چرا آیت‌الله مکارم شیرازی فاسد است؟

حکومت ایران در مورد فساد تبلیغات زیادی می‌کند. دولت خود را مبارز با فساد نشان می‌دهد. خمینی فساد روحانیون را خطرناک توصیف کرده بود و هر از گاهی هم که فسادی از درون حاکمیت افشا می‌شود امامین جمعه در خصوص مضرات فساد صحبت می‌کنند ولی هیچ نهاد ناظری در این سالها شکل نگرفته است. هر ساله مقامات متعددی متهم به فساد می‌شوند و اسرار آنها توسط روزنامه نگاران فاش می‌شود.

گاهی برخی از چهره‌ها بدون هیچ نشانه‌ای مدت‌ها دست به فساد بزرگ می‌زنند. یکی از این چهره هایی که در سکوت مشغول انجام پروژه‌های بزرگ است آیت الله مکارم شیرازی است. او که در خانواده‌ای ساده و خالی از جمعیت با شرایط مالی بد بزرگ شد، اکنون امپراتوری مالی گسترده‌ای را تشکیل داده است. سرمایه ملی که باید حق مردم ایران باشد در جاهایی خرج می‌شود که مردم عادی سهمی در بهره مندی از آن ندارند. در حالی که شکاف طبقاتی در جامعه ایران روز به روز بیشتر می‌شود، سالانه هزینه‌های هنگفتی صرف تبلیغ و نشر افکار آیت الله مکارم شیرازی می‌شود.

آیت الله مکارم با تجهیز مراکز تحت امر خود و نوسازی آنها شرایط مساعدی را برای جذب فقرا به این مراکز فراهم می‌کند. این مراکز که همگی عناوین مذهبی مبتنی بر ترویج تشیع هستند، مراکز شستشوی مغزی هستند که با بودجه‌های کلان اداره می‌شوند.

مکارم شیرازی

مقامات سعی دارند چهره‌ای پاک به مردم نشان دهند. مقامات عموما خود را به عنوان چهره‌های ضد فساد معرفی می‌کنند و بارها در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های خود با فساد مبارزه کرده‌اند، اما اگر رد اموال آنها پیگیری شود، ساختار سازمانی پیچیده‌ای به وجود می‌آید.

این ساختار بیشتر شبیه هلدینگ‌های مالی شرکت‌های چند ملیتی است. آیت الله مکارم شیرازی نیز بارها علیه فساد صحبت کرده است. سوالی که پیش می‌آید این است که چگونه یک دانشجوی ساده پیش از انقلاب ۴۰ سال بعد رئیس این امپراتوری مالی شد؟ پاسخ به این سوال می‌تواند رسانه‌ها را نسبت به عملکرد سایر مراجع کنجکاو کند و مصونیت روحانیون را از تحقیق بردارد.

آیت الله مکارم شیرازی بارها خواسته است تا قوه قضاییه با فساد مقابله کند اما کمتر فساد گسترده‌ای را بتوان یافت که رد پای مسئولین در آن نباشد. چرا مکارم شیرازی با اینکه در خطبه‌هایش به موضوع فساد می‌پردازد اشاره‌ای به فساد روحانیت نمی‌کند؟

آیت الله مکارم شیرازی ده‌ها مرکز مذهبی با عنوان مراکز درمانی، آموزشی، رفاهی دارد که گردش حساب‌های آن نامشخص است. در بین این اسامی کمک هایی به مسلمانان هند و پاکستان هم دیده می‌شود. درآمد این شخص تنها به بناهای عظیمی که به بهانه مدرسه و حوزه و درمانگاه ساخته است محدود نمی‌شود بلکه چاپخانه هایی که مختص او به انتشار متعدد کتابهای او می‌پردازد هم سوال‌های پیش رو را وسیع تر می‌کند.

پاسکاری هایی در خصوص فساد هم بین مسئولین امریکایی و ایرانی صورت گرفته است تا جایی که وزارت امور خارجه امریکا در توئیتی آیت الله مکارم شیرازی را یک شخص فاسد خوانده است و در مکارم شیرازی هم چندین بار اظهار کرده است که غربی‌ها قصد فاسد کردن جامعه را دارند. موضوع فساد چه مالی باشد و چه اجتماعی هر مسببی را باید پاسخگو کند. سندها نشان می‌دهد که ادعای وزارت امور خارجه امریکا خیلی هم بی راه نیست. در شهرهای بزرگی مانند شیراز، قم، تهران، مشهد فقط ملک‌های متعلق به دفاتر این مرجع ارزش‌های میلیاردی دارند.

با وجود افزایش میزان فقیر در ایران، نبود مدارس در بسیاری از نقاط محروم، مطالبه مردم برای بهبود شرایط درمانی و رفاهی چرایی این همه مصارف غیر ضروری توسط ارگان‌های مذهبی تحت پوشش مراجع را مورد پرسش قرار می‌دهد. کمک به هند و پاکستان در وضعیت اضطراری اقتصاد داخلی و بازسازی و ساخت ده‌ها مسجدی که حتی پناهگاهی برای فقرا و بی خانمانان نیست نظام کهنه و فرسوده دوران قاجاری را به یاد می‌آورد.

بخشی از ثروت این افراد بدونن اینکه از سمت مردم مورد پرسش قرار گیرد از زکات و خمس تامین می‌شود. این یعنی مراجع به دلیل نبود نظام پرسشگری از ناآگاهی مردم سواستفاده می‌کنند و کیسه‌های خود را پر می‌کنند تا چرخه ناآگاهی را با نشر کتاب‌های خود، ساخت بناهایی به نام خود تقویت کنند.

مکارم شیرازی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)