Image result for ‫نوروز مبارک‬‎

 

یک سال دیگر گذشت و از فردا سال جدید آغاز خواهد شد. سال گذشته سالى پر تلاطم در عرصه ى سیاست ایران بود. مى توان با قاطعیت گفت که تنها دو گروه بر سیاست جمهورى اسلامى تاثیر گذاشتند:
١- مردم و جوانان با استفاده از شبکه هاى اجتماعى
٢- رسانه هاى نوشتارى و صوتى و تصویرى آن هم با استفاده از شبکه هاى اجتماعى

به طور خلاصه، اگر شبکه هاى اجتماعى وجود نداشت، بر ایران سکوت قبرستانى حاکم مى شد. صداى اعتراض مردم به کمک این شبکه ها به گوش همه، از جمله سران حکومت اسلامى رسید. واکنش برخى مسوولان نشان داد که انعکاس اعتراضات در فضاى مجازى بسیار موثر است.

استفاده ى سران و مسوولان عالى رتبه ى حکومت اسلامى از شبکه هاى اجتماعى و اینترنت به خوبى تاثیر و اهمیت این ابزار را نشان مى دهد. این اهمیت به قدرى ست که مقامات بدون پرده پوشى و خجالت، از اینترنتِ ممنوع استفاده مى کنند.

محسن رضایى در پاسخ به مصاحبه کننده اى که او را در آچمزِ عمل قانونى و غیر قانونى قرار داده بود، جز سفسطه نتوانست کار دیگرى بکند. اگر رضایى و رضایى ها از شبکه هاى فیلتر شده ى غیر قانونى استفاده مى کنند، پس تکلیف قانون چه مى شود؟

حکومت در محذور بدى مانده است: از خیر استفاده از اینترنت و شبکه هاى اجتماعى نمى تواند بگذرد، اما از طرف دیگر فیلتر را هم جرات نمى کند به طور کامل بردارد. استعداد مردم ایران در دور زدن «ممنوعه ها» هزینه هاى میلیاردى حکومت را به باد فنا داده است.

مى توان به جرات گفت که کشور ما از نظر «خبر رسانى» و انتشار اخبار ممنوع و محدود کم و کسرى ندارد. ولى انتشار این همه خبر و نظر، تاثیرى بر حرکت جمعى مردم نداشته است. آیا صِرفِ خبر رسانى و بازگویى و تحلیل اوضاع براى به حرکت در آوردن مردم و ایجاد تغییر اجتماعى و سیاسى کافى ست؟

قطعا خیر. اما با فعالیت رسانه هاى عمدتا مستقر در خارج از کشور، اذهان مردم «به روز» و همواره فعال مى ماند تا زمانى که زمینه هاى تغییر در بافت سیاسى و اجتماعى ایران فراهم شود.

در سال گذشته، از سبزها خبر چندانى نبود. گیر کردن آن ها در کشمکش میان عوامل درجه سه و چهار حکومت و درگیر کردن خود به امور بى فایده اى مثل انتخاب مسوولان دون پایه و اختلاف هاى درونى، انرژى آن ها را کاملا به هرز برده است.

فعالیت این گروه در خارج از کشور نیز روز به روز رنگ مى بازد و بخصوص پرداختن آن ها به امور ماورایى، مثل وحى و توجیه وحشیگرى هاى مذهبى، آن ها را به طور کامل از گردونه ى تاثیر گذارى بر عامه ى مردم خارج کرده است. البته در مشاهیر این صنف، شاهد تغییرات اساسى و مثبتى هستیم ولى کماکان رشته ى افکار عقب مانده به دست و پاى آقایان و خانم ها پیچیده شده و رهایى از آن نیاز به وقت بیشتر دارد. رسانه هاى این گروه نیز تاثیر گذشته ى خود را از دست داده، که البته با شروع مبارزات انتخاباتى ریاست جمهورى، قطعا این حالت از میان خواهد رفت و سبزها براى انتخاب نامزد مورد نظر خود، دست به تبلیغ و تهییج جوانان خواهند زد. هدف اصلى آن ها مشارکت مجدد در قدرت و رسیدن به آزادى همفکران خودشان است و نه بیشتر.

