برای درمان یک ناراحتی پوستی خودم و همچنین پیگیری درمان درد مفاصل مادرم به “بیمارستان فوق تخصصی البرز” واقع در منطقه باغستان کرج رفتیم. بیمارستانی که در شهر کرج و استان البرز نام بهترین مرکز درمانی را با خود به یدک می کشد. اما تنها دست آورد برای من و مادرم صرفا یک اعصاب خرد برای من و لبخند تلخ بر لبان مادرم بود. برخورد پزشکان کشیک اورژانس که معمولا بای ماعینه کننده اول باشند همچون “دربان های” یک مکان عمومی بسیار بد و غیر مسئولانه بود. تنها صحبتی که می کردند این است که باید به فلان متخصص در فلان ساختمان پزشکان در مرکز شهر کرج مراجعه کنید. در واقع در حد یک تبلیغات چی برای مراکز خصوصی درمان عمل می کردند. در همان چند دقیقه ای که ما در بیمارستان بودیم شاهد برخورد بسیار بد تمامی کارکنان بیمارستان بودیم و در نمونه ی بارز ان یک فرد که پدرش بیمار بود به دلایلی که قابل درک بود، عصبانی شد و ناگهان شروع به فراد زدن و اعتراض کرد اما پاسخ اعتراضش مشت و لگد های ۷-۸ نگهبان قلچماق بیمارستان و در نهایت دستبند یک درجه دار نیروی انتظامی بود. همین یک تجربه کوتاه برای من واقعا فاجعه بار بود. حقوق بشر در این جامعه به صورت آشکاری نقض می شود. یک فرد بیمار اگر توان مالی نداشته باشد رسما باید برود بمیرد. این فاجعه آمیز ترین شکل نقض حقوق بشر است که بهداشت و درمان تبدیل به یک کالا شده آن هم کالایی گران قیمت. واقعا این امر یک فاجعه عمیق در ادامه فروپاشی تمامی ساختار های اجتماعی – انسانی جامعه ما است. در حالی که یکی از بنیادین ترین حقوق انسان ها داشتن فرصت درمان همگانی و رایگان و مناسب است داشتن یک سلامت کامل جسمی بدون آن که به صورت کالا با آن برخورد شود. متسافانه در فضای سیاست زده و بازی های سیاسی در ایارن این حقوق بدیهی چندان بهش پرداخته نمی شود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com