انتقاد ویدکومب از پرنس هری و مگان مارکل به دلیل حمایت از حقوق دگرباشان

٣۶ کشور از مجموع کشورهای مشترک المنافع هنوز همجنسگرایی را بر اساس قانون مجازات ضد همجنسگرایی است که در طول استعمار انگلستان تحمیل شد و هرگز از بین نرفت، جرم انگاری میکند. پرنس هری به این فعالان گفت :”اکنون زمان این است که اذعان کنم که دربرگیری دگرباشان جنسی و حفاظت از حقوق همه – از جمله حقوق دگرباشان – به نفع همه است.”

مارکل نیز به این گروه گفت که او باور دارد که حقوق برابر برای دگرباشان از حقوق بنیادینی است که هر کس باید از آنها برخوردار شود. اظهارات آنها ظاهرا ویدکومب،سیاستمدار محافظه کار و کسی که یک مخالف سرسخت حقوق دگرباشان است را آزرد.

ویدکومب در روزنامه دیلی اکسپرس نوشت :”شک های من درباره ی مارکل زمانی به حقیقت پیوست که گزارشهایی مبنی بر حمایت وی و هری از حقوق دگرباشان در مطبوعات چاپ شد.”

او افزود :”اولا، اعضای سلطنتی از حقوق پشتیبانی نمیکنند، آنها از گرفتاری ها پشتیبانی میکنند. همان کاری که دیانا با قربانیان ایدز و مینهای زمینی به شکلی موثر انجام داد. حمایت ازحقوق وظیفه سیاستمداران و گروه های فشار است ، به خصوص وقتی که در مورد مسائل جنجال برانگیز باشد.”

ویدکومب افزود :”دوما، عجب هفته ای که هر عضوی از خانواده سلطنتی بخواهد در چنین بحث هایی شرکت کند، آن هم زمانی که کنفرانس کشورهای مشترک المنافع ، جایی که پرنس چارلز در آینده در راس آن خواهد بود، در حال برگزاری بوده، محل مذاکراتی حساس و سرنوشت ساز شود، به طوری که بعضی از اسقف ها در مورد اینکه کشورشان درباره موضوع حقوق دگرباشان توسط ترزا می، تحت فشار قرار گرفته است، ابراز نگرانی کنند. نتبجه این عملکرد، امتیاز صفر از ده برای انتخاب غلط واژه ها و زمانبندی درگیر شدت در چنین بحث هایی است.”

در حالی که ویدکومب علاقه زیادی به سخن گفتن ندارد، به ستایش عضو آینده خانواده سلطنتی را برای نشستن در سکوت و کف زدن در یک کنسرت برای جشن تولد ملکه الیزابت ستود.

ویدکومب،وزیر پیشین محافظه کار است که دهه ها مشغول مبارزه با اصلاحات برای حقوق برابر در انگلستان نمود. او که از سال ١٩٨٨ تا ٢٠١٠، نماینده محافظه کار مجلس از میداستون و ویلد بود، با تاکید بر مواضعی شدیدا همجنسگراستیز، به هر فرضتی که موجب برابری حقوق دگرباشان جنسی بشود، رای منفی داد. ویدکومب در طول ٢٣ سال نمایندگی مجلس، مخالف هر معیار برابری خواهانه برای دگرباشان، از جمله سن برابر در رضایت طرفین، حذف بخش ٢٨ قانون، قانون برابری، اتخاذ فرزند توسط زوج های همجنسگرا و قانونی شدن رابطه مدنی بوده است.

او پیش از این نیز از اجرایی شدن درمان همجنسگرایی دفاع نموده و ادعا کرد که افراد باید آزادی داشته باشند تا علیه همجنسگرایان تبعیض قایل شوند. او در سال ٢٠١٢ در ستونی از روزنامه، نبود و ممنوعیت ارائه خدمات درمانی برای مردان همجنسگرایی که نمیخواهند همجنسگرا باشند را مورد پرسش قرار داد.