اقتصادی و اجتماعی در ایران نه تنها از میزان این شاخص کاسته نشده ، بلکه با شتاب بیشتری در حال افزایش است. دلیل این امر را باید در متغیر دیگری جستجو نمود و آن شاخص حماقت است. نظام جمهوری اسلامی در طی ۴۰ سال گذشته سیستم رای گیری یا انتخابات را به عنوان ابزار حماقت سنجی مشارکت کنندگان در نظر گرفته است. هر چه میزان مشارکت کنندگان بیشتر بوده، شاخص وقاحت در میان مقامات نظام و طرفداران حفظ وضع موجود افزایش یافته است. از همین رو در زمان انتخابات سیستم پروپاگاندای نظام در داخل و خارج از کشور بسیج می شوند تا مردم را به پای صندوق های رای بکشانند. در همین راستا نظام اسلامی حتی دست به دامن سلبریتی ها هم می شود. به بیان دیگر شاخص حماقت رابطه مستقیمی با شاخص وقاحت دارد. زمزمه هایی که از درون حکومت در راستای تغییر نظام ریاست جمهوری به نظام پارلمانی شنیده می شود را بایستی در همین راستا تحلیل نمود.

و در پایان شعری از محمد مختاری شهید زنده قتل های زنجیره ای

پیشانی از هجوم وقاحت کبود می‌شود

وقتی که بر مزار شهیدان عبور می‌کنند

وقتی که سینهٔ هوا را می‌شکافند

و باد جامه‌هاشان

بر شعار دیوارها

می‌دمد

اینان که جامه‌های عزا را به‌عاریت

پوشیده‌اند

از قعر چشم خلق

میراث روشنای شهیدان را

بیرون می‌کشند

گـُل در نهیب تند گلوله شکفت

و اکنون کنار سنبله‌ها

اندام‌های کاکتوسی

سر بر کشیده‌اند

کلپاسه‌های فربه از سوراخ‌های بیم

در هرم انقلاب خلایق

بیرون خزیده‌اند

وز شانه‌های مردم بالا می‌آیند

و موج می‌زنند

در آفتاب پیروزی

خورشید در تلآلؤ اندام‌های حمق

سرافکنده می‌رود.

بازارها که پارچه‌های بلند را

حرّاج کرده‌اند

فوج بلند جامگان را

در‌ چشم آفتاب می‌گردانند

و روز

بر انحنای تند شرارت افول می‌کند

بر چشم‌ها سیاه می‌کشند

بر قلب‌ها سیاه می‌کشند

بر شانه‌ها قساوت را می‌گردانند

و سفره‌ها را

بر گردهٔ خلایق

پهن می‌کنند

خونابهٔ فشردﻩٔ گنجشک‌ها را در هاون

سر می‌کشند

تا باه‌شان بیفزاید

و سنگ‌های گورستان را آذین می‌بندند

و نام‌های شهیدان را بر تریج قبا

می‌دوزند

 

 

   آرش فضیلت

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)