در یک جامعه دموکراتیک که بر پایه اصول واقعی دموکراسی اداره می‌شود، اگر افراد جامعه از نوع عملکرد دولت خود ناراضی باشند و یا نسبت به مسئله‌ای معترض باشند، این حق را دارند تا از طریق روش‌های گوناگون مانند ایجاد کمپین، تجمع اعتراضی، مراجعه به مسئولان مربوطه، انتشار خواسته‌های خود در فضای مجازی، نشریات و شبکه‌های تلویزیونی و غیره اعتراض خود را مطرح کنند.
طرح خواسته و اعتراض در یک سیستم سالم جنبه‌ی تزئینی ندارد و صدای مخالفان به اندازه صدای موافقان آزاد است. به خواسته‌های آنها گوش داده می‌شود و در جهت رفع مشکلات تصمیم‌گیری‌های لازم و عملی انجام می‌شود.
در اعلامیه حقوق بشر، مواد 18، 19 و 20 نیز به این مسئله توجه نشان داده‌اند:
ماده ١٨: هر شخصی حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و دین بهره‌مند شود. این حق مستلزم آزادی تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار دین یا اعتقاد، در قالب آموزش دینی، عبادت‌ها و اجرای آیین‌ها و مراسم دینی به تنهایی یا به صورت جمعی، به طور خصوصی یا عمومی است.
ماده ١٩: هر فردی حق آزادی عقیده و بیان دارد و این حق، مستلزم آن است که کسی از داشتن عقاید خود بیم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دریافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام وسایل ممکن، و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.
ماده ٢٠: ١- هر شخصی حق دارد از آزادی تشکیل اجتماعات، مجامع و انجمن‌های مسالمت آمیز بهره‌مند گردد. ٢- هیچ کس را نباید به شرکت در هیچ اجتماعی مجبور کرد.
متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی ایران دموکراتیک نیست و صدای مخالفان بشدت در آن سانسور و سرکوب می‌شود. با این وجود در روزهای اخیر شاهد بودیم که سرکوب تا ابد نمی‌تواند مظلوم را وادار به سکوت کند و مردم ایران با حضور خود در اعتراضات سراسری خواستار آزادی، دموکراسی و جدایی دین از مذهب بوده‌اند.
وظیفه‌ی ما به عنوان اعضای جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی به عنوان یک گروه تحت ستم و آسیب‌پذیر این است که با دیگر گروه‌های تحت ستم جامعه هم صدا و متحد شویم و صدای حق‌خواهی خود را بلند کنیم و شانه به شانه‌ی دیگر گروه‌های اجتماعی خواسته‌های دموکراتیک و حق‌طلبانه‌ی خود را مطرح نماییم.
خواسته‌هایی همچون مقابله با تبعیض جنسیتی، برابری جنسی، جرم‌زدایی از رابطه بین دو همجنس، آزادی پوشش برای تمام افراد جامعه، مبارزه با پزشکینه کردن هویت ترنسجندر و موارد دیگر.
حضور در حرکت‌های اعتراضی نباید به این معنا باشد که افراد نسبت به حفظ امنیت خود بی‌تفاوت باشند. حفظ امنیت از اهمیت زیادی برخوردار است که از روش‌هایی می‌توان تا حد نسبی به آن دست پیدا کرد. برای مثال اگر قصد حضور در اعتراض‌ها را دارید محتوای داخل لپ‌تاپ و گوشی همراه خود را از هرگونه اطلاعاتی که در صورت دستگیری می‌تواند منجر به آشکارسازی اجباری شما به عنوان عضو جامعه رنگین کمانی باشد پاک کنید. حتما به یک فرد قابل اعتماد اطلاع دهید که قصد خروج از منزل را دارید تا در صورت بازنگشتن شما، خانواده و دوستان بتوانند پی‌گیر وضعیتتان باشند. از انواع ماسک یا شال برای پوشاندن صورت خود استفاده کنید. به دلیل احتمال استفاده سرکوب‌گران از اسپری فلفل و گاز اشک‌آور به هیچ عنوان آرایش نکنید و کرم نزنید (مواد روغنی روی صورت باعث جذب سریع‌تر و ماندگاری بیشتر این گازها می‌شود) و با خود یک بطری آب معدنی همراه داشته باشید. اگر می‌توانید به صورت گروهی در اعتراض‌ها شرکت کنید افراد تنها، اهداف راحت‌تری برای دستگیری و سرکوب هستند. اطلاعات حقوقی خود را بالا ببرید تا در صورت دستگیری بازیچه‌ی بازجویان نشوید.
برای افزایش اطلاعات حقوقی خود پیشنهاد می‌کنیم تا جزوه‌های “مرکز مشاوره حقوقی فعالان مدنی و سیاسی” را مطالعه کنید.
برای همه کسانی که ممکن است یک روز دستگیر شوند:
جزوه اول: احضار، بازداشت و سایر قرارهای تامین
جزوه دوم: اصول حاکم بر دادرسی و مراحل مختلف رسیدگی به اتهام
جزوه سوم: بازجویی و شکنجه
جزوه چهارم: نحوه اعتراض به رفتارهای غیر قانونی
راههای ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.