جنبش

جنبش اخیر مردم را بی‌شک میتوان دست آوردی ارزشمند دانست ، برخواستن مجدد آن پس از سرکوب دیری نخواهد پایید دست آوردهای آنرا میتوان چنین برشمرد
یک : غافلگیرکنندگی آن چه برای کل نظام حاکم در تمام طیف های آن.
دو : غافلگیر شدن تمامی طیف های اپوزسیون چه داخل وچه خارج
سوم : هدف گیری راس وکلیت نظام حاکم اعم از اصول گرا ، اصلاح طلب وشخص خامنه ای و کل دستگاه قضا
چهارم : این جنبش نشان داد که در صورت حرکت سراسری در شهرهای مختلف و حمایت اقشار بیشتری از آن رژیم قادر به سرکوب آن نخواهد شد بخصوص اگر تداوم آن به مدت طولانی بیانجامد ، و هم زمان اعتصابات کارگری ، معلمین ، دانش آموزان، نیروهای شاغل در بخشهای صنعت وکشاورزان همراه شوند در این شرایط بهیچوجه امکان سرکوب وجود نخواهد داشت
پنجم : جنبش توانست نیروهای مخالف تغییر اعم از اصلاح طلبان چه داخل وچه خارج و وچه نیروهای لیبرال خارج از مجموعه قدرت که حامی اقتصاد نو لیبرالی وبرنامه های بانک جهانی اند را بموضعگیر مخالف ودفاع از سرکوب آن وادارد واین دست آوردیست بزرگ جهت صف‌بندی مبارزه و شناخت این نیروهای مخالف جالب این جاست که حصر شدگان موسوی ،رهنورد وکروبی هم با سکوتشان بطور ذمنی مهر تایید بر سرکوب نهادن در صورتی که در هنگام انتخاب رییس‌جمهور از حصر در تاید روحانی پیام فرستادند.
ششم : این جنبش به همه نیروهای مبارز نشان داد که با کلیه جنبش‌های گذشته متفاوت است ،، از پیرامون به مرکز گسترش یافت ،، و خواسته مشخصا نه رفرم بلکه سقوط نظام را خواهانند آنچه باید تجزیه و تحلیل شود اینکه هر شهر و هر منطقه جغرافیای خود خیزش خیابانی را هدایت میکردند و نیاز به رهنمود وهدایت از مرکز نداشتند این حرکت باید ذهن مبارزان ونیروهای مترقی را به این هدایت کند که در مبارزات آینده به خواسته تعیین سرنوشت خلق‌ها و مناطق جغرافیایی باید اهمیت فراوان قایل شد و جزو شعارهای محوری در مبارزاتی آینده باشد ، خواست خودگردانی میتواند نیروهای بیشتری را به مبارزه بکشاند ودر نتیجه مسولیت بیشتری را در امر مبارزه بعهده خواهند گرفت ،،نباید از تجزیه نگران بود اگر خلق‌ها ومردم محروم که در هر دونظام شاهنشاهی واسلامی همچنان محروم نگهداشته شدند واز حق هرگونه مشارکت در سرنوشت خودشان باز نگهداشته شدند همچون همه مردم از مشارکت در سرنوشت خود وبهره گیری از منابع این مرز وبوم برخوردار شوند خود در یک پارچگی ایران عزیز جان فشانی خواهند کرد این را بوضوح در حمله صدام به ایران دیدیم جان‌فشانی‌ها بخاطر حفظ این مرز وبوم بود و نه جمهوری اسلامی ، وانگهی این خواست مشارکت وخودگردانی خواستی است که در خیزشها وجنبش های آینده جهان خواسته تعیین وپیشبرد منطقه ای امور جامعه خود جدای دخالت مرکز از خواسته های عمده خواهدشد سلطه طلبی مرکز متعلق به دوران های گذشته ودر نظام‌های کهنه جهان است ، جهان را باید بعنوان دهکده ای مرکب از میلیونها ده نگریست که هر دهی باید مردمش در پیشبرد امور جامعه شأن خود تصمیم گیرنده و مسولیت بعهده خودشان باشد و نه مرکز

مردم سرزمینمان خواهان سرنگونی نظام حاکم وبرپایی نظامی عاری از خوشونت و عدالت محور که حق برابری برای همه فارغ از جنسیت ، مذهب ،نژاد ورنگ وپوست ،و زبان باشد پایند مردم

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)