رکسانه گی، نویسنده دوجنسگرا، در مورد یک ساله شدن #MeToo چه میگوید.

نویسنده جدید پرفروش نیویورک تایمز، رکسانه گی، اخیرا در مقالاتی که برای Refinery29 نوشته است، در مورد یک ساله شدن جنبش #MeToo اظهار نظر کرده است.

برجسته شدن جنبش #MeToo (بنیانگذاری شده توسط فعال تارانا بروک) موجب ایجاد تغییر شده است. هاروی وینستین محبوبیت اش را از دست داد. بیل کرازبی به جرم تجاوز جنسی محکوم شده و روزهای باقی مانده زندگی اش را در زندان سپری خواهد کرد.

گی می نویسد: “مدت طولانی است که به انتظار روزحسابرسی نشسته ایم. قربانیان خشونت جنسی، آزار و اذیت و سایر اشکال سوء رفتار منتظر چنین روزی بوده اند. ما امیدمان را حفظ کرده ایم و به آن اعتقاد داریم و می خواهیم باور کنیم که امکان تغییر این جهان وجود دارد، امکان تغییر نگرش در مورد زنان، برای آنچه دیده میشوند و یا نمیشوند و یا طوری که با آنها رفتار میشود، وجود دارد.  از من اغلب در مورد امید سوال می شود. اغلب از من میپرسند، آیا با چیزی که از دنیا میدانم، هنوز هم امیدوارم یا نه. از من میپرسند، آیا امیدواری در این زمان های دشوار ممکن است؟ از من می پرسند که برای امیدواری چه باید بکنند. من همیشه سعی میکنم که به بهترین شکل ممکن به این سوال ها پاسخ می دهم، اما این پاسخ ها برای من توخالی است، زیرا بر اساس فرضیه امید، فکر نمیکنم. مطمئنا، من می خواهم امیدوار باشم؛ زیرا باید به اینکه چیزی بهتر و فراتر از شرایط فعلی، ممکن است. اما من بیشتز از خوشینی، واقع گرا هستم. امید برای من، خیلی زودگذر، متناقض و کوتاه مدت است.”

روایت های زنان:
این مقالات در زمانی منتشر میشوند که قاضی برت کوانا (مردی که به تجاوز جنسی به سه زن متهم شده است) احتمالا در سمت قاضی دیوان عالی خواهد رسید.

“هر روز زنان تجربیات خود را از خشونت جنسی به اشتراک می گذارند، زنان بارها و بارها با امید دیده شدن و اهمیت داده شدن به این موضوع، زخم های خود را باز می کنند. آنها امیدوارند که حقیقت رنج آنها برای تغییر کافی باشد. اما زنانگی نباید توسط رنج تعریف شود. اخیرآ، افراد زیادی کلماتی محرک در مورد قدرت زنان در دنیایی که تحت سلطه مردانگی است، ارائه داده اند. و حقیقت این است که من اغلب از آن کلمات متنفر هستم. من از اینکه به این کلمات نیاز داریم منتفرم. من از اینکه این فرهنگ به یادآوری مداوم به میزان رنج و مقاومت زنان دارد، منتفرم. از پی بردن به اندازه مقاوتی که زنان از خود نشان میدهند، متنفر هستم. به نظر می رسد این فرهنگ فکر می کند که ما می توانیم در معرض فشارهای بیشتری قرار بگیریم. و یا بدتر از این، آنها به سادگی به این همه رنج و مقاومت اهمیت نمی دهند. “

ایجاد تغییر:
“به عنوان یک نویسنده که با نژاد، جنسیت، جنس و فرهنگ مشغول به کار است، اغلب احساس می کنم که در حال نوشتن مطالبی تکراری در قالبی متفاوت هستم، نه به این دلیل که دارای تخیل کافی نیستم و یا از منابع فکری لازم برخوردار نیستم. دلیل واقعی این مساله، ایجاد تغییرهای بسیار کوچک برای زنها (یا رنگین پوستان یا جامعه دگرباشان جنسی) است . آنچه که ما پیشرفت می نامیم، در واقع تغییر در حاشیه است. و این تغییر حاشیه ای، تنها به این دلیل اتفاق می افتد: به این دلیل که زنان به شکل خستگی ناپذیری مبارزه می کنند تا این تغییرات را در عمل ببینند. با این حال، تغییرات فزاینده ای برای زنان در ایالات متحده بوجود آمده است؛ سرعت تغییرات برای زنان در بسیاری از نقاط جهان به مراتب کندتر است.”

“ما راهپیمایی می کنیم، داستان های شخصی مان را به اشتراک می گذاریم. ما خودخوری می کنیم، ما رای می دهیم، هر چند که هرگز فراموش نمی کنیم که تنها ۴۷ درصد از زنان سفید پوست در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ مطابق باور قلبی شان رای دادند. ما برای احراز سمت های دولتی، نامزد انتخاباتی میشویم، ما در زندگی شخصی مان، با مسائل بزرگ و کوچک مبارزه میکنیم. ما سعی می کنیم از خودمان و دیگران حمایت کنیم. ما می جنگیم و امیدواریم و هنوز هم ساختارهای سیاسی اجتماعی که زندگی ما را شکل می دهند، غیرقابل تغییر هستند. ما در مورد مقاومت صحبت می کنیم، در حالیکه چیزی که آنچه ما نیاز داریم انقلاب است. “

سوالات واقعی:
“یکسال از راه اندازی کارزار #MeToo گذشته است. من احساس می کنم که قرار است که روحیه بخش درمورد راه طولانی که طی کردیم، ارائه کنم. اما ما به هیچ وجه راه طولانی را طی نکرده ایم. بله، ما در طی سال گذشته توانستیم گفتمانی قوی و ضروری در مورد خشونت جنسی و آزار و اذیت در سطح ملی به راه بیندازیم. بله، ما شاهد محکوم شدن مردان برای عواقب آسیب هایی که موجب شده اند، هستیم. اما چگونه می توانیم تغییر پایدار ایجاد کنیم؟ چگونه ما از اینکه سیستم قضایی، پرونده های خشونت جنسی را دقیق تر بررسی میکنند، مطمئن شویم؟ چگونه نظام قضایی را به قرار دادن عدالت بازدارنده در دستورالعملش تشویق کنیم؟”

“چه چیزی برای زنان، به خصوص، برای زنان آسیب پذیر تر در میان ما – زنان مهاجر غیر قانونی، زنان رنگین پوست، زنان طبقه کارگر، مادران بیوه یا مطلقه تغییر خواهد کرد؟ برای زنانی که نمی توانند در مورد آزار و اذیت اعتراض کنند، چه چیزی تغییر خواهد کرد؟”

“با مرور سال گذشته، چیزی که من را متعجب میکند، میزان نفعی است که کارزار #MeToo به طور عمده برای زنان برجسته و به خصوص سفیدپوست فراهم کرده است. این زنان به اندازه دیگران شایسته عدالت هستند، اما آنها در مقابل اکثریتی که به ندرت موفق به اجرای عدالت و تایید میشوند، در اقلیت هستند. چه چیزی برای مردانی که به هر نحوی که بخواهند زنان را از آن خود میدانند، تغییر خواهد کرد؟ چند مرد بد نام شده اند. بعضی از مردان نگرانند که در این مسیر اجرای عدالت، بعدی ها باشند، چرا که خیلی خوب میدانند که چگونه در رفتارهایشان زیاده روی کرده اند. اکثرمردان متوجه اینکه آنها به دلیل ارتکاب این جنایات جنسی، بخشی از مشکل هستند، نیستند. مردان با خشونت های جنسی و با نادیده گرفتن این خشونت ها و یا عدم باور زنان و توانایی هایشان در این مشکل شریک هستند.”

تارانا را فراموش نکن:

“یک سال از آغاز کارزار #MeToo گذشته است، اما در واقع، بیش از ده سال از آغاز این مبارزه میگذرد. تارانا بروک، این هشتگ را پس از ملاقات با یک دختر جوان که مورد آزار قرار گرفته بود، آغاز کرد. در طول این ملاقات، بروک می خواست به زن جوان بگوید که “او هم” مورد آزار جنسی قرار گرفته است، اما نتوانست. در نهایت، او با تاسیس یک سازمان غیر انتفاعی به نام Just Be، که برای کمک به قربانیان آزار و اذیت جنسی و خشونت اختصاص داده شده است، فضای برای زنان و برای گفتن “من هم” ایجاد کرد، تا دیگر قربانیان خشونت جنسی بدانند که آنها تنها نیستند. “

“امروز ما می دانیم که تنها نیستیم. ما می دانیم آزار و اذیت جنسی و خشونت اپیدمی عمومی هستند. ما می دانیم تغییر لازم است. همانطور که ما به جلو حرکت می کنیم، ما نیاز به کشف نحوه نگهداری فضای همدلی و همبستگی ایجاد شده توسط #MeToo هستیم و باید به طور همزمان برای ایجاد فرهنگی تلاش کنیم که موجب شود، روزی فرا برسد که دیگر به این فضا نیازی نباشد. این چیزی است که من به آن امیدوارم.

ما همه جا هستیم؛ آزاد و برابر:

‌‎فیس بوک ما:
‌‌‌‌‏https://m.facebook.com/DharmaMartia
وب سایت ما:‏
‌‌‏http://dharmamartia.org
‌‎صفحه خبر وب سایت :
‏http://news.dharmamartia.org/
اینستاگرام ما:
‏dharma_martia
توییتر ما:
‏@DharmaMartia ‌‎
‌‌‏https://telegram.me/DharmaMartia
‌‎همکاران ما:
‌‌‏رسانه همیاری: ‌‌‏
‏http://media.hamyaari.ca
‌‌‏ فضای اختصاصی دارما و مارتیا در تریبون زمانه:
‏www.tribunezamaneh.com/archives/author/dharma-martia
سایت پلنت ترنسجندر:
‏www.planettransgende

منبع:
https://www.gaystarnews.com/article/roxane-gay-reflects-on-a-year-of-metoo/#gs.0Jo0zOs

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)