اسماعیل بخشی قریب به دو ماه است که پس از شهادتش به شکنجه، در حبس به سر می‌برد و بار دیگر زیر فشار شدید برای ضبط اعترافات جدید تلویزیونی است، اینکه بازگشت مکرر به اسماعیل بخشی و لزوم حمایت از او، از سرِ بی‌اعتنایی به سایر موضوعات جنبش کارگری نیست؛ بلکه به راستی چه موضوعی فوری‌تر و حیاتی‌تر از سرنوشت و جانِ کسی است که یک‌تنه جانِ جدیدی به جنبش کارگری بخشید؟ از این منظر او مستحق آنست که هر روز فریاد زده شود.

از طرفی شکستن روحیۀ جوانانی که برای حمایت از جنبش کارگری مایه گذاشتند و پخش اعتراف‌گیری‌های اجباری که قصدش #عبرت_سازی است، ذره‌ای در اراده و انگیزۀ خیل وسیع حامیان جنبش کارگری خلل ایجاد نخواهد کرد. چنانکه گفتند و میگوییم: #فرزند_کارگرانیم_کنارشان_میمانیم.

مستندسازی‌هایی مانند «طراحی سوخته» که به ضرب شکنجه، کارگردانی میشوند، اتفاقاً تنها بر مسیر مبارزۀ بلندمدت با دشمن طبقاتی نور می‌اندازند و راه مبارزه را شفاف‌تر می‌کنند.

پاسخ همۀ ما در برابر بنگاه جعل و دروغ صدا و سیما و نیروهای امنیتی همان است که دو ماه پیش بود:

#شکنجه_مستند_دیگر_اثر_ندارد!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com