هویت، پذیرش و قانون

“هویت” ویژگی‌ها، باورها، شخصیت، نگرش و/یا نوع بیانی است که یک فرد (هویت شخصی) یا گروه (طبقه خاص اجتماعی یا گروه اجتماعی) را ایجاد می‌کند.
در روانشناسی شناختی، اصطلاح “هویت” به توانایی خود بازتابی و آگاهی از خود اشاره می‌کند.
هویت روان‌شناختی شخص با این سه مورد در ارتباط است: تصویری که از خود دارد، عزت‌نفس و فردیت او.

یکی از مهم‌ترین‌های بخش‌های هویت هر شخص ” هویت جنسیتی” او است. این هویت جنسیتی است که تعیین می‌کند اولاً فرد خود را چگونه می‌بیند و دوماً روابط بین فرد و دنیای اطراف چگونه است.
اگرچه هویت جنسیتی مسئله‌ای شخصی است اما مفهوم “نقش‌های جنسیتی” برساختی اجتماعی است. برای مثال اگر دوگانه‌ی جنسیت که تنها به وجود دو جنسیت زن یا مرد باور دارد را در نظر بگیریم در این دوگانه برای هر جنسیت زن و مرد نقش‌هایی تعیین شده که از افراد انتظار می‌رود بر اساس آن رفتار کنند این درحالی است که می‌دانیم هویت جنسیتی تنها به زن یا مرد بودن ختم نمی‌شود و وجود این چارچوب ناقص سبب می‌شود که بسیاری از افراد که در خارج از این دوگانه جنسیت قرار دارند، مجبور شوند با دنیای اطراف خود خارج از هویت جنسیتی واقعی‌شان تعامل داشته باشند که طبیعتاً این مسئله فشار و استرس زیادی به این افراد وارد می‌کند.
به همین دلیل است که یکی از فعالیت‌های مهم جنبش‌ کوئیر و فعالان حقوق افراد ترنسجندر در کنار مبارزه برای رسیدن به حقوق برابر، ایجاد آگاهی و فرهنگ‌سازی در جامعه است.

همان‌قدر که افراد خارج از دوگانه‌ی جنسیت نیازمند حمایت قانون و وجود حقوق برابر هستند، نیازمند جامعه‌ای نیز هستند که هویت آن‌ها را همان‌گونه که هست به رسمیت بشناسد. پذیرش و مقبولیت اجتماعی در کنار به رسمیت شناختن این بخش از هویت افراد، می‌تواند به‌راحتی فضایی امن و سالم را ایجاد کند که بسیاری از مشکلات سلامت روان ناشی از فشار اقلیت جنسیتی بودن در آن بی‌معنا شود و مجال ظهور پیدا نکند.
قانون‌گذاری عادلانه و فرهنگ‌سازی، دو اصل مهمی هستند که باید پا به ‌پای یکدیگر برای تحقق آن تلاش کرد و نباید به هیچ بهانه‌ای به یکی از این دو اصل بی‌توجهی کرد.

راههای ارتباط با ما:

پیامک در تلگرام

کانال تلگرام

اینستاگرام

فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)