نظر فارسی زبانان افغانستان از اعتراض‌های سراسری ایران

در ادامه پیگیری نظر و برداشت فارسی‌زبانان تاجیکستان حال می‌خواهیم چکیده‌ای از نظرات فارسی‌زبانان افغانستان را در باره اعتراض‌های اخیر مردم ایران در اینجا برجسته کنیم. شما نیز می‌توانید نظر و برداشت خود را در باره رویدادهای ایران بنویسید و برای ما ارسال کنید. تریبون زمانه فضایی برای بازتاب دادن نظر و پیشنهاد و تجربه‌های روزانه شما کاربران فعال شبکه‌های اجتماعی‌ست.

اسماعیل پیکار، یکی از کاربران شبکه اجتماعی در پای یک نظرسنجی فیسبوکی نوشته است که «من به عنوان یک تاجیک افغانستانی هر چیزی که خیر ملت ایران باشد خواهانم…».
مریم مهاجر، از فعالان فیسبوکی می‌نویسد: «من تا به امروز خشم زیادى در کامنت‌های مردم افغانستان دیدم. تلخه که این تعداد اینقدر از ایرانی‌ها دلچرکین هستن…»

جاوید عزیزی می‌نویسد: «راستش، ما در این روزها اینقدر درگیر مشکلات داخلی خود مان هستیم که کمتر فرصت پرداختن به مسایل خارج از این جغرافیا را پیدا می‌کنم.»

مشکلات شناسنامه‌ها، جناح‌بندی قومی و و و. اما برای دوستان ایرانی مان آرزوی خیر داریم.»

جوینده نیکروز می‌نویسد: «من از صدای عدالت‌خواهانه‌ی مردم ایران حمایت می‌کنم.»

رحیم فاطمی می‌نویسد: «خیر مردم ایران برقراری حکومتی است که خیر پارسی‌زبانان سراسر جهان به‌خصوص برادران تاجیک و افغانستانی را دربر بگیرد و باعث برقراری ارتباط دوستانه مبنی بر فرهنگ مشترک پارسی باشد.»

نصیر آریایی می‌نویسد: «نظر من افغانستانی این است که سقوط رژیم ایران به نفع مردم ایران نیست. اگر دولت ایران سقوط کند ایران زیبا ویران خواهد شد همین‌طور که عراق، سوریه و لیبی ویران شد.»

رامین می‌نویسد: «به نظرم تا بخواهی کامنتی در موردش بنویسی به فحش کشیده می‌شود، پس بهتر است که نظری ندهیم».

سروش صالح هم نوشته: «درود بر هم‌زبانان گرامی! پاینده باد ایران!»

عارف فرمنان، نویسنده شناخته افغانستانی مقیم اروپا می‌نوسد:

«هم‌نظریم با مردم، ولی کاش این حرکت انسجام یابد و به یک نیروی قوی و منظم تبدیل شود. نه اینکه جزیره‌های قدرت شوند و بعد از ختم رژیم به سر و کله‌ی هم بزنند… در همین شهر گوتنبرگ بیشتر از ده‌ها انجمن ایرانیان وجود دارد که هیچ‌کدام با هیچ‌کدام جور نمی‌آیند. درست مثل افغانستانی‌ها…. به باورم جریان اگر سمت و سو یابد و از سوی شوراهایی اداره گردد که نه ویرانی به بار آید و نه هم به بی‌نظمی بیانجامد خوب‌تر خواهد شد. در غیر آن همین نظام باقی می‌ماند و امنیتی که فعلا در ایران هست حد اقل کشور‌های دوربرش فاقد آن هستند. به عراق سوریه و افغانستان نگاه کنید شاید ایران در حال حاضر با رژیم دیکتاتوریش بهتر از هر سه این کشور مدیریت شود. گوربابای دمکراسی وقتی امنیت نیست. هر کابلی که از خانه بیرون می‌رود نمی‌داند که سلامت به خانه برمی‌گردد یا خیر… اما یک ایرانی این مشکل را ندارد.»

فرهاد میهن‌پور می‌نویسد: «بازتاب رخداد‌های ایران در میان کاربران افغانستانی خیلی کم‌رنگ است. ما بیشتر درگیر دو مسئله مهم داخلی (شناس‌نامه الکترونیک و توطئه علیه استاندار بلخ) هستیم.»

امید صدقی می‌نویسد: «ما خود در این روزها آن‌قدر مصروف به خودیم که خیلی چیزهای مهم از خود را فراموش کرده‌ایم. هوا و آسمان سیاست و رسانه‌ی اجتماعی افغانستان خیلی ابری و آشفته است».

رامین عظیمی می‌نویسد: «در افغانستان اکنون موضوعات داغ دیگری چون توزیع شناسنامه‌نامه‌های برقی، برکناری والی بلخ، انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری مطرح است. دوم اینکه این نوع اعتراضات متاسفانه در کشور ما خریدار و طرفدار چندانی ندارد، اگر می‌داشت تعدادی حداقل به خاطر همان مشکل بیکاری و بی‌نانی به جاده‌ها می‌ریختند!»

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)