رئیس سازمان بهزیستی ایران از جمع‌آوری ۴۰۰ بی‌خانمان و حدود سه هزار کودک کار خبر داده است. این سازمان و دیگر‌نهاد‌های مرتبط هر چندوقت آماری از جمع‌آوری این شهروندان ارائه می‌کنند اما تاکنون راه حل مشخصی برای این معضل که بتوان اثر آن را حتی در کوتاه‌مدت شاهد بود پیدا نکرده‌اند و به جای حل مسئله، صورت مسئله را پاک کرده‌اند. در سال‌های اخیر تعداد خانواده‌ها، زنان و کودکان بی‌خانمان و کارتن‌خواب افزایش پیدا کرده است. حتی کارگران شهرداری تهران در محوطه اطراف مقبره روح‌الله خمینی در خیابان‌ها و در کارتن می‌خوابند.
بنا به آمار غیررسمی معاونت زنان رئیس‌جمهوری، شهر تهران دست‌کم پنج‌هزار زن کارتن‌خواب دارد (اصطلاحی که برای افراد بی‌خانمان و کسانی که از کارتن برای خود محافظی برای زندگی می‌سازند، بکار می‌رود) و دولتِ ناتوان از کنترل فقر و اعتیاد به جای رفع این معضل به دنبال سیاست پاکسازی نژادی و ضد حقوق بشری «عقیم‌سازی زنان کارتن‌خواب» است.
بعضی آمارها حکایت از این دارد که ۱۰ درصد جمعیت ایران ماهانه بالای ۱۶ میلیون تومان درآمد دارند و کمیته امداد می‌گوید که با احتساب ۸۱۲هزار‌تومان برای خط فقر، حدود ۱۱ میلیون نفر در ایران زیر این خط زندگی می‌کنند. آیا اگر ثروت‌های جامعه در خدمت تأمین رفاه، خدمات اجتماعی و تأمین مسکن مناسب برای عموم شهروندان بود ما با چنین فاجعه گسترده‌ای روبرو می‌شدیم؟
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.