حکومت اسلامى و در راس آن سید على خامنه اى همچنان خواهان بسته ماندن تمام منافذ تغییر ند و کوچک ترین اثر گذارى مردم بر راى حکومت را تاب نمى آورند. این گونه صد در صدى بودن و کنترل تمام اهرم ها، به دلیل گستردگى و فشار سنگینى که به آن ها وارد مى آورد، مدت طولانى نمى تواند دوام آورد و خامنه اى و برنامه ریزان امنیتى نیک مى دانند که اگر حتى یک اهرم مثل اهرم ریاست جمهورى یا مجلس، از اختیارشان خارج شود، جلوى رود خروشان تغییر را نمى توان گرفت. به همین خاطر، رسانه هاى حکومتى، از کیهان و فارس گرفته تا تسنیم و رجانیوز، همواره در حال تخریب طرف مقابل خود در حکومت اند به این امید که شاید روزى موفق به حذف کامل آن ها شوند و یا اصولا برنامه شان بودن و ماندن همین طرف مقابل و درگیر شدن با آن ها ست که مردم را امیدوار به تغییر از داخل حکومت نگه مى دارد ولى در واقع نه تنها دعواهاى درون حکومت باعث تغییر نمى شود بلکه موجب طول عمر آن مى گردد. بنابراین و با در نظر گرفتن نحوه ى «بازى» طرفین، مى توان مدعى شد که این یک بازى از پیش طراحى شده و یا حداقل یک بازى اتفاقى ولى مفید براى کلیت حکومت است. مخالفت با این بازى و افشاى آن باعث درگیرى در میان مخالفان حکومت مى گردد و این هم امتیازى ست که حکومت از این بازى به دست مى آورد.

*****

سال نو با کوله بارى از تجربه و رنج که از سالیان گذشته به ارث رسیده از راه مى رسد و ما و حکومت اسلامى، سال دیگرى را باید در کنار هم پشت سر بگذاریم.

در مقایسه با وضعیت کشورهاى پیشرفته، ما بسیار عقب مانده ایم و اگر درست بنگریم در میان آتشى که حکومت افروخته و سى و هشت سال آن را داغ و روشن نگه داشته در حال سوختنیم.

هدف اصلى و بلند مدت ما بیرون آمدن از این آتش و فرو نشاندن آن است. اگرچه هدف مشخص است ولى «امروز» نه ابزار لازم براى خروج از این وضعیت را داریم و نه توانایى به هم پیوستن و خاموش کردن آتش را.

اما در جهنم هم مى توان و مى بایست جاى بهتر را براى زیست پیدا کرد. این منافاتى با هدف اصلى ندارد. در حالى که خواهان خروج از آتش یم، باید به زندگى خود در این جهنم ادامه دهیم و کارى کنیم که دستکم کمتر بسوزیم. این کاری ست که جوانان ما در ایران مى کنند و هیچ عیبى بر این فلسفه و نگاه نمى توان گرفت. نمى توانیم و نباید جوانان را به خاطر داشتن زندگى بهتر در جهنم سرزنش کنیم. ولى از آن سو نیز هدف اصلى را نباید فراموش کرد: از پاى انداختن حکومت اسلامى و ایجاد یک حکومت پیشرفته و با فرهنگ. حکومتى که عقب ماندگى هاى چند دهه را رفع کند و به مشارکت مردم، ایران را به اوج برساند. در میان مخالفان حکومت اسلامى، متاسفانه چنین نیروى بالنده اى وجود ندارد.

تحویل سال و فرا رسیدن نوروز، فرصت مناسبى ست براى تازه کردن فکرها و نظرها و یافتن راه هاى تازه براى سبز شدن جامعه. به امید سالى خوب و پر از موفقیت و پیشرفت براى ما مردم ایران.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com