پناهنده لزبین از فرودگاه آمریکا به کشورش اخراج شد، جایی که در آن مورد تجاوز اصلاحی قرار گرفته بود

به نقل از دیلی‌بیست، در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۶ یک زن ۲۳ ساله اوگاندایی که با نام مخفف «ال.» او را معرفی می‌کنیم، به همراه دوست دخترش «ای.» به هتل کوچکی رفت. در حالی که آنجا در آغوش هم بودند، تا نزدیکی مرگ رفتند و زندگیشان برای همیشه تغییر کرد.

ال. با ویزا به آمریکا فرار کرد. اما افسرهای کنترل مرزی از ورود او جلوگیری کردند. امروز، مقامات علیرغم اینکه او تجربه کتک، شکنجه و تجاوز اصلاحی هماهنگ شده بوسیله پدرش را داشته از بازبینی پرونده او خودداری می‌کنند.

داستان زیر بر اساس مصاحبه‌ای با ال. و وکیلش، اوراق دادگاه، عکس‌ها و مدارک پزشکی که وکیل ال. به دیلی بیست نشان داده، نوشته شده است.

ال. در محیط کوچکی در جنوب اوگاندا بزرگ شد. در دبیرستان عاشق ای. شد. برای بیش از پنج سال، رابطه‌شان را مخفی نگه داشتند. در اوگاندا مانند اغلب مناطق جنوب آفریقا همجنسگرایان یا زندگی مخفی دارند یا در خطر هستند؛ این شرایط به معنای انتخاب بین امنیت و عشق است. ال. و ای. عشق را انتخاب کردند و این تقریبا به قیمت جانشان تمام شد.

وقتی این دو زن وارد اتاق هتلشان شدند در را قفل نکرده بودند و گروهی مرد وارد سرزده داخل شدند.

ال. می‌گوید ما برهته و در حال عشقبازی بودیم.

مهاجمان آن‌ها را به داخل خیابان کشاندند، به آن‌ها سنگ زدند و مورد ضرب و شتم قرار دادند. عده زیادی از مردم دورشان جمع شدند. ضاربان روی این دو زن پارافین ریخته و دنبال لاستیک تایر گشتند.

ال. می‌گوید: «آن‌ها می‌خواستند ما را بسوزانند.»

قبل از اینکه چنین اتفاق بیافتد، پلیس سر صحنه حاضر شد. ال. و ای. دستگیر و به اتهام اعمال غیراخلاقی روانه زندان شدند. زمانی که این دو زن در حبس بودند نمی‌توانستند ارتباطی برقرار کنند. پلیس آن‌ها را شکنجه کرد. ال. می‌گوید والدینشان اصرار داشته‌اند که پلیس ما را مضروب کند «تا ما درست شویم و دیگر به فکر انجام چنین کارهایی نیافتیم.»

در اوگاندا، رابطه جنسی بین دو زن یا دو مرد غیرقانونی است. به استناد دیده‌بان حقوق بشر قدمت این قانون به زمانی استعمار انگلستان برمی‌گردد، زمانی که رابطه جنسی مقعدی ممنوع شد. به گفته دیده‌بان حقوق بشر، اوگاندا این قانون را از انگلیسی‌ها  دریافت کردند و سپس یکبار در سال ۱۹۹۰ و مجددا در سال ۲۰۱۴ مجازات مرتبط با آن را تشدید  و تا حبس ابد افزایش دادند. در سال‌های مابعد این تغییر به گفته فعالان حقوق بشر، آزار و اذیت و حمله به افراد ترنسجندر، لزبین، بایسکشوال و گی در اوگاندا شدت یافته است.

ال. و ای. چند روز بعد از زندان آزاد و موظف شدند مرتب به پلیس اطلاع دهند. آن‌ها برای اینکه کمی امنیت داشته باشند به شهر بزرگی جابجا شدند. اما پدر ال. مردی را اجیر کرد که مدام به دنبال او بود و پیام‌های تهدید آمیز می‌فرستاد. در روز ۴ نوامبر،زمانی که ای. در خانه نبود، این مرد وارد خانه جدید آن‌ها شد و به ال. تجاوز کرد.

تجاوز اصلاحی در جنوب آفریقا کم اتفاق نمی‌افتد. تارا دمانت از عفو بین‌الملل می‌گوید این عمل در اوگاندا، آفریقای جنوبی و زیمبابوه و سپس هند و جاماییکا بیشتر از جاهای دیگر رخ می‌دهد.

به گفته او «بیشترین شیوع تجاوزهای اصلاحی در مکان‌هایی است که اولین قوانین ال‌جی‌بی‌تی‌ستیز را از دوران استعماری به خود دیدند.»

ال. نیز قربانی تجاوز اصلاحی شد.

در یکی از اوراق دادگاه اینطور ثبت شده است:

«هدف باردار کردن او و لذا ‘درمان’ او از همجنسگرایی بوده است.»

