مختصر نگاهی به فراز و فرودهای یک تقویم فمینیستی

طبق تقویم فمینیستی از هشتم مارس ۲۰۱۲ تا امروز، هشتم مارس ۲۰۱۳  جهان موج سوار  وقایع بسیاری بود که میتوان با توجه به اخبار، اراده ای راسخ در رسیدن به برابری را در آن به وضوح شاهد بود. ستیزی اگرچه نابرابر اما مصمم در برابر بهره کشی، خشونت، ضرب و شتم، حبس،تجاوز و حتی ترور تجربه یک سالی ست که بر زنان دنیا گذشت؛ این میان نقش موثر زنان در انتخابات چند کشور، توفیق رسیدن به حق رای تا پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری در سال جاری امید روزی رسیدن به دنیایی برابر را همچنان در دل ها زنده نگاه می دارد.

ترور دختر ۱۴ ساله پشتویی “ملاله یوسف زی” ، فعال در کمپین تحصیل دختران اهل پاکستان جزو اولین اخبار تکان دهنده این تقویم بود که میان مدرنیته غربی و زنانش  باموثرترین نقش  در پیروزی کاندیداهای ریاست جمهوری  آمریکا و فرانسه  تا متحجرانه ترین عقاید دگم  مذهبی در شرق  که منجر به هدف قرار گرفتن یک زن مشغول به تحصیل شد، شکافی بس عمیق را واصف بود.
درست چند ماه بعد همزمانی  تجاوز دسته جمعی به “دختر هند” دانشجوی رشته پزشکی در دهلی نو ، خشم زنان هند و “خیزش یک میلیارد نفری  برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان” در سراسر جهان در روز جهانی واژن  سبب شد که هند گسترده ترین گردهمایی اعتراض آمیز را در این کشور برقصد.

ترور سه زن فعال کرد در قلب پاریس ، محکوم شدن خانم توغلوک از سرشناس ترین فعالان سیاسی کرد در ترکیه  به جرم عضویت نداشتن در گروه ‘پ.ک.ک ‘و  ۱۰ بار سخنرانی تبلیغاتی کردن برای این گروه و همچنین متهم شدن  دوباره لیلا زانا دبیر کل جنبش دموکراتیک ترکیه در دادگاه این کشور و حکم ۱۰ سال زندان وی گوشه هایی ست از آنچه در این سال بر زنان کرد رفته است.
 و اما خشونت نظام یافته، توهین و تحقیر  مداوم علیه زنان زندانی سیاسی در ایران، تفتیش بند زنان ، خشونت های جنسیتی در بازرسی بدنی صورت گرفته توسط مامورین زندان ، اعتصاب غذای این زنان در اعتراض به  عملکرد مسئولین در قبال چنین رفتاری و پیامد همه این ها بیانیه های فعالین ایرانی و…. ، اعتصاب غذای نسرین ستوده در اعتراض به ممنوع الخروج شدن غیر قانونی دختر ۱۱ ساله اش و در نتیجه  تجمع سراسری کنشگران و باز هم اعتراض به واکنش مسئولین نسبت به اعتصاب غذای این وکیل ایرانی، اخبار کوتاه و مختصری بود که طی یک سال نگاه  بسیاری را متوجه شدت سرکوب زنان در ایران کرد.

میان این همه اخبار تلخ خبر کاندید شدن شیوا نظر آهاری  فعال حقوق بشر زندانی در ایران از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز برای  جایزه نتیزن ۲۰۱۳  به مناسبت گرامیداشت روز جهانی مبارزه با سانسور، کور سوی امیدی ست به افق روشن فردایی که مبارزات این زنان به ثمر بنشیند.  این در حالی ست که کیلومتر ها آن سوتر در قاره آفریقا ریاست اتحادیه این قاره را یک زن عهده دار شد و درست در همین قاره آسیا جایی که کشور ما ایران قرار دارد پدر سالارترین کشور دنیا یعنی کره جنوبی  برای اولین بار شاهد سوگند یک  رئیس جمهور  زن شد. رسیدن زنان عربستان به حق رای نیز یکی از اتفاقات تاریخی بود که میتوان گفت گام مهمی در احقاق حقوق زنان آن سرزمین به شمار می رود.

در  فراز و فرودهای این تقویم زنانه میتوان گامهای بسیاری دید، اراده های بسیاری برشمرد ، وقایع بی شماری  ذکر کرد، آسیب ها و بهره برداری های بیشماری را شمرد  همراهی مردان بسیاری را تقدیر  و عملکرد بسیاری از زنان را نقد و یا تقبیح کرد ،نام بسیاری بر تاریخ این مبارزات  درخشیده و خواهد درخشید و نام بسیاری  منفور یاد شده و یاد خواهد شد.  … .؛ در نهایت دستاورد این کنکاش باور رویدادی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی ست که سالها پیش در چنین روزی رقم خورد و همچنان ادامه خواهد یافت تا شاید روزی فرای جنسیت در دنیایی برابر  پیروزی گامها بلند برابری و آزادی  را جشن بگیریم. 
 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)