حکم دیوان کیفری لاهه به سودایران، و موفقیت های ناپایدار!

دیوان کیفری لاهه که به مثابه اهرم قضائی سازمان ملل محسوب می شود، در صدورقرارموقت که دولت ایران به خاطرنقض پیمان مودت ۱۹۵۵ حکمی صادر که تحریم های دولت آمریکا عرصه های داروئی و وسائل پزشکی و موادغذاتی و صنعت هوانوردی را تحت تاثیرقرارداده است. از همین رو از دولت آمریکا خواسته است که سیاست های تحریمی اش را به نحوی پیش ببرد که عرصه های فوق را موردآسیب قرارندهد.

البته این ها شامل کل لغوتحریم ها که دولت ایران خواهان آن بودنیست اما به همین اندازه هم در مغایرت با تحریم همه جانبه ای است که دولت ترامپ دنبال می کند. چنان که به عنوان مثال آزادشدن واردات موادغذائی و یا فروش هواپیما و یا ایحادمسیرمبادله پولی(تراکنش مالی) جملگی در حکم ایحادشکاف در تحریم های قاطع آمریکا خواهد شد. البته گرچه حکم دیوان لاهه لازم الاجراست و در صورت عدم اجراء تضمین کننده آن هم شورای امنیت است، اما می دانیم که در نهایت می تواند با حق وتوی دولت آمریکا مواجه شود و قابلیت اجرائی خود را از دست بدهد. از این زاوبه تنها پی آمدهائی چون انزوای بیشترآمریکا و فشارافکارعمومی جهان را همراه خواهدداشت. و گرچه این یک پیروزی برای ایران هم هست (رژیم از یک جهت و مردم از جهت دیگر). با این همه تا آن جائی که به رژیم جمهوری اسلامی مربوط است می تواند این پیروزی آسان از دست برود. چرا که عملکردرژیم در سطح جهانی همه چیز را هیچ و پوچ می کند. چنان که نوشتن نام آمریکا و اسرائیل و اضافه کردن نام عربستان بر موشک های پرتابی به داعش در سوریه حتی آن همدردی اولیه جهانی در عملیات تروریستی اهواز را نیز خنثی می کند و یا مبادرت به عملیات تروریستی در اروپا چه در هلند و چه اخیرا در پاریس و مقرمجاهدین که موفق هم نشد کاردستش می دهد و بار دیگر دولت های اروپائی را با تروریسم دولتی رژیم درگیرمی کند آن هم درست در لجظاتی که اروپائی ها به نجات برجام و مقابله با تحریم های آمریکا برخاسته اند و دولت آمریکا و اسرائیل در محمع عمومی بدلیل یک جانبه گری و نقض برجام منزوی شدند و دولت روحانی هم سیاستش آن است که حول صف آرائی های یک جانبه گری و چندجانبه گری جهانی مانورداده و چتر حفاظی برای نظام دستحوش بحران های کمرشکن فراهم کند؛ درست در همین زمان نقش دولت موازی و قدرتمند سنگرگرفته در پشت دولت رسمی چنان در تقابل با آن به «خرابکاری »دست می زند که این نوع گشایش ها و فرصت ها را بر بادمی دهد. در این سیستم بدلیل همین تناقضات و تضادهای ساختاری توازن بین انرژی ورودی و خروجی اساسا منفی بوده است و با افزایش کهولت بر سنگینی کفه منفی افزوده هم می شود.
در رابطه با ارجاع تحریم ها توسط رژیم به دیوان لاهه و این که چه کسی به ایران چراغ سبزداد، نگاه کنید به به یادداشت زیر که قبل از صدورحکم دیوان نگاشته شده است:
مضحکه استنادایران به عهدنامه مودت سال ۱۳۳۴!

منابع:
https://roozbe.wordpress.com/2018/08/27/ahdname-1334/
ایران خواستار صدور دستور موقت دیوان لاهه شد
http://www.irna.ir/fa/News/83014060

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)