در ادامه آمده است:

«او برای گزارش عمل تجاوز به نزد پلیس رفت. ولیس به جای کمک کردن او را بر اساس شکایتی که خانواده‌اش درباره رابطه همجنسگرایانه به او زده بودند و اتهام جذب افراد جوان به همجنسگرایی دستگیر کردند.»

ال. دو روز دیگر به زندان افتاد و مورد ضرب و شتم پلیس قرار گرفت.

ال. درباره همجنسگرا بودن در اوگاندا می‌گوید:

«شما را طرد می‌کنند و لکه ننگی برای خانواده و جامعه می‌دانند.»

ال. تصمیم می‌گیرد فرار کند. او در سیاتل فامیل نزدیکی دارد. نهایتا با اخذ ویزای دانشجویی به فرودگاه دالس واشنگتن پرواز می‌کند.

پرواز او در ۲۵ آگوست وارد فرودگاه دالس شد. نیروهای امنیتی فرودگاه وسایل او را جستجو کردند و وقتی بلیط پرواز او به سیاتل را دیدند به نیت او و راستگویی او درباره ویزای دانشجویی شک کردند. افسر فرودگاه او را مورد مواخذه قرار داد که باعث وحشت ال. شده بود.

او می‌گوید: «من سعی کردم توضیح دهم اما نمی‌خواستم درباره مشکلاتم در اوگاندا حرفی بزنم. من هرگز درباره آنچه در اوگاندا گذشت به هیچ افسری یا هیچ احدی حرفی نزده بودم. احساس می‌کردم به هیچ کس نمی‌توانم بگویم. خواستم بگویم اما احساس کردم نمی‌توانم.»

ال. در همان حال که شدیدا ترس داشت به افسر فرودگاه گفت که از برگشتن به اوگاندا نمی‌ترسد و ادعای افسر مبنی بر اینکه او برای اخذ ویزا دروغ گفته است درست بوده. از آن زمان تا کنون وی دچار اختلال استرس پس از سانحه شده است.

در حال حاضر آشنای او در سیاتل با وکیلش احمد در تماس است. احمد تلاش کرده برای مقامات فرودگاه توضیح دهد که او در کشورش دچار آسیب روحی شدیدی شده و اگر او را به اوگاندا برگردانند در خطر جدی قرار دارد. احمد درخواست کرد که به ال. فرصت مصاحبه ارزیابی ترس موجه از بازگشت به کشور مبدا بدهند – که اولین گام درخواست پناهجویی در آمریکا است.

مقامات فرودگاه به درخواست وکیل اعتنایی نکردند و قصد بازبینی در تصمیمشان ندارند:

«زمانی که توسط افسر محافظت از مرز و گمرک از او سوال شد، وی فرصت درخواست پناهندگی سیاسی را رد کرد و هرگونه ترسی از بازگشت به کشورش را انکار کرد.»

ال. از اینکه در صورت اعلام درخواست پناهندگی در فرودگاه از او محافظت می‌شود بی‌اطلاع بود. افرادی که بخاطر گرایش جنس و هویت جنسیتی خود از خطر می‌گریزند همچنان این ترس همراهشان است. جنیفر کوئیگلی استراتژیست حمایت از پناهندگان در سازمان ‘اول حقوق بشر’ می‌گوید مطمئنا افراد زیادی هستند که می‌آیند اما نمی‌توانند ترس خود را بازگو کنند.

به اعتقاد وی این مکالمات با افسر محافظت از مرز و گمرک برای افراد ال‌جی‌بی‌تی که بسیاری‌شان مانند ال. در تمام عمر هویت خود را پنهان کرده‌اند، چالش‌های متفاوتی به همراه دارد. این مورد تنها یک نمونه است.

ال. را سوار هواپیما به مقصد اوگاندا کردند. اما او که نمی‌خواست به هیچ وجه به کشورش بازگردد در نیمه راه در دوبی، در دستشویی فرودگاه پنهان شد و با احمد تماس گرفت.

احمد از آنجا تلاش کرد تا با مقامات فرودگاه و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تماس بگیرد. ال. برای مدتی در فرودگاه ماند. کسانی از سازمان ملل برای او پول، لباس و وسایل بهداشتی آوردند. او پس از دو هفته خوابیدن روی صندلی فرودگاه اجازه گرفت در هتلی در فرودگاه بماند. پس از دو هفته مقدمات سفر او به کنیا فراهم شد. و حالا او در کنیاست، جایی که همجنسگرایی در آن جرم است.

احمد وکیل ال. در تلاش است تا او را به آمریکا بیاورد و مقامات مرزی همچنان با دیدن مدارک بر تصمیم خود پابرجا هستند. به گفته او «ال دارد می‌جنگد. ما هم با او می‌جنگیم.»

شش‌رنگ در شبکه‌های اجتماعی:

‍🌈  http://6rang.org
‍🌈  t.me/Iran6Rang
‍🌈  instagram.com/6rangiran
‍🌈  facebook.com/6rang.Iran
‍🌈  youtube.com/user/6rangIran
‍🌈  tribunezamaneh.com/archives/author/6rang-org‍

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)