بدار آویختن و سنگسار بانوان گرامی ، توهین به زنان ، و لکه ننگی بر دامن مردان است .

نیمی از جمعیت کشورمان را زنان تشکیل می دهند . زنانی که در پیشبرد هدف های 

خانواده و اجتماع ، دوش به دوش مردان تلاش و همکاری دارند . زنانی که دوران سخت 

بارداری را تحمل می کنند ، در تربیت نوزادان ، پرورش و آموزش آنان رل اصلی را به عهده 

دارند . به راستی مادر واژه بسیار زیبا و با شکوهی است که به این فرشتگان خداوندی داده

شده است . 

زنان در حقیقت سهم بیشتری از مردان در کارهای اجتماعی و حتی در رستاخیز مردمی

در امور سیاسی نیز بر عهده دارند . اینان پیشاهنگ و آموزگار پندار ، کردار ، و گفتار نیک به 

نو آموزانند . بدبختانه مردان اجتماع ما تحت تاثیر اسلام زن ستیز ، تا کنون به این گروه 

سخت کوش و بی دفاع از خود نهایت ستم و بیداد گری را روا داشته است .

زن از دید اسلام نیمی از مرد و یا یک کالا مصرفی برای رفع نیازهای وی به شمار می آید .

اینجاست که شرف و وظیفه انسانی به هر فرد به ویژه به مردان کشورمان حکم می کند 

تا در نجات زنان تحت ظلم و ستم به ویژه نجات آنان  که در شرایط مرد سالاری و آخوند سالاری 

بدون دسترس داشتن وکیل و امکان دفاع از حقوق خود تنها بر اساس قوانین اسلامی زن ستیز

و زن آزار ، و بی دادگری مشخص و شناخته شده رژیم کنونی حاکم بر ایران محاکمه و محکوم

شده اند از هیچ کوششی کوتاهی نکند .

ما بر این باوریم انسانی که از به وجود آوردن یک پشه یا مورچه عاجز است ، چگونه به 

خود اجازه می دهد جان فردی را بگیرد .

از این روی از خواننده گرامی در خواست  می شود که با در نظر گرفتن وضع نا به هنجار بانوان ، 

نخست در خانه ، خودمان از سنگسار کردن مادر ، همسر ، خواهر و فرزند دختر خود داری کنیم 

آن گاه ستم و بی دادگری رژیم زن ستیز و بی دفاع ولایت فقیه را به آگاهی رسانه ها و سازمان 

دفاع حقوق انسانی برسانیم .