پاسخ جستجوی گوگل به تاریخچه اپوزیسیون سوریه در اخبار منتشر شده به زبان انگلیسی از ژانویه ۲۰۰۵ تا ژانویه ۲۰۱۰ – اهمیت این سال ها در آن است که اگر اپوزسیونی در سوریه وجود داشته است احتمالا در طی این سال ها می بایست حداکثر فعالیت مدنی و جنبش بدون خشونت را به کار گرفته باشد و پس از ناکامی حرکات مردمی در چنین دوره ای از زمان از اواسط سال ۲۰۱۰ قیام مسلحانه آغاز کرده باشد.
تمامی نتایج جستجو را می توان اینجا دید . در نتایج جستجو تقریبا هیچ پستی که از وجود یا ماهیت اپوزیسیون٬ جریان دموکراسی خواه یا جنبش های مردمی خبر بدهد پیدا نمی شود. با توجه به جستجوی عبارت “Syrian Opposition ” اکثر نتایج یافت شده در اخبار با بخشی از اپوزیسیون لبنان که به سوریه متمایل است یا Pro Syrian Opposition مرتبط است٬ اما خبری از جریانی داخلی یا مردمی علیه دولت سوریه نیست.
در نخستین صفحهی نتایج جستجو دو خبر بیش از همه جلب توجه می کند:
وبلاگی که فعال نیست:
وبلاگ منسب به جریانات مخالف در سوریه که در تصویر زیر فابل ملاحظه است و فعال نیست
خبر جالب تر مربوط است به سال ۲۰۰۶٬ ٬ آنچنان که این خبر نقل می کند در این سال دولت بوش تصمیم می گیرد بودجه کلانی را برای راه اندازی و تقویت اپوزیسیون سوریه صرف کند. این خبر از نیویورک تایمز از دیدگاه گوگل چهارمین خبر مهم در طول ۵ سال منتهی به شورش های مسلحانه در سوریه است.
نگارنده هیچ دید عقیدتی یا تعلقی به جمال نه چندان دلنشین بشار اسد ندارد. صرفا با توجه به علاقه شخصی برای کند و کاو در گوگل به این نتایج دست پیدا کردم.
این مطلب پیش از این به زبان انگلیسی در اینجا منتشر شده است.
* تصویر تیتر نگاهی به تلفات درگیری های نظامی در سوریه دارد و متعلق به رویترز است. لینک منبع
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
نظرات
سوری ها – آنهای شان که نه اینور اند نه آنور- می گویند “باران های امسال از ابرهایی می بارد که چند سال است از طرف همسایه ها می آیند”.
ما معمولاً اوضاعِ سوریۀ امروز را در یکی از قالب های شناخته شده جا می دهیم که بتوانیم نسبتِ احساسی یا ایدئولوژیکِ خودمان را با آن تعیین کنیم؛ امّا همین تأمّلِ کوتاهی که اینجا آورده اید سرنخِ خوبی است که اگر پی گرفته شود شاید به این نتیجه برسیم که موردِ سوریه یکی از پیچیده ترین و خاصّ ترین در میانِ مواردِ تحوّلاتِ عربی است که مدلِ جدیدی از تعاملات و برخوردهای سیاسیِ بین المللی را معرّفی می کند.
تهاجم، اشغال، انقلاب و تِرم های دیگری که تا امروز تعریفی آشنا داشته اند در موردِ سوریه و در ملاحظۀ مناسباتِ داخلی و همسایگیِ آن معنا و تعریفی جدید پیدا کرده اند؛ گو این که تا همین تعاریف معرّفی شوند ده ها هزار نفر مرده اند، تا معنی شوند و تحلیل شوند ده ها هزار نفر دیگر هم می میرند.
پنجشنبه, ۲۱ام دی, ۱۳۹۱
آقای خلیل از اظهارنظر شما سپاسگزارم
پنجشنبه, ۲۱ام دی, ۱۳۹۱
به نظر من مورد سوریه را چندان جدید نیست، همچون مورد لیبی یک استبداد سرکوب گر داخلی وجود دارد که راه را برای تجاوز ناتو و استقرار یک حکومت سیاه “خودی” توسط آن ها باز می کند، تنها کافی است دسته ای دست به اسلحه ببرند ، در این بین حکومت های دست نشانده ای مثل عربستان سعودی و قطر که ایده آل ناتو نیز هستند هزینه این جنگ ها را می پردازند چراکه خود را در رقابت بر سر نفوذ در خاور میانه می بینند. چیزی که مسلم است مردم لیبی و سوریه نقشی در آنچه بر سرشان می آید بازی نمی کنند.
پنجشنبه, ۲۱ام دی, ۱۳۹